Bu Blogda Ara

7 May 2010

Bir Dünya Masalı... Alzheimer

   

   Bir anneanne, bir anne, bir de çocuk.
   Değişim kuralına uydu üç kuşak; 
   Yıllar değişirken onlar da değişti... 
   Yüzler, eller, gözler değişti, 
   Çağ değişti, insanlar değişti, 
   Hastalıkların adı bile değişti...


   Bir gün ansızın bir "konuk" geldi eve, 
   Kapıyı bile çalmadan, sessizce... 
   Evdekiler hep konukseverdi, 
   Ama bu yabancı da bir başkaydı.   
   Davetsiz "konuk" yerini kendi seçti, 
   Anneannenin beyninde bir köşeye yerleşti...
   Korkuttu, incitti, üzdü evdekileri, 
   Adını öğretti, belletti, yineledi; 
   Demans,  Bunama, ya da Alzheimer. 
   
   Yeni "konuk" altüst etti düzeni; 
   Çanta, para, anahtarlar hep kayıp, 
   Anneannenin kafası karmakarışık... 
   Anneanne şaşkın, anneanne çaresiz; 
   Kimdir, kiminledir, nerededir...? 
   Unuttu; günü, ayı, yılı 
   Unuttu; nerede, nasıl, kiminle olduğunu 
   Unuttu; ne yediğini, nasıl, kiminle yediğini 
   Unuttu, unutmak istemediklerini bile... 

   Roller değişti durmadan, 
   Kimlikler karıştı birbirine; 
   Kızı "annesi", ya da "ablası", damadı "babası" 
   Oysa sahne aynı, oyuncular aynı, 
   Değişen yalnızca insandı... 
   Anneanne huy değiştirdi onca yıl sonra; 
   Sinirli, öfkeli, uykusuz, 
   Kırılgan, alıngan, huzursuz... 
   
   Bir güzel düş oldu çocukluk, 
   Film hep geriye sarılıyor artık;
   Yakın geçmiş silindi bitti, 
   Uzak geçmişe köprüler döşendi.
   Dünya kocaman, dünya soğuk, 
   Gün bitti, güneş batıyor artık... 
    


   Anneanne başını dayadı sevdiklerine; 
   Elini tuttular sımsıkı, okşadılar usulca, 
   Dünya küçüldü birden, dünya ısındı... 
   Acıyı paylaştılar üç kuşak; 
   El ele, yürek yüreğe, omuz omuza 
   Direndiler hastalığa sevgiyle
   Tutundular yaşama umutla... 
   Yorgun belleklerden silindi pek çok şey ama; 
   "Unutulmaması gerekenleri" unutmadılar...
   ........................


     Ülkemizde ve tüm dünyada Alzheimer hastası olup,
   "ikinci Çocukluğunu yaşayanlara" saygıyla... 

   
   Makbule ABALI 
  

    
   

2 yorum:

  1. Mail sayfama ulaşabilmişsin;gözünaydın.
    Bu şiirini,seninle yeniden buluşma çabam sırasında,senden önce bulmuş,annemizle ilgili değişimleri öğrenmiştim.Sonra dergiden,gece de buradan okumuştum.
    Bir hastalık,kitaplarla anlatılır;ama bu kadar anlaşılır ve duygulu aktarılabilir mi?
    Yazarı yürekse,belki...

    YanıtlaSil
  2. Sevgiyi her an yanında taşıyabilmiş ve kendi ilkelerinden ödün vermeden her güçlüğü yenebilmiş güzel insanlar hisleri, başarıları ve emekleri için tebriklerimi sunuyorum....

    Umarım herkes ikinci çocukluğunda bu kadar şanslı olabilir....

    YanıtlaSil