Bu Blogda Ara

18 Ağu 2016

CANKUŞ'LA GEÇEN GÜNLER, YILLAR-BİR KUŞ ÖYKÜSÜ...




Kuşları çok seven biri olarak daha önce de doğadan kuş öyküleri anlattığım, yazdığım zamanlar oldu. Ama mavi kuşumuz- cankuşumuz'dan çok az söz ettim. Geldiğinde henüz bir aylıktı. Evimize adeta onunla birlikte enerji gelmişti. Neşe kaynağı idi. Adını Cankuş koyduk. Bizim için çok güzel bir hediye idi Cankuş. 
Getiren arkadaşımız evinde de iyi cins muhabbet kuşları besliyordu. O yıllarda annem Alzheimer hastası idi, bizimle kalıyordu. Cankuş anneme hediye olarak gelmişti. Ama bize emanet edildi.

Kuşlar hakkında az çok bilgimiz vardı. Ama daha bilinçli bir kuş besleyicisi olmak için kitaplar karıştırdık, internetten araştırdık. Cankuş evimizde yıllar boyu çok mutlu yaşadı sanırım. Yemi, suyu, kafes temizliği hiç ihmal edilmedi. Bizimle birlikte kahvaltı sofrasına oturur, yumurtamızı paylaşırdı. Kafes kapısını açık bırakırdık. Evin içinde özgürce uçardı. Bir gün balkon kapısı açık kalmış, balkona çıkmış, kaçabilir düşüncesiyle bizi çok ürkütmüştü. Ama yuvasına geri döndü, uçup gitmedi, bizi terk etmedi. Farklı bir kuştu. 

Yazları Mersin'e 1.5 saat uzaklıkta yaylaya giderdik. Eşya ile dolu arabamızda Cankuş'a mutlaka yer vardı. Kafesiyle birlikte benim kucağımda o da yaylaya taşınırdı. Bir yaz kızım tatile gelirken İstanbul'dan kedisini getirmiş, aynı evde bir kedi bir kuş akla karayı seçmiş ama çözüm bulmuştuk. Her ikisine de yer ayarlanmıştı.
Cankuş çok duygulu, çok anlayışlı, akıllı bir kuştu. Bizleri biraz sıkıntılı veya rahatsız görsün elimize, başımıza, omzumuza konar, "caanım nasılsın-ha nasılsın?" der, şaşırtırdı. "Günaydın- iyi geceler" hiç ihmal etmediği deyişlerdi. Konuklarımız şaşırırlardı ama 60 kadar kelimeyi net söylerdi. 3-4 kelimelik cümleleri vardı.

Bir gün eşim sahilde yürüyüş yaparken bir ağaç dalında herhalde bir evden kaçmış bir muhabbet kuşu buluyor. Çevrede soruyor, kimse sahip çıkmıyor, orada bıraksa çevredeki kediler tehlike. Onu da eve getirdi. Yeni bir kafes alındı. Sapsarı tüyleri vardı, adını "sarıkuş" koyduk. Ama Cankuş'la Sarıkuş hiçbir zaman tam dost olamadılar. Ancak iki uzak komşu gibi bir süre sonra birbirlerini kabullendiler. Ayrı kafeslerde ama yan yanaydılar. Cankuş muhabbeti seven bir kuştu. Nedendir bilinmez, Sarıkuş hiç konuşmadı. Evinden ayrıldığında çok mu korkmuştu, bizi mi benimseyemedi, Cankuş'un ayrıcalığını mı kabullenemedi...?

Cankuş ve Sarıkuş bizimle birlikte uzun yıllar yaşadı. Annemin ölümünden iki ay kadar önce Cankuş'un davranışları dikkatimizi çekti. Annemin başına konup onun elinden bir şeyler yemeyi çok severken, her gün odasına girip "günaydın" derken o odaya hiç uğramamaya başladı. Annemin ölümünden yaklaşık iki saat önce adeta çığlık atar gibi canhıraş haykırışlarla ötmeye başladı. En son geldi, alnına kondu, adeta bir öpücük kondurdu ve odadan çıktı. Çok etkileyici bir tablo idi. Cenaze kalkmadan önce cami çevresinde sürekli kuşlar uçuyordu...

Birkaç yıl sonra bir süreliğine İstanbul'a gitmemiz gerekti. Cankuş ve Sarıkuş'u yokluğumuzda bakımları ricasıyla iki dostumuza emanet ettik. Bir hafta geçmeden Sarıkuş'un nedensiz öldüğünü öğrendik. Tabii çok üzüldük. O üzüntü geçmeden Cankuş'un hastalandığı haberi geldi. Sürekli telefonla sağlık durumunu soruyorduk. Ağırlaştığını söylediler. Telefonda sesimi duysun istedim. "Beni sever. kafesi ahizeye yaklaştırsanız, sesimi duysa" dedim. Onun bildiği bütün sevgi sözcüklerini sıralamaya çalıştım...

Telefonda hem konuşuyorum hem gözümden yaşlar süzülüyor. Bu arada telefonun öbür ucundan ağlamaklı bir ses geldi : "Maalesef Cankuş'u kaybettik." Eşim ve ben ağlamaya başladık. Telefondaki dostumuz ağlıyor. O anı hiç unutmam. Bir can gitmişti aramızdan.
Çok sevdiğimiz bir yakınımızı kaybetmiş gibiydik. 

İstanbul dönüşü ev bomboş geldi bize. Kafeslerin yerini boş görmek... İlk günlerde, aylarda bir çarşı-pazar dönüşü veya yürüyüş sonrası sokak kapısını açıp da eve girdiğimizde sanki Cankuş evde bizi bekliyor gibi gelirdi hep. Anahtar sesinden anlar, dönüşümüze çok sevinirdi. Uzun zaman sesi, güzel ötüşü kulağımızda yankılandı. 
Şimdilerde ara sıra balkon kapısından küçük bir kuş içeriye meraklı gözlerle bakar, cankuşu hatırlatır bize...






45 yorum:

  1. ismi de çok güzel, beslediğimiz hayvanlara alışınca boşluğunu doldurmak çok zor oluyor..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kendi de çok güzeldi. Gerçekten çok büyük bir sevgi. Yeni bir kuş alamıyorsunuz.
      Selam-sevgiler...

      Sil
  2. off ya ikisi de öyle gitti ha çok hüzünlü evet ama ya annenle cankuş hikayesi ya ne tatlı yaa. demek o kadar akıllılar kuşlar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğru, biraz hüzünlü bir öykü bu. Cankuş'un o çırpınışını unutamam. Bazı eğitimli kuşlar gerçekten akıllılar.
      Yazıyı sabah yayınladım. Teşekkür ederim Bahar ve sen yazı henüz okuma paneline dúşmeden yorum yazmışsınız

      Sil
  3. Kuşlar ne kadar his'liler, ne kadar duyarlı!.Ve kuşlarla yaşamış olduğunuz ilişki, aranızdaki bağ ve sonrası çok hüzünlü!çok düşündürücü.. Tıpkı insanlar gibi kuşlarda da bir takım özellikler birbirine benzer gibi. Yazınızda, arkadaşlık, dostluk, yakınlık-uzaklık, sadakat ve sevgiye dair...derin bir felsefe ve derin bir gözlem var. Kuşları ne kadar çok sevdiğiniz, yazılarınızdan anlaşılıyor. Annenizden size ve eminim ki sizden de çocuklarınıza uzanan güçlü bir sevgi bu!. Kuşlar her yerde!..hele ki sevginin kokusunu hissettiklerinde, küçücük başlarıyla hazırlar içeriye girmeye.. Kaleminize,emeğinize sağlık Makbule Öğretmenim..Esenlikle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öylesine güzel bir yorum ki duygulandırdíníz beni sevgili Esin Hanım. Yorumunuzla yazım değer kazanıyor.
      Kuşlar çok naif, duygulu canlılar gerçekten. Kuşlar benim için özgürlüğü, bağımsızlığı simgeliyor.
      Çok teşekkür ederim.
      Esenlikler diliyorum.

      Sil
    2. Öylesine güzel bir yorum ki duygulandırdíníz beni sevgili Esin Hanım. Yorumunuzla yazım değer kazanıyor.
      Kuşlar çok naif, duygulu canlılar gerçekten. Kuşlar benim için özgürlüğü, bağımsızlığı simgeliyor.
      Çok teşekkür ederim.
      Esenlikler diliyorum.

      Sil
  4. hüzünlü yazın bana füruğ ferruhzad'ın
    "kuş ölür
    sen uçuşu hatırla"
    dizelerini hatırlattı her anlamıyla.
    güzel yüreğin dert görmesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kısacık ama ne güzel.Canlılar mutlaka doğa kanununa uyacak elbette ama çaresizlik can yakıyor. Çok teşekkür ederim sevgili Bahar.

