Bu Blogda Ara

8 Nis 2014

ZAMANSIZ BAHARLAR...


Gene iklimleri, mevsimleri ayırt edemez olduk. Baharın ortasında Nisan'da kar yağdı bazı illerimize. Bitkiler de alıştıkları ortamda şaşkına döndüler, kararsız kaldılar. Soğuk vurdu meyve ağaçlarının çiçeklerine. Oysa nasıl da güzel donanmıştı ağaçlar. Görücüye çıkan gelinlik kızlar gibiydiler; öylesine güzel, pırıl pırıl, hafif utangaç...Her yer bahar kokuyordu buram buram. 

Üretici sevinçliydi; iyi ürün alacak, satacak, belini doğrultacaktı. Şans bu ya, doğa izin vermedi. Don vurdu meyve olmaya hazırlanan çiçeklere... Doğa nasıl da hızla değişime hazırlanıyordu. Ağaçlar süslü gelin gibi , pembe-beyaz çiçeklerle kendilerini yeniliyorlardı. Ama don vurdu çiçeklere; O güzelim çiçekler alışılmışın dışında birden büzüldüler, içe kıvrıldılar, kapandılar ve kuruyarak dökülmeye hazırlandılar. Açmaktan, meyve vermekten vazgeçtiler. 

Sanki küstüler, kırıldılar, alındılar. Belki de bir ders vermek istediler biz insanlara: "Siz kendi içinizde bir uyum sağlayamazsanız biz nasıl sağlayalım?" diye seslendiler. Bu durumda da bizi meyvelerinden yoksun bırakmakla cezalandırdılar. Adeta şiddete dayanamayan narin, hassas insanlar gibi, şiddetli soğuklara ayak uyduramadı güzel çiçekler. Dallarda kuruyan tomurcuklarla mahzun gelinlere benzedi görkemli ağaçlar. Yoksa biz mi onları kandırdık? Güneşi, güzel havayı görünce aldandılar, zamansız serpildiler...

Mevsimler birbiri ardınca geliyor ama bazen birbirlerinden yer kapıyorlar. Belki de doğanın dengesi bozuldu. Dünya hızla dönüyor; Biz mi hızına ayak uyduramıyoruz, bitkiler, ağaçlar mı? Kavramlar birbirine karıştı kafamızda. Bir türlü düzeni sağlayamadık. 
Bahar çiçekleri zamansız açtı ya da zamansız bir don oldu. Zamansız baharlar da bazen acımasız oluyor. Acaba kışın da amansız soğuklarda farklı çiçekler boy verip hayatımızı renklendirir mi? Umut bu. neden olmasın...?


6 yorum:

  1. ARKADAŞIM BADEM AĞACI
    Sen ağaçların aptalı
    Ben insanların
    Seni kandırır havalar
    Beni sevdalar
    Bir ılıman hava esmeye görsün
    Düşünmeden gelecek karakış..
    Açarsın çiçeklerini ..
    Bense hayra yorarım gördüğüm düşü...
    Bir güler yüz bir tatlı söz..
    Açarım yüreğimi hemen
    Yemişe durmadan çarpar seni karayel
    Beni karasevda
    Hemde bilerek kandırıldığımızı
    Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza
    Koo desinler bize şaşkın
    Sonu gelmesede hiç bir aşkın
    Açalım yinede çiçeklerimizi
    Senden yanayım arkadaşım
    Havanı bulunca aç çiçeklerini
    Nasıl açıyorsam yüreğimi
    Belki bu kez kış olmaz
    Bakarsın sevdan düş olmaz
    Nasıl vermişsem kendimi son sevdama
    Vur kendini sen de bu güzel havaya


    Aziz NESİN

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her baharda Aziz Nesin'in "Arkadaşım Badem Ağacı" adlı şiirini hatırlarım ben de Murat. Ne güzel, ne anlamlı bir şiirdir. Bir düz yazı ustası böyle güzel şiir de yazabiliyor diye düşünüyor insan. Yeniden hatırlattığın için teşekkürler.
      "Bir güler yüz, bir tatlı söz,
      Açarım yüreğimi hemen." dizeleri, iyi insanların aldanışını nasıl da güzel vurgular.
      Dünyanın her yerinde bahar bir başka güzeldir. Kimsenin aldatılmadığı, aptal yerine konmadığı bir dünya özlemiyle...

      Sil
  2. KAYIP ÇOCUK
    Birden işitilmez olsun ayak seslerim;
    Gölgem bir başka sokağa sapıversin;
    Unutayım bir anda her şeyi,
    Nerde oturduğumu,
    Bir tuhaf adem olduğumu Can adında.
    Aklım arayadursun başka kapılarda kısmetimi,
    Ben, bilmediğim sokaklarda bir başıma;
    Gönlüm öylesine geniş, öyle ferah,
    İlk defa görmüş gibi dünyayı,
    Bir şaşkınlık içinde, yeniden doğmuş gibi;
    Hatırlamam artık değil mi, dostlar,
    Hatırlamam artık garipliğimi?
    Can YÜCEL

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şiir diliyle konuşmak ne güzel. Can Yücel de insan psikolojisinden nasıl da anlar. İnsanı uzun uzun düşündürür.. "Unutmak bir anda her şeyi"... Yeniden doğmuş gibi... Bahar çiçekleri gibi,,,
      Selam-sevgiler.

      Sil
  3. Bize bu çiçekli bahar zamanı tekrar çocuk halimizi anımsattığınız için çooook teşekkürler...Bu da bizden geliyor, çocuk yanımızdan:)

    Ah Bir Çocuk Kalsam

    Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
    Üç taş, üç cam olmalıydı hayat.
    En büyük kavgamız gazoz kapağından çıkmalıydı
    ve en büyük acımız
    öğretmenimizin başka şehre tayini olmalıydı.
    Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
    Büyümeğe özenmeliydik büyümeden...
    İnsan dediğin,
    yürüdükçe yorulan, yoruldukça ağlayan bir taş değil mi?
    Çözmesi zor değil.
    Sen ansın, yaşanan zaman...

    Erhan Güleryüz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu güzel çiçekli baharlarda iyi ki bütün çiçekler donmadı. Hala açmaya hazırlanan tomurcuklar var. Tıpkı dünyada her şeyin kötü ve karanlık olmadığı gibi. Çocukları, çocukluğumuzu hiç unutmamamız gerektiğini düşünenlerdenim. "İçimizdeki çocuk" bizim merhametli yanımız, vicdanımız, duygusal tarafımız. Belki o yüzden onu incitmemeye özen gösteriyoruz.
      Teşekkürler bu güzel şiir için. Daha önce nasıl okumamışım.
      Çocukluğumuz hiç unutulmasın... Çocuklarımız hiç acı çekmesin.

      Sil