Bu Blogda Ara

21 Oca 2016

TAŞLAR ÜSTÜNE...İNSAN ÜSTÜNE...




Bazı insanların duyarsızlığı ya da duygusuzluğu anlatılırken neden "taş gibi" veya "taş kalpli" deyimini kullanırız? Oysa taşa bile şekil verilip değer kazandığında işe yarayıp anlam kazanıyor.Dere yatağındaki taşlar bile sudan hayat bularak yosun tutar, yosunla dost olur. Kışın sular donsa da baharla o bitkiler yeniden can bulur.
Taş gibi kalplerle başlayan yolculukların insanı götüreceği son durak neresidir? Son durakta tekrar insanla buluşup yeniden hayata dönüşün anlamı nasıl açıklanabilir?

Taşlara bile adeta can veren, yeniden harikalar yaratan insanoğlu bazen nasıl taş kalpli olup, can yakabilir ya da can alabilir? O zaman taşlar bile dile gelip isyan etmez mi? Bir zamanlar teknoloji henüz gelişmemişken, taş kesme makineleri yokken, uzun uğraşlar sonucunda taşa şekil verip, can kazandırıp piramitleri, tapınakları, yer altı- yer üstü şehirlerini, ibadet yerlerini, sanat eserlerini yapan insanoğlu nasıl olur da o zamandan bunca yıl sonra savaşlarla, nefretle-kinle taş taş üstünde bırakmaz kentlerde, ülkelerde, yeryüzünde. Dünyayı bir harabeye, bir yıkıntıya çevirir? Belki gelecekte bu suçlardan ötürü kendi kendini yargılayacaktır.

Bu adeta kendi kendini yok ediş, soyunu tüketme, bir cinnet hali, bir nevi harakiri değil de nedir...?
Yürekler giderek katılaştıkça  kanı çekiliyor, beyni duruyor insanoğlunun. "Vahşi dünya" -"Yalan dünya" dedikleri bu mudur acaba...?





14 yorum:

  1. taşlar bile isyan ederken insan yok etmeye devam ediyor en hazin şekilde..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her şey en hızlı biçimde tahrip olurken insan sadece seyrediyor...

      Sil
  2. Hakikaten bazı insanlar taş kalpli....:((( mesela bizim apartmanda bahçede minnacık, üstelik bembeyaz bir yavru kedi var, kedi seven üç ayrı komşum var, ama üçü de çeşitli bahanelerle almıyorlar, dün de kar yağdı hem de bayağı iyi yağdı:((( ne yaptı hayatta mı bilemiyorum:((( yemek, su vermekle bitmiyor ki iş:(((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Böyle çok yönlü düşünmek çok insani bir şey.Bir canlıya davranış konusunda eğitilmesi gereken ne çok insan var.O soğuklarda barınacak yeri olmayanlar adına içim titrer benim de.

      Sil
  3. Yazınızı okuyunca çok sevdiğim şair Pablo Neruda'nın şiiri geldi aklıma bir iki dizesini müsadenizle paylaşmak isterim:

    Taşlar içindeki taşta, insan, neredeydi?
    Havaların havası içinde, insan, neredeydi?
    Zamanların içindeki zamanda, insan, neredeydi?
    Sen miydin tamamlanmamış insanın o küçük dilsizi
    ki caddelerde ve eski izler üstünde yürüyen
    o ruhsuz kartalın geçerek ölü sonbaharın
    yaprakları içinden,
    ölümsüz acılar verdiği ruhuna? ..

    Yeryüzünde yaşayan tüm canlıların içinde bir tek 'İNSAN' en vahşi olanı!. Hayvanlar aleminde bile daha adil bir düzen ve denge var!. kimse kimsenin ne ekmeğine göz dikiyor, ne de toprağına..yeltenenler olduğunda da kendi kurallarına göre gereğini yerine getiriyorlar. Köpek kediyi bağrına basabiliyor. Fil serçeyi ahenkle sırtında taşıyor. Dostlukla beraberliklerini sürdürebiliyorlar. Ki, hayvana göre düşünen ve beyninin geliştiğini zannettiğimiz insan dahi bu duyarlılığı ve dostluğu gösteremiyor artık!. Kalpler olmuş birer taş! Soğuk, sert, kaba...

