Bu Blogda Ara

23 Ağu 2010

Ağacın Duygusallığı...

 

  Görkemli bir ağaç vardı
  Yüksek tepelerden birinde
  Duygulu mu duygulu... 


  Suyu içerken yudum yudum
  Yağmuru sevdi ağaç
  Yaprakları savrulurken arada
  Rüzgâra kızdı ağaç
  Doludan ürktü, titredi
  İncindi...
  Kar sularıyla tam doydu
  Rahatladı...
  Kuşlar kondu dallarına
  Umutlandı...
  Çocuklar toplarken meyvesini
  Gururla salındı...
  Gölgesinde barındı insanlar,
  Nasıl da mutlu oldu...
  Sonra günlerden bir gün,
  Dalları kesildi ansızın
  Şaşırdı, haykırdı,
  Kökten vuruşlarla canı yandı...
  Baltaya küstü ağaç
  Oysa baltanın suçu yoktu
  Kullanan bir başka eldi...
  Hiç bilemeden
  Yıkıldı gitti ağaç... 

 Makbule Abalı

                            

 

2 yorum:

  1. Doğa sevgisi ağaçları koruyup sevmekle başlar.Şiirinizde bunu çok güzel dile getirmişsiniz.Teşekkürler.

    YanıtlaSil
  2. Geleceğe iyi birşeyler bırakmak adına;hepimizin öncelikle "çocuklara" doğa sevgisini, doğayı koruma bilincini aşılamamız gerektiğine inanıyorum...Teşekkürler.

    YanıtlaSil