      Sil
  5. Çok üzüldüm, hemde çok.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Giden her can insana acı veriyor sevgili Yağmur.
      Sevgiler...

      Sil
  6. Alışınca zor geliyor çok :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Günlerce birlikte yaşayanlarda bir bağımlılık da oluşuyor. Gerçekten zor geliyor.
      Selamlar...

      Sil
  7. Ablamın da bir kedisi var çok bağlı kedisine.Eğer kediye bir şey olursa ablam aylarca kendine gelemez eminim :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabii Sevginin,bağlılığın dozunu da ayarlamamız lazım.úzúntúler insanı yıpratıyor.
      Sevgiler.

      Sil
    2. Tabii Sevginin,bağlılığın dozunu da ayarlamamız lazım.úzúntúler insanı yıpratıyor.
      Sevgiler.

      Sil
  8. Kimse kuşlara "Kuş beyinli" dememeli. Kuşlar çok başka. Cankuş ve Sarıkuş hikayesine benzer hikayesi vardı MACİDE'nin de. Onun da ben bulmuştum. MACİDE adıyla da yazdım öyküsünü.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cankuş çok farklı bir kuştu. Gerçekten çok akıllıydı. Ama biz de çok emek vermiş, ilgilenmiştik. Macide, öyküsünü okumadım.Cankuş'un 4 kelimelik cümleleri vardí.

      Sil
  9. Makbule hanımcığım merhaba ;
    O kadar etkilendim ki anlatamam ... Çünkü bizim evimizin de böyle bir oğlu vardı Can .... Yıllarca bizden biri evin en küçüğü olarak inanılmaz anılar ve sohbetler paylaştık . Filmler seyretttik . Başka kuşları cici kuşlar diye sevdik , çünkü onlar yabancı Can bizdendi ... Depremde kafesini kucaklayarak beklediğimi bilirim .... Tepinerek ağladığımı bizi bırakıp gittiğinde şu anda gözyaşlarımdan yazamıyorum bile ....
    Her hal ve durumu en ince ayrıntısına kadar kavrar ve o doğrultuda konuşurdu ... Sabahları perde sesiyle birlikte jimnastik yaparak günaydın öpücükleriyle uyanmayı geceleri ise müzik kutusunun anahtarını çevirmem için gır gırç sesi çıkarmasını ( kutuyu kurarken çıkan sesin aynısı ) ve hadi iyigeceler aşkım demesini o kadar özledim ki ... Onunla telefonda konuşmayı eve geç gelirsem neden geç kaldığımı sormasını analatamayacağım kadar çok şeyi .... Daha fazla devam edemiyorum ama inanın sizi anlamaya çok yakınım ....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba sevgili Didemika. O kadar güzel ve içten anlatmışsınız ki ben de etkilendim. Kuş öykülerimiz çok benzer gerçekten. Yakınlık duyduğum blog arkadaşlarım var. Zaman geçtikçe bu yakınlığın nedenini daha iyi anlıyorum. Anıları paylaşmak bana da iyi geldi.
      Bu güzel ve anlamlı yoruma çok teşekkür ediyorum.
      Sevgiyle -dostça...

      Sil
  10. Of yaaa:( çok üzüldüm:( bir şey diyemiyorum:( bu arada anneniniz ölümünü hissetmesi de çok ilginç, benim rahmetli annem ve annemden 3 yıl sonra melek olan kedim PRenses ile benzer şeylere şahit oldum. Hayvan diyoruz ama bizde olmayan gizli güçleri var.
    Sabırlar diliyorum arkadaşım hem annene, hem kuşlarına...:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayvanların da bir duygu dünyası olduğuna ben de inanıyorum doğrusu. Çok sevdiği bir insanın ölümünü hissetmesine, tepki göstermesine biz de çok şaşırmıştık.
      Annemi 2008 yılında kaybettik. Cankuş'u ondan iki yıl sonra.
      Çok teşekkür ederim.
      Sevgiyle.

