Yaz mevsiminin en sıcak günlerini yaşamaktayız. Tüm dünyada iklimsel değişiklikler, ruhsal-bedensel-sosyal uyumu da güçleştiriyor. Öte yandan doğa olayları, ekonomik sıkıntılar, mevsim değişikliklerinin ürünlere yansıması, verimin düşmesi vb. olaylarla günlük yaşam da inişli çıkışlı seyrediyor.
İyi günlerin, güzelliklerin, uygun davranışların farkında olabilirsek küçük mutluluklar da yeterli olabiliyor. Öfkelenmesek ya da öfkemizi kontrol altına alabilsek bile dost bildiklerinden yara almak insanda ayrı bir iç acısı , hayal kırıklığı ve çöküş yaratıyor.
İyi ki çocuklar ve çocuk safiyetinde yaş almış insanlar var. Onlar mutluluğa giden yolda ışıldayan gözleri ve gülücükleriyle Lokman Hekim gibiler. Bu dönemin çocukları mı çok akıllı ve dost canlısı çocuklar, yoksa bana mı öyle geliyor?
Çok basit, yalın, sade sözcükler, sakin bir ses tonuyla söylenirse karşımızdaki insanın yüzünde güller açtırıyor. Bir hastane ortamında "Geçmiş olsun" demek insanı yormuyor ki. Asansörde annesinin karnına yüzünü dayamış 4-5 yaşlarındaki küçük kıza gülümseyerek günaydın dediğinizde hemen kısacık sohbet başlıyor. "Sus... sus uyanmasın, şimdi uyuyor" dediğinde yeni bir kardeşe hazırlandığını anlıyorsunuz.
Bir başka gün, bekleme salonunda elleriyle dans figürleri yapan çok sevimli küçük kızla hemen sohbet başlıyor. "Ne güzel dans ediyorsun, kimden öğrendin?" Tırnaklarındaki parlak-yaldızlı ojeyi, gösteriyor; "Bak oje sürdüm." Çok erken değil mi?" diyorum. "Yok , sabah değil, gece sürdüm" diyor gülerek. Böyle tatlı somut algılama, hiç aldırmamaktan, anlamaz görünmekten çok daha güzel elbette.
Serin bir ortamda kuş seslerini dinlemek gibi çocuk sesleri. Sevgi dolu yetişkinlerle birlikte büyüyen çocuklar, dünyayı da öyle güzel-anlamlı-umutlu, güvenli, barışın hüküm sürdüğü bir yer olarak hayal ediyorlar. Onları hayal kırıklığına uğratmayalım...
Makbule ABALI-
13 Temmuz 2025
Canım Öğretmenim, hepimiz üzerimize düşen "insan olmak" sorumluluğunu yerine getirelim, diliyorum 💗🌹😇 Emeğinize, yüreğinize sağlık💐🙏
YanıtlaSilNe mutlu bana ki, yıllar sonra "Canım Öğretmenim" diye seslenen çok öğrencim oldu. Her meslekte emeğin, çabanın karşılığını alabilmek ne büyük armağandır.
Silyazınız çok güzel:)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Özenle hazırladığınız kitap tanıtımlarını ben de zevkle-ilgiyle izliyorum.
SilIşıl özgentürk'ün "küçük sevinçler bulmalıyım" adlı oyunu geldi aklıma. şöyle der bir yerinde:
YanıtlaSil"Bir zamanlar yüreğim/ Sonsuz bir sevinçle çırpınırken/ Deli gibi/ Ne hayaller kurardım/ Ne hayaller kurardım/ Dolaşırdım bulutlarla birlikte/ Konuşurdum dünyanın gözleriyle/ Bitmez tükenmez sanırdım sevgilerim/ Avuçlarımdaydı dünya! Avuçlarımdaydı dünya!/ Gördüm/
Kaçıverdi avuçlarımdan dünya/ Sevgilerim çorak çöllerde kayboldu/ Gözyaşları ve acınası bir yüz kaldı bana/ Şimdi küçük sevinçler bulmalıyım.../ Bir cümle.../ Bir insan.../ Bir dost sıcaklığı.../ Bir çocuk gülümsemesi gibi/ Küçük sevinçler bulmalıyım..."
Işıl Özgentürk, benim de favorilerim arasındadır. Bu oyununu-ne yazık, okumadım, izlemedim.
SilMükemmel bir anlatım. Çok duygulanarak, sindire sindire okudum. "Bir cümle.../Bir insan.../ Bir dost sıcaklığı.../
Harika. Çok teşekkürler.
Yolda gözgöze geldiğimiz bir yabancıya tebessüm etmek, iyi günler dilemek; dolmuşta, otobüste hapşıran birine iyi yaşayın demek... O kadar kolay ama bi kadar da etkili ki aslında. İstanbul'a ilk gittiğimde bunları yaptığımda insanlar bana deliymişim gibi baktığında çok kötü hissetmiştim. İlk başta vazgeçecek olmuştum ama sonra onların tepkisinden bana ne, ben içimden geleni yapıyorum, gerisi onlara kalmış deyip devam ettim. Hopa'da da devam ediyorum :)
YanıtlaSilBirden "Hopa'daki insanlar çok şanslı o zaman ." demek geldi ta içimden, çok değerli genç meslektaşım. Yorum yazamayanlara bile halâ tüm iyi niyeti ve hoşgörüsüyle yazmaya devam etmek de bu güzel duygulanımların en güzel kanıtı değil mi zaten. Mahcubiyetimi ve takdirlerimi bu vesileyle kabul edeceğine eminim.
SilEğitim gönüllüsü olmaya devam lütfen.
Alya'ya başarı dileklerimle sevgiler. O, annesinin yolundan gitsin, gerçek doğrulara ulaşacaktır.