Bu Blogda Ara

18 Eyl 2021

ALZHEİMER... Birer birer unutmak her şeyi...


-"Dünya Alzheimer Farkındalık Haftasında" tüm Alzheimer hastaları ve hasta yakınlarını saygıyla anarak-

Hayat akıp giderken
O'na hiç sorulmadı ki;
Çocukluk mu, gençlik mi, yaşlılık mı?
Seçim şansı verilmedi unutmak istediklerine;
Önemli, önemsiz, acı, tatlı, eski, yeni...
"Neyi, ne kadar, ne ölçüde unutmak istersin"
O'na hiç ama hiç sorulmadı ki...
Ailesi, yakınları, çevresi;
Önce kimler unutulacak, 
Kimler hep hatırlanacak,
Bellekten en son hangi olaylar silinecek...
Bilemedi, sezemedi, anlayamadı,
Ne zaman, ne kadar, ne derece,
O'na hiç sorulmadı ki...

Gün geldi O sormak istedi;
Ama artık çok geçti,
Karar verme yetisini yitirmişti.
O'na hiç ama hiç sorulmadı;
Sorsalar bile artık sözcükler tükenmişti,
Kelimeler tükendi, nefes tükendi,
Gözün feri tükendi...
Birer birer unuttu her şeyi:
Unuttu anıları, unuttu kişileri,
Unuttu evini, işini, eşini, unuttu adını bile...
Akıl, mantık yetersiz kaldı, duygular karmakarışık.
Sorular tükendi, cevaplar tükendi,
................
Aylar, yıllar yaşanmadan aktı geçti,
Zaman tükendi, can tükendi...

Makbule ABALI

Bu şiiri ilk kez 2013 yılında yayınlamıştım.


17 yorum:

  1. Makbule Hanım merhaba, Çok beğendim bu şiiri de... Alzheimer hastalarının yaşadıklarını çok çarpıcı, aynı zamanda çok zarif bir şekilde anlatmışsınız.Her zamanki gibi , bana onları kolluyormuşsunuz duygularını verdi, yansıttı. Gönlünüze, emeğinize sağlık. Dünya Alzheimer Gününde görüşmek dileğiyle sevgiler, selamlar..
    Şenay Topal

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Alzheimer; insan bedeninde, aklında, duygularında, kişiliğinde (çok iyi bildiğiniz gibi) öylesine tahribat yaratıyor ki sevgili Şenay Hanım... Geriye dönüşü yok, ne yazık tedavi şansı yok.
      Güzel görüşlerinize teşekkürler. Rahmetli annenizi saygıyla anıyorum.

      Sil
  2. the father (baba) adlı filmi izlesenize, internet sitelerinde var, bu konuyu işleyen film, yeni film :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Marlon Brando'nun başrol oynadığı Baba filmini yıllar önce sinemada izlemiştim. Yeni filme bakayım, teşekkürler.
      Sevgiyle.

      Sil
    2. bir de bu hafta sinemalarda vizyonda bir film var, sadan hanım, adında, alzaymır li bir teyze ve ailesinin yaşamı, belgesel gibi, aklınızda olsun, bir süre sonra nette izleyebiliriz :)

      Sil
    3. Sevgili Derin, bilsen bu yönlerini nasıl takdir ediyorum. Haber verdiğin için çok teşekkür ediyorum. Mutlaka izlemeye çalışacağım.
      Selam, sevgiler.

      Sil
  3. Merhabalar.
    Beyin işlevlerindeki bozukluklara bağlı olarak zihinsel işlevlerde gerileme ve davranış sorunları olarak ortaya çıkan dejeneratif bir hastalık olarak bilinen alzheimer hastalarına acil şifalar dilerim.

    Şiirinizde kısaca anlatmaya çalıştığınız alzheimer hastalarının dile getirmek isteyip de getiremedikleri duygularına tercüman olmuşsunuz. Kaleminize, emeğinize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.