      Sil
  11. Üzücü bir durum fark etmeden sadık dostlara bağlanıveriyor insan hayvanların hislerinin daha güçlü olduğunu düşünüyorum bizimde bir muhabbet kuşumuz vardı çocuklar istedi hayvan sevgisini öğrensin diye almıştık kaybettik kızım etkisinde fazla kalınca eşim ile bir daha almamaya karar verdik her ne kadar uygun dille anlatmaya çalışsak da küçük yaşlarda oldukları için sıkıntılı birkaç gün geçirdik birde benim alerji sorunlarım ortaya çıkınca o gün bu gündür ancak dışarıda seviyoruz hayvancıkları . Allah bir daha üzücü durumlar yaşatmasın .

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayvanların sadık birer dost olduklarını düşünüyorum ben de. Çocuklar için de iyi birer arkadaş. Ama hiçbir canlı uzun süreli yaşamıyor. Haklısınız kuşlar alerji sorunu olanlara iyi gelmiyor. Kaybedilen kuşların yerine yenisini alamıyor insan.
      Esenlikler dilerim.

      Sil
  12. Tüylerim diken diken okudum:( Çok hüzünlü... Annenizin toprağı bol olsun... Huzur içinde uyusun... Sarıkuş ve Cankuş melek olsun uçsun... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Onca ilgi, emek ve geçirilen zamandan sonra sonu acı biten bir öykü gerçekten. Zamanla kabulleniyor insan. Öte yandan deneyim de kazanılıyor.
      Çok teşekkür ederim.
      Selam-sevgiler...

      Sil
  13. Çok ama çok hüzünlendim. Yazıyı okuyup yorum bırakmadan kaçıyorum dönüp tekrar okumak istiyorum yüreğimle karmaşa yaşıyorum doğrusu....
    "Cankuş" sizi ona o isimi verirken sevginin, sadakatin temellerini yüreğinizde atmışsınız o da bunu hissederek yaşamış ve yaşatmış. Çok içten anlatmışsınız bende de aşırı duygu yoğunluğu yaşattı benim de rahmetli annem ve babam 'ın hasta yataklarında yatarken bir kumrunun onlara hep eşlik etme öyküsü......... Neyse belki birgün anlatırım....
    Rahmetli anneniz, cankuş, sarıkuş sevgi ve hüzünün simgesi gibi düşündüm.
    Yürekten sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen düşünüyorum bu öyküyü yazmadan mı diyorum. Ama hayatın içinde hem hüzün hem sevinç var. Deneyimleri paylaşmak da gerekiyor. Rahmetli anne babanızın öyküsünü de paylaşın bir gün.
      Yorum öyle güzeldi ki ben de duygulandım.
      Sevgiyle -dostça.

      Sil
    2. Bazen düşünüyorum bu öyküyü yazmadan mı diyorum. Ama hayatın içinde hem hüzün hem sevinç var. Deneyimleri paylaşmak da gerekiyor. Rahmetli anne babanızın öyküsünü de paylaşın bir gün.
      Yorum öyle güzeldi ki ben de duygulandım.
      Sevgiyle -dostça.

      Sil
  14. Ahhh bee yorum yapacak kelimeler boğazımda düğümlendi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hepimizin hayatında üzüntü yaratan pek çok farklı durum var. Ama mutlu olacağımız da çok olay var. Belki hayat onlar arasında bir denge kurma ustalığı.

      Sil
  15. Ah aah güzel öğretmenim. Sözcüklerin arkasındaki gerçek ve bir o kadar da güzel bir hayat hikayesi. Bir o kadarda hüzünlü. Okurken bir elim sürekli dudaklarımdaydı , öyle hüzünlendim ki anlatamam. Kuşları bende çok seviyorum. Hele muhabbet kuşunun yeri bende başkadır. Ortaokul yıllarımda bir kaç muhabbet kuşu beslemiştim. Beslemiştim diyorum çünkü kuşlarımın bakımlarıyla bizzat ben ilgilenirdim. Benimde mavi tüylü ismi maviş kuşlarım oldu. Şimdi sizin sözlerinizi okurken nasılda gözümde canlanıyor. O kadar hisli, o kadar sevgiyi bilen hayvanlar ki. Bunu en iyi muhabbet kuşu besleyen biri anlar. Bazıları da o kadar özel ki, üzüntünüzü, sevincinizi hisseder. Kapı zilinin çalınışından sizin geldiğinizi anlar. Bu konuda söyleyebileceğim çok şey var ama duygularımın yoğunluğundan susuyorum. İyiki hayatınızın bir yerinde yollarınız kesişmiş, iyiki ailenizin bir parçası olmuşlar. İyiki karşılıklı sevmişsiniz birbirinizi. Selam sevgiler Cankuş ve Sarıkuşa. Tüylerim diken diken oldu bu hüzünlü ama bi o kadar da sevgi dolu yazıyı okurken. Güzel canlarla güzel anılarımızın bolca olması dileği ile.

    Kucak dolusu sevgilerimle, selam ile.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. "Duygulara tercüman olmak" denir ya sevgili Sade, aynen öyle olmuş.Yaşayan biliyor gerçekten.Kuşlarí sevdiğini biliyordum, bir yorumunda söz etmiştin. Bloğunun simgesi de ne güzel bir kuş.
      Sevgi, vefa, özlem, çeşitli duygular, insanlar kadar hayvanlarca da paylaşılıyor.
      Sevgiyle - dostça...

      Sil
  16. Makbule hanım. Belki de siz onları bıraktınız sandılar. O yüzden hastalandılar. Çok değişik ben çok etkilendim. Benim de beyaz bir menekşem vardı çok açardı. Çok severdim onu. Her mevsim üstünde çiçeği olurdu. Bi gün annem bana kızım neden düz beyaz aldın kenarları mor kırçıllıları vardı ondan alsaydın ya dedi. Bir kaç gün sonra çiçek kenarları mor kırçıllı çiçekler açtı. Ve tüm çiçekleri kenarları mor kırçıllı oldu. Çok şaşırmıştık. Her canlı sevgiyi hissediyor bence. Sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Büyük ihtimalle öyle de olmuş olabilir. Çünkü çok sevgiyle bağlıydık birbirimize. Bir duygu seli vardı aramızda.Hissetme; çok haklısınız, canlılarda da bir hissetme olayı var.
      Sevgiyle.

      Sil
  17. Evde kuş beslemek çok farklı bir duygu. Daha doğrusu tün evcil hayvanlar için durum bu. Kısa sürede evin ferdi oluyorlar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biraz zor, sorumluluk istiyor ama manevi hazzı çok büyük.
      Ama kayıpları da çok acı sevgili öğretmenim.
      Sevgiyle...

      Sil
  18. Çok üzücü :(
    Oğlum hep bir kedi sahiplenmek istiyor. Çok seviyor kedileri. Ama ondan ziyade ben, alışmaktan korktuğumdan olsa gerek bir türlü sıcak bakmıyorum her hangi bir canı evin bireyi yapmaya. Yoklukları zor oluyordur, anlayabiliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kedilerden ben de çok ürkerdim. Ama kızımın kedisini bir süreliğine getirdiğimizde çok alıştım. Kucağıma otururdu, ayak ucuma yatardı. Tabii aşılıydı.
      Çocuklar evcil hayvan beslemeyi çok arzu ediyorlar.
      Hayatın içinde kayıplarla her zaman karşılaşacaklar.
      Sevgiler...

      Sil
  19. Yanıtlar
    1. Hayatın içinde öyle çok kayıp var ki. Üzülmemek elde değil.Teşekkürler.

      Sil
  20. Evcil hayvanı olan biri olarak acılarınızın hafiflediğni dileyerek.
    Acnızı paylaşıyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Üzülüyoruz,etkileniyoruz ama zaman en iyi ilaç. Tüm kayıplarda kendimizi toparlamak zorundayız. Hayat devam ediyor.
      Sevgiyle...

      Sil
  21. Sevgili öğretmenim ,
    Benimde bir Bıdık 'ım var. Benim biricik kuzum. O da bana geldiğinde 3 aylıktı. Bir canlı beslemek çok güzel bir duygu. Geçenlerde ona kendisi gibi mavi bir yuva aldım çok sevindi. Ben yabancılar diye düşünüyordum ama hiç de beklediğim gibi olmadı. Başında sürekli konuşan benim gibi bir ablası olunca o da fazla dayanamadı tabi konuşmaya başladı.Şimdi ben bu yazıyı yazarken o da dışarda ve klavyedeki hareketlerimi takip ediyor.Hatta gagasıyla yazmaya bile çalışıyor. Çok hisli canlılar. Üzüldüğümüzü , sevindiğimizi anlıyorlar. Ben çok şanslıyım Bıdık gibi bir kuşum var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yeni bir kuşun olmasına sevindim Çağrı.Hayvan sevgisi farklı bir şey. Çoğu kez hayvanları ve doğayı sevmeyen insanları da sevmiyor. Senin yanında o güzel kuşun konuşacağına eminim sevgili Çağrı.
      Sevgiyle...

      Sil