Bu Blogda Ara

13 May 2015

BİR YIL SONRA SOMA...



Bir katliam yaşandı Soma'da
Saymakla bitmedi cenazeler... 301 can
Üstünden sanki yüzyıl geçti...
Evlerin erkekleri yok artık, çok çok uzaklarda,
Çocuklar ve kadınlar kaldı geride.
Her evden ağıtlar yükseldi önce,
Sonra ürkütücü bir sessizlik başladı. 
Kahkaha hiç duyulmadı.
Çocuk sesleri sessizlikte kayboldu,
Oyun hep vardı çocukların dünyasında
Ama oyunlar bile farklılaştı;
"Madencilik" oyununda baretler takıldı kafalara,
Yüzler, eller kömür karasına boyandı.
Siyah-beyaz resimler çizildi kara kalemle,
Giysiler toz-toprak içinde,
Ellerinde bir somun-ekmek, eve gidecek
Yanı başlarında gülen yüzlerle çocukları...
Oysa "gerçek" bu değil, hepsi rüya, hepsi hayal
Hepsi resimlerde, hepsi düş gibi...
Soma çok yakın, hayaller çok uzak.
Çocuklar büyümeden olgunlaştılar,
Gördükleri, duydukları, yaşadıklarıyla...
Maden yanı başlarında, mezarlık az ilerde,
Eve dönüş kolay değil, ağıtlar bitmedi.
Bir yıl önce bir facia yaşandı,
Bir yıl sonra acılarıyla baş başa
Sanki üstünden yüzyıl geçmiş gibi değişti insanlar...





12 yorum:

  1. içim buruk bugün, içim yine parçalandı bu yazıyla:(
    soma! yürekleri dağlayan gün..
    üstünden yüzyıl da geçse asla unutmayacağız!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Unutmamamız lazım aslında. Ne acılar çekildi, kaç ocak yok oldu. Ama yıllardır unuttuk, yeni facialar olunca tekrar acılar gündeme geldi. "Asla unutmamak"... Keşke toplumca başarabilsek...

      Sil
  2. off ya evet yaa bizim ülkenin acıları bi bitse yaa.

    o yazıdaki notlar bi haftalık yazmayı düşündüklerim idi iştee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Toplum var olduğu sürece acılar da bir şekilde hep olacak belki. Nedenler ortadan kaldırılırsa, önlemler alınırsa sonuçlar da çok can yakmaz belki...

      Sil
  3. rahmetle anıyorum hepsini..
    insan canının daha çok kıymetli olduğu bir toplum, bir bilinç diliyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, insana değer veren, onu korumayı amaçlayan bir toplum özlüyoruz hepimiz. O bilinç oluştuğunda her şey elbette daha farklı olacak. Keşke...

      Sil
  4. O günü hatırlıyorum günlerce kendime gelemedim. Bireysel olarak ta çabalarım olduysa da, bu iş güvenliği hala önemsenmeyen ve ranta kurban giden bir konu.
    O bilincin oluşabilmesi için çokça okuyan araştıran insanların sayısının artması lazım.
    Vicdan sahibi işverenler, yöneticiler ve devlet erkanı lazım.
    Korkunç bir gündü ben unutmadım ama asıl unutmaması gerekenlerin unutmaması gerekiyordu:(
    Kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten korkunç bir gündü. Başlangıçta ilk birkaç gün, kaç kişinin öldüğü bile belirlenemedi. Bir yıl geçti vaatler yerine getirilemedi, tazminatlar ödenmedi, yaşam odaları yapılamadı. Çalışanların maaşları değişmedi.
      O küçücük yorum yerinde sen de ne güzel özetlemişsin. Keşke ülke çoğunluğu bu bilinçte olsa.
      Böyle faciaları unutmasak ve unutturmasak... Günlerce...Yıllarca....

      Sil
  5. 301 canın içimizi acıtan görüntüleri dün gibi gözümüzün önünde ve yine daha acısı katliama sebep olan kamu ve özel sektör temsilcilerinin yeterli önlemleri almayışı, caydırıcı kanunlara rağmen, aynı suçlara devam etmesi. Kapitalist sistemin rant yarışında daha fazla canların kaybedilmemesi dileklerimle, saygılar

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ülkemizde öyle iç acıtan, can yakan olaylar oluyor ki donup kalıyoruz. Benzerleri yaşandıkça aynı üzüntüler tekrarlanıyor. Ama çaresizlik içinde bocalıyoruz. Dediğiniz gibi yeterli önlemler alınmıyor,hukuka güven duyulmuyor. "İş kazası" olarak adlandırılan katliamların tekrarlanmaması dileğiyle.
      Esenlikler dilerim...

      Sil
  6. Tüm Türkiye'nin çok üzüldüğü günler.Malesef insan hayatı ucuz Ülkemizde.Mekanları cennet olsun. :(
    Bir daha bu tür olaylarının yaşanmamasını diliyorum. :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu tür toplu ölümlere, katliamlara hala "İş kazası" deniyor hala ne yazık.Önlem alınmadığı için farklı yerlerde benzer kazaları hala yaşıyoruz.Hepimizin ortak dileği bir daha olmasın, aynı acılar yaşanmasın...

      Sil