    Yüce Allah, tüm insanlığı alzheimer hastalığından korusun ve muhafa buyursun. Hastalarımıza da acil şifalar ihsan etsin.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhabalar,
      21 Eylül günü Dünya Alzheimer Günü. Dünyada va ülkemizde o kadar çoğalmış ki bu hafta Alzheimer Farkındalık Haftası olarak ilan edilmiş. Hatta bir ay söz edilecekmiş.
      Annem Alzheimer hastası idi. Çok zor bir hastalık. Bir insanın adeta elinizden kayıp gittiğine tanık oluyorsunuz.
      Yorumunuza çok teşekkür ederim.
      Selam, saygılar.

      Sil
    2. Merhabalar.
      Annem Alzheimer hastası derken, anneniz vefat mı etti? Eğer vefat ettiyse, Cenab-ı Hakk'tan Rahmetiyle, cennetiyle muamele eylemesini niyaz ederim. Sağ ise, acil şifalar dilerim. Birebir Alzheimer hastasıyla ilgilenmedim, ancak çok zor bir hastalık olduğunu duydum.
      Alzheimer Farkıdalık Günü hatırlatmanız içi de ayrıca teşekkür ederim.

      Sil
    3. Merhabalar Recep Bey,
      İnce düşüncenize çok teşekkür ederim. Annemi 2008 yılı Aralık Ayında bir dini Bayram günü kaybettik. Çok sevilen, sayılan bir insandı. Ardından hep iyilikler, güzelliklerle anıldı.
      Rahmetle, saygıyla, özlemle anıyorum.
      Blogda sağ tarafta İzleyici bölümünün altında "Öne çıkan yayın" bölümü var. Orada "Yeniden Çocuk Olmak" yazısı var. Zamanınız olursa o yazıyı okumanızı isterdim. Çok içimden gelerek yazdığım gerçek bir yazıdır.
      Anlayışla yazılmış anlamlı yorumunuza sonsuz teşekkürler.
      Selam ve saygılarımla.

      Sil
    4. Merhabalar.
      Cenab-ı Allah, annenize rahmetiyle, merhametiyle, mağfiretiyle ve de cennetiyle muameleeylesin inşAllah.
      En kısa zamanda o bahsettiğiniz "Yeniden Çocuk Olmak" yazınızı okuyacağım inşAllah. Müstakbel eşinize de selam ve muhabbetlerimi iletin lütfen.
      Selam ve saygılarımla.

      Sil
    5. Merhabalar,
      Diğer yorumunuza cevap yazıp bitirmiştim. Aniden İnternet kesildi, yorumum da silindi, üzüldüm tekrar yazacağım.
      Ne güzel, içten dualar etmişsiniz. Yazımı hemen okumanız beni mutlu etti.
      Selam ve saygılarımla.

      Sil
  4. Alzheimer rahatsızlığından muzdarip yakınlarım oldu. Hastalık sürecini biliyorum. Hasta hastalığından habersiz. İki yaşındaki bir çocuğun üzerinden gözünüzü ayıramadığınız gibi Alzheimer hastasına da aynı dikkati vermek zorundasınız. Çoğu zaman karakterleri değişiyor. Hastalık derecesinde temiz ve titiz bir insan banyoya girmekten nefret ediyor, normal yaşantısında ağzına almadığı küfürleri sıralıyor birbiri ardına. İlk zamanlar anlamazsanız yalnız kaldıklarında çok tehlikeli durumlar meydana gelebiliyor. Plastik tabağa koydukları yemeği ısıtmak için ocağa sürebiliyorlar. Ne yediklerinden haberleri oluyor ne içtiklerinden. Anlatmakla bitmez. En yakınlarını paramı çaldın diyerek suçlayabiliyorlar. Tabağa pisleyip balkondan aşağı birinin kafasına atabiliyorlar. Zor yani, çok zor. Eşimin babaannesini Ankara'da özel bir sağlık merkezine yatırmıştık. O zaman bile oldukça yüksek bir bedel ödenmesi gerekiyordu. Metal bir küllüğü general eşi başka bir hastanın kafasına fırlatmış. Şimdi kayınvalidemde başladı. Aynı şeyleri beş dakika arayla sorup duruyor. Ben de ilk kez sormuş gibi cevaplıyorum. İki seneden beri ilaç tedavisine başladık. Günleri bilemediği için kızım üzerinde haftanın günleri yazılı bir kutuya haplarını koydu. Şimdilik sırayla içiyor kendisi. Bir süre sonra kendini idare edemeyecek ve yanımıza alacağız. Sonra zor günler başlayacak. İleriki aşamalarda en yakınlarını unutuyorlar. Eşimin anneannesi oğlunu görünce yüzü gülüyor, kocam geldi diye seviniyordu. İnsan çaresiz kalıyor bu hastalığa karşı. Farkındalık Haftasında ne yapılır bilmiyorum. Onların bizden bir şey istediği yok ki. Sadece sabrımızı koruyup nazik davranmaktan başka elimizden ne gelir. Çaresi olmayan bir hastalık.

    Belli ki annenizin durumu sizi çok etkilemiş. Son derece doğal bu durum. İnsan üzülmez mi? Hepimizin kişisel savunma mekanizmaları var. Siz yaşadıklarınızı paylaşarak belki hasta ziyaretlerinde bulunarak kendinizi rahatlatıyorsunuz. Ben yapılacak bir şey olmayınca unutmaya çalışıyorum. Babamın ölüm yılını sorsanız hatırlamam meselâ. Hepimizin sonu aynı diyorum kendimi rahatlatmak için. Alzheimer hastalarının ilk aşamasında bilinç tamamen kaybolmadan mümkün mertebe isteklerini yerine getirmek ve onları hoş tutmak lâzım. Bilinç gidince zaten bitkisel hayat gibi bir durum ortaya çıkıyor. Yakınları için tam bir felaket.
    Şiiriniz çok etkileyici. Fakat dediğim gibi beni bu tür olaylar çok fazla etkiliyor ve tahammül gücümü zorluyor. Hani keşke bir şeyler yapılabilse...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Olayın farkında olan bir kişi olarak çok güzel ve anlamlı bir yorum yazmışsınız. Hastalığın nedeni olarak çok etken gösteriliyor. Annem İsmet Paşa Kız enstitüsü mezunuydu. Sonra Olgunlaşma Enstitüsü'nü bitirmiş, Dikiş Öğretmeniydi. Bir Cumhuriyet kadını. Babam bir trafik kazası sonucu felç geçirdi.10 yıl yatağa bağımlı kaldı. Birbirlerini çok severlerdi. Babam avukattı, o çalışamayınca annem terzilik yaparak 5 çocuğun üniversite masraflarını üstlendi.
      Yazılarımda hastalığı anlatmaya çalıştım. Paylaşmak başkalarını da hazırlıklı kılıyor. Ben Alzheimer Derneği seminer ve konferanslarında konuşmacı olarak görev aldım, yaşadıklarımı paylaştım. Kitap yazdım, İmece Mutfak ekibinde görev aldım. Elbette ruhsal olarak inciniyorsunuz. Psikolojiniz etkileniyor.
      Dünyada hasta sayısı giderek artıyor. 80 yaş üstünde iki kişiden birinin hasta olma riski var. Farkında olup her şeye rağmen bir şeyler yapmak lazım.
      Esenlikler diliyorum.

      Sil
  5. Alzheimerlı hastalara şifalar dilerken, onlarla ilgilenen yakınlarına da sabırlar diliyorum. Sizin de yüreğinize sağlıklar olsun. Çok hüzünlü duygu yüklü bir şiirdi. Kaleminiz susmasın. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel ve anlamlı bir yorum. Alzheimer Hastalarının bakımıyla ilgilenen hasta yakınlarının durumu da çok önemli. Sakin, sabırlı ve sevecen olmaları gerekiyor. Duygular şiirlerle, yazılarla dile geliyor.
      Ne güzel bir dilektir: "Kaleminiz susmasın."
      Aynı güzel dilekle...
      Sevgiyle.

      Sil