Bu Blogda Ara

30 Kas 2010

ÇOCUKSU... (Çocuk ve Diyabet)

Masallar vardı bir zamanlar, annemin anlattığı 
Kucağında dinlerken düşler kurduğum; 
Kaf Dağı'nın ardındaki ülkeler, 
Dağlarına tırmandığım, ormanlarında gezindiğim, 
Kırlarında çiçeklerden taçlar ördüğüm, 
Masallar vardı annemin okuduğu... 

Masal kahramanları çocukluk arkadaşlarım; 
Yalanlarla burnu uzayan Pinokyo, 
Saf ama dürüst Keloğlan, 
Küçük prens, küçük kara balık, 
Güzeller güzeli Pamuk Prenses, 
Öyküler canlanırdı belleğimde... 

Pamuk Prensesi uyutan zehirli elma; 
Kırmızı-kıpkırmızı, şekerli ama zehirli, 
Annem bilir nasıl üzüldüğümü, 
Pamuk Prensesi kurtarmak için  
Neler neler düşündüğümü; 
Yedi cücelerin yanında 
Sekizinci cüce olabilir miydim, 
Elma şekerinden zehiri çıkarabilir miydim? 

Şeker Kız Candy oldum bir dönem;
O uzaklardaydı, çok çok uzakta, 
İstedim, ulaşamadım... 
Babamın şeker kızı olmak vardı burada 
Hem de yanı başında...
Türkülerle anlatırdı babam sevgisini, bayılırdım; 
"Karabiberim top top şekerim, yıllardan beri seni severim..." 

Bazen kızardım, neden "karabiber" 
Annem hemen açıklardı, sevinirdim; 
"Sen evimizin tadı-tuzusun..." 
Çocuktum, gülümserdim,  
"Şeker gibi çocuk" derdi görenler... 

Oysa ben pek şeker sevmedim; 
Şekerli elma zehirli-tehlikeli, 
Pamuk Prenses sevimli-güzeldi... 
Yalancı elma yerine gerçek elmayı dişledim, 
Sağlam dişlerimle hep gülümsedim... 

"Üç beyazdan uzaklaştım" derdi annem, 
Çocuktum, anlamazdım... 
Düşünürdüm; 
Bulutlar beyaz, gökyüzünde-çok uzak, 
Martılar beyaz, denizde-tutulmaz, 
Karlar beyaz, dağların tepesinde-erişilmez, 
Üç beyaz uzakta... çok çok uzakta... 

Çocuktum, hep düş kurardım; 
Babamın karabiberi-annemin tatlısı, 
Beyazlar uzakta, evimiz renkli, 
Meyveler renkli, çiçekler renkli, muhabbet kuşlarımız renkli,  
Yağmurun ardından gökkuşağı renkli... 
Biz üç beyazdan uzakta, 
Bir masal ülkesinde sağlıklı-mutlu, 
Küçücük dünyamızda her şey rengarenkti...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder