Yıllar değişim rüzgarlarıyla birlikte geçiyor. Bazen çok sert rüzgarlarla, fırtınalarla bir şeyler kaybolup giderken , bazı günler, ılıman rüzgarlar ve küçük değişikliklerle hayat kendini kanıtlıyor.
Toplumsal veya bireysel olarak değişim, elbette kaçınılmazdır. Doğal olarak her değişimde kayıplar da, kazançlar da vardır. Doğada dengeyi sağlamak zordur. Savunmasız ya da yalnız kalmak, an meselesidir.
Hayatın karmaşası içinde; yazılanlar, çizilenler yıllar sonra da güncelliğini koruyabiliyor. Bir süre soluklanıp; "Daha henüz dün gibi" diyorsunuz.
İnsan yaşamında 40 -50 yıl önemli bir zaman dilimi. Acaba yakındığınız bir durum halen devam etmekte midir? İnsan olumsuzlukların iyiye gitmesini beklerken, diğer yandan olumlu özelliklerin sürekliliğini diliyor.
Hayat rüzgarları her zaman istediğimiz yönde esmiyor ya da beklentilerimize uygun değişmiyor. Yıllar zamanı da beraberinde sürükleyerek hızla akıp gidiyor.
Geçmişte yazdığım şiir denemelerinden küçük bir demet...
KOŞU
Amansız bir koşuydu bu
Bizden öncekilerin başlattığı
Ve sürüp gidecek bizden sonrakilere
Koştuk yürümeyi öğrendiğimizden öte
Koştuk koştuk hep koştuk...
Başarıya, iyiliğe, güzelliğe
Dostluğa, sevgiye, umuda...
Öyle bir koşuydu ki bu bitiş' siz
İpi göğüsleyemeden göçtü nicemiz...
Makbule (Gültekin) Abalı
Adana
KÜÇÜCÜK
Küçücüktü;
Ama öylesine küçük ki,
Başı, elleri, ayakları.
Yalnızca gözleriydi kocaman olan.
Yıllar geçti,
büyüdü...
Neler gördü bilseniz,
gözleri de küçüldü...
Makbule (Gültekin) Abalı
Ama öylesine küçük ki,
Başı, elleri, ayakları.
Yalnızca gözleriydi kocaman olan.
Yıllar geçti,
büyüdü...
Neler gördü bilseniz,
gözleri de küçüldü...
Makbule (Gültekin) Abalı
Adana
DOĞA KANUNU
Taştı, duygusuz-anlamsız.
Kaldı yıllarca yerinde.
Fırlatıverdiler bir gün denize doğru
Düştü, yer değiştirdi.
Bitkiydi, güneşe-ışığa-suya tutkun.
Uzadı, büyüdü, çiçek açtı.
Baharı özledi hep mevsimlerin ardından
Susuz kaldı bir gün, kurudu...
Güçlü bir çoban köpeğiydi.
Sürüyü korudu onca yıl
Hata yaptı bir gün,
Kurtlara yem oldu.
İnsandı, düşünen- konuşan-gülen-ağlayan.
Doğdu, adım attı dünyaya.
Girdi oyuna, türlü rollere büründü senelerce
Uydu yaşama, büyüdü, gelişti ve öldü...
Mezar taşında sadece iki sözcük kaldı;
Doğdu... Öldü...
Makbule Abalı-Eğitimci
DOĞA KANUNU
Taştı, duygusuz-anlamsız.
Kaldı yıllarca yerinde.
Fırlatıverdiler bir gün denize doğru
Düştü, yer değiştirdi.
Bitkiydi, güneşe-ışığa-suya tutkun.
Uzadı, büyüdü, çiçek açtı.
Baharı özledi hep mevsimlerin ardından
Susuz kaldı bir gün, kurudu...
Güçlü bir çoban köpeğiydi.
Sürüyü korudu onca yıl
Hata yaptı bir gün,
Kurtlara yem oldu.
İnsandı, düşünen- konuşan-gülen-ağlayan.
Doğdu, adım attı dünyaya.
Girdi oyuna, türlü rollere büründü senelerce
Uydu yaşama, büyüdü, gelişti ve öldü...
Mezar taşında sadece iki sözcük kaldı;
Doğdu... Öldü...
Makbule Abalı-Eğitimci
Mersin
Ne kadar güzel şiirler Makbule hanım, kaleminize sağlık. Bu arada sağ üst köşede kitabınızın kapağını gördüm, daha önce farketmemişim, tebrik ediyorum. Alzheimer zor bir hastalık, hem hastalanana, hem yakınlarına...:( kitabınızın çok faydalı olacağına eminim...sevgiler. :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler. İçimden geldiği gibi duygularımı aktararak yazıyorum.Amatörce.Ama seviyorum şiirlerimi. Şiirin iyi bir anlatım yolu olduğuna inanıyorum.
SilAnnem alzheimer idi. Gerçekten zor bir hastalık.Dopdolu bir insanın her yönden çöküşüne tanık oluyorsunuz.Pek çok şiiri vurgulamalarıyla ezberden okurken sözcüklerin tamamen tükendiğini gözlüyorsunuz.
Kitabı okuyanların geriye dönüşleri çok sevindirici. O zaman ben de mutlu oluyorum. Güzel düşüncelerinize çok teşekkürler.Sevgiler...
Tıpkı değişmeyen tek şeyin 'değişim' olduğu gibi, bazen sert rüzgarlar, bazen de ılıman rüzgarlar, insanoğlunu, güncelliğini kaybetmeyen evrenselliğin merkezine yolculuk yaptırır. Merkeze ulaşmak sonsuzluktur, ve mümkün değildir, bence... Şiir denemeleriniz diyemeyeceğim, şiirleriniz etkileyici olduğu kadar düşündürücü ve ders verici nitelikte. Paylaşım için teşekkürler Makbule hanım.
YanıtlaSilİnsan hep daha güzel bir dünya hayali kuruyor. Özellikle çocuklar için umut hiç tükenmiyor.Belki öğretmenlikten kaynaklanan bir şey, şiirlerin düşündürücü olmasına özen gösteriyorum.
SilYorumlarınız her zaman motive edici, yönlendirici. Çok teşekkür ederim.Esenlikler dilerim.
Yazılarınızı ilgiyle ve beğeni ile okuyorum hep, ama inanın şiirleriniz de çok güzel.. Mehmet Bey'e katılıyorum ben de, şiirleriniz hiç deneme kategorisinde değil, tam tersine çok anlamlı, duygu yüklü olduğu kadar düşündürücü, felsefî yönüyle de dolu dolu ve eğitici. Hayat gerçekten nasıl da çabuk geçiyor.Neler yaşıyor, neler görüyor insan...ve son şiirinizde söylediğiniz gibi, mezar-taşında sadece iki sözcük kalıyor geriye; "Doğdu...öldü.."Duyumsayan yüreğiniz ve kaleminiz hep var olsun Makbule Hanım.. Sevgilerimle..
YanıtlaSil*Not: Alzheimer önemli bir hastalık..ve şimdilik hafif unutkanlık safhasında olan babam da bu riski taşımakta..bu yüzden kitabınızı özellikle okumayı çok istedim..ama hiç bir yayın evinde bulamadım. Sanırım tükenmiş, bu güzel bir haber...ümit ederim yeni baskıları olur ve ben kitabınızı okuyabilirim.. Tekrar tebrikler...
Böyle güzel, övgü dolu sözler duymak insanı nasıl da mutlu ediyor.Ve daha iyi, daha güzel şeyler yapmaya teşvik ediyor.Yazmayı çok seviyorum.Yazınca mutlu oluyorum.
Silİyi bir dünya özlemi, iyi insan davranışlarını hayal etme hiç bitmiyor.
Babanıza geçmiş olsun.Kitap Alzheimer Derneği yararına satıldığı için İnternette çok az satışa sunuldu.1000 tane basıldı, halen Mersin'de Dernekte satışı devam ediyor.Okumanızı çok isterim.Bir "ilk kitap".Eleştirileri almak beni de sevindirir.
Lütfen adresinizi makbuleabali@gmail.com adresime bırakırsanız bir kitap hediye etmek isterim.
Güzel yorumunuza tekrar teşekkür ederim. Sevgiler...
Şiirleriniz harika!Duygularınızı ne kadar güzel şiire dönüştürmüşsünüz ah...
YanıtlaSilGerçek ve içten duygular dile getirilince sanırım o içtenlik insana iyi geliyor.
SilBöyle güzel değerlendirilmek de ne güzel. Çok teşekkür ederim.
Ne kadar samimi duygularla yazmışsınız sevgili öğretmenim.
YanıtlaSilEmeklerinize sağlık . Sevgiyle kalın.
Çok teşekkür ederim sevgili Öğretmenim.Sevdiğim dostların yorumlarını görünce yeniden buluşmuş gibi sanki, gözlerim parlıyor. Dostça- sevgiyle...
SilKaleminize sağlık, ne güzel şiirler... İnsan geçmişte yazdıklarına bakınca bir garip oluyor... Sevgiler...
YanıtlaSilYazdığı bir şeyi seviyor, benimsiyor da insan.Çünkü duygular dile geliyor.Eksikleriyle, kusurlarıyla benimsiyor. Belki yeniden gözden geçirince garip olmak o yüzden.
SilÇok teşekkür ederim. Sevgiler...
Hepsi çok içten çok güzel, yüreğinize sağlık :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Farklı kuşaklardan arkadaşların beğenilerini dile getirmesi beni de mutlu ediyor.
SilBilgisayarımdaki bir teknik arıza nedeniyle bir süredir yorum yazamadım.
Kaleminize sağlık çok güzel şiirler...Gıptayla bakmışımdır hep roman yazan , şiir yazan insanları, nasıl bir yürektir ,nasıl bir zeka, nasıl bir duygudur ki bu kadar güzel yazabiliyorlar diye...Yürekten kutluyorum...Sevgiler
YanıtlaSilSizin yorumunuz da öylesine güzel ve içten ki.İnsanı mutlu ediyor, güç veriyor. Çok teşekkür ederim.
SilYazılarınız ve yorumlarınızdaki ifade çok güzel. İnanın deneseniz ortaya çok güzel şeyler çıkacaktır.Neden denemiyorsunuz? Belki biraz cesaret.Ben sabırsızlıkla bekleyeceğim.
Sevgiyle-dostça...
Gerçekten çok başarılı. Satırlarınız zamana meydan okumuş gibi...
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.Zaman insanları yıpratıyor da fikirleri eskitemiyor sanırım.
SilAsıl önemlisi dünyanın gidişatı çok değişmedi ne yazık.
Sevgiler...
"İnsan"dı düşünen, konuşan, gülen, ağlayan.
YanıtlaSilDoğdu, adım attı dünyaya.
Girdi oyuna türlü rollere büründü yıllarca
Uydu yaşama, büyüdü, gelişti ve öldü...
Mezar taşında sadece iki sözcük kaldı;
Doğdu... Öldü...' bu dizeler üzerine ne söz söylenir ki.. yüreğinize sağlık..
Çok teşekkür ederim. İnsanın yazgısı düşündürücü... İnsan üstüne ne çok şiir yazılabilir. Şiir konusunda seçici olduğunuzu biliyorum. şiir seven insanları seviyorum. Daha naif, daha insancıl ve nazik insanlar.
Silşiirleriniz gerçekten çok güzel..
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Sizin gibi değerli arkadaşların da böyle değerlendirmesi beni gerçekten çok mutlu ediyor.
SilSevgiler...
Merhabalar Makbule Öğretmenim.
YanıtlaSilEski yazılarınızı yeniden paylaşmak istediğinizde söz konusu paylaşımların güncel ve okuma listelerine düşebilmesi için eski yayını, sanki yeni bir yayın yayımlıyormuş gibi, yeni yayın formatına almadığınız sürece söz konusu eski yayınınız ne Blogger'in okuma listesinde ne de Sinan'ın güncel listesinde yer almaz! Size önerdiğim ve düşündüğüm şekilde bir uygulama yapıp deneyeceğim ve sonucunu size ileteceğim.
40-50 yıl öncesinin halet-i ruhiyesi içinde kaleme alınmış bu güzellikleri yeniden paylaşmak da çok güzel bir duygu ve heyecan verici.
Kaleminize, emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.
Merhabalar Recep Öğretmenim.
Sil"Hayat boyu öğrenme devam eder." deyişini en iyi kanıtlayanlardan birisiniz. Bloglar arasında adeta bir denge sağlamak için, zor günlerinizde bile yazmaktan, yardımcı olmaktan vazgeçemiyorsunuz.
Emeklerinize yürekten teşekkürler.
Zaman zaman eski paylaşımlarımı; varsa yazım hatalarımı düzenleyerek, yazının aslını bozmadan, güncelliğini korumuşsa yeniden yayınlıyorum.
Bilgisayarı kullanma konusunda yeni kuşak gençlerin ustalığına ulaşmam mümkün değil. Yavaş ama temkinli adımlarla küçük gelişmeler beni mutlu ediyor.
Nezaketinize ve iyi dileklerinize çok teşekkürler.
Esenlikler dilerim.
İnsan aşlandıkça eski yazılar kıymete biniyor. Nereden bildiğimi sormayın. 😊
YanıtlaSilGençlerin pek anlayacağını sanmıyorum bu duyguyu. Aslında yazının güzelliğinden ziyade içinde sakladığı hatıralar kıymetlendiriyor onu. Nerede yazmıştım, yıl kaçtı, aklımdan neler geçmişti? Her satırın ardında böyle üç beş soru var mutlaka.
50 yıl. Dile kolay. Nice güzel yıllarınız olsun inşallah; sağlıkla, yazıyla...
10 yıl önce yazılmış yorumlarla birlikte 10 yıl sonrasının yorumlarını okumak, insanı mutlu ediyor gerçekten. Günümüzdeki "Tüket-at" ya da "En kolay-en kısa- en çabuk biçimde amaca ulaşma" anlayışına pek uyamıyoruz. Sade, anlaşılır olabilmek, meramımızı anlatabilmek, inandığımız değerleri korumak, aşağılamadan-alay etmeden, özenle-yazım kurallarına uyarak yazmaya çalışmak, o yüzden tüm parmaklara görev yükleyememek...
SilUyum sağlamaya çalışsak da ağır çekimde yaşam devam ediyor.
Ancak içtenlikle inanıyorum; Günümüz gençlerinden, çocuklardan da öğreneceğimiz çok şey var. İçindeki sesi sakinleştirmek, biraz zaman alıyor.
Düşündüren kapsamlı yorumunuza, iyi dileklerinize çok teşekkür ederim.