    Bu güzel düşündüren yazı için teşekkürler Makbule Öğretmenim. Kendimizi en güvende ve iyi hissettiğimiz yer sıcak yuvalarımız. Ailenizle birlikte güzel ve dingin bir hafta sonu dilerim. Esenlikle...

    Not: Beğendiğim Neruda'nın şiirinin devamını okurlar ve siz görmek isterseniz eğer, sayfamda mevcuttur. http://izlerveyansimalar.blogspot.com.tr/2010/12/taslar-icindeki-tasta-insan-neredeydi.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Pardon, yorumunuza hemen yanıt veremedim. Bilgisayarımda bir arıza oluştu.Tabletle de yazmak çok düzenli olmuyor.
      Pablo Neruda benim de çok severek okuduğum bir şair.Ancak bu şiirini hatırlayamadım. Ne kadar güzel, ne kadar anlamlı.
      Çok teşekkür ederim bu düşündüren yorumunuz için.
      Bazı eski yazı veya şiirlerimde taşlara, ağaç veya çiçeklere can vermeyi, psikolojik anlamda bir ruh kazandırmayı seviyorum. Örneğin ağaçlar kesildiğinde... Kaktüsler ve insanlar arasında bağ kurmak gibi.
      Dostluğunuza çok teşekkür ederim. Ailenizle birlikte sağlıklı- mutlu günler diliyorum.

      Sil
    2. Rica ederim Makbule Öğretmenim. Bazen ben de gelen yorumlara yoğunluğumdan veya kimi zamanda teknik sorunlardan dolayı hemen yanıt veremiyorum...ama geç de olsa mutlaka yanıtlıyorum.

      İlgi ile okuduğum yazılarınızda; taşlara, ağaç ve çiçeklere duygulu yüreğinizle, nasıl ruh kazandırdığınızı görmekteyiz. Gösterdiğiniz incelik adına çok teşekkür ederim. İyi akşamlar, iyi hafta sonları dilerim.. Sevgi ve esenliklerimle...

      Sil
    3. Ben de yanıt veremezsem bir eksiklik duyuyorum, huzursuz oluyorum.
      Yeniden yorum yazarak gösterdiğiniz düşünceli davranışa çok teşekkür ederim.
      Mutlu hafta sonları, sağlıklı-güzel günler diliyorum.
      Sevgiler...

      Sil

  4. İnsanoğlunun geldiği son noktayı soru sorarken cevabını içinde barındıran, objektif tespitlerinizle yine son derece düşündüren bir yazı... bu hırs, bu tüketme sadece kendi soyunu değil, sizin de genellediğiniz üzere dünyaya gelecek bebeklerin, toprağa düşmüş tohumların, kayaların taşların, doğanın bencilce tüketimidir. Bu büyük ego dünyanın sonu olmaz umarım. Esin hanımdan esinlenerek, mütevazi bir şiirimin son mısralarını izninizle aşağıda paylaşıyor, ailenizle birlikte çok güzel bir hafta sonu diliyorum.

    Günlerden bir gün,
    Bir bomba düştü kayaya.
    Deniz durdu.
    Kuşlar sustu.
    Doğa dondu.

    Koca kaya
    Can çekişirken,
    Kum haliyle,
    Son sözüydü
    ''Deniz ! ''

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu bencilce, insafsızca harap etme, zarar verme adeta taşları bile isyan ettiriyor. Bu büyük tahribat daha ne kadar sürecek ? Gelecekte dünya ne durumda olacak, kaygılanıyor insan.
      Şiiriniz ne kadar güzel.Paylaştığınız için çok teşekkür ederim.
      Ailenizle birlikte sağlıklı, mutlu bir hafta sonu diliyorum.

      Sil
  5. insanlığın bu gidişatı fazla endişelendiriyor beni..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mantıklı düşünen, duyarlı her insanın böyle düşünmesi çok doğru sevgili öğretmenim.Keşke böyle düşünenler çoğalsa.
      Sevgiler...

      Sil
  6. İnsanoğlu iyilikte de kötülükte de sınırlarını aşabilen tek canlı sanırım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Belki de o yüzden sınırsız iyilik, sınırsız kötülük şaşırtmıyor insanı. "İnsanın olduğu yerde hiçbir şey şaşırtıcı değil" denmesi de herhalde o yüzden.
      Esenlikler dilerim.

      Sil