Nasıl, nerede doğdu,önemli değil...
Ama anası yalnızdı, O doğduğunda
Son çocukta pes etti
Nefesi tükendi O'nun da...
"Çocuk" bile sayılmadı babası'nca
Kız doğduğu için...
Ev'in kadın'ı oldu
Çocukluğunu yaşayamadan...
Barbi bebekleri olmadı hiç
Ya da süslü takıları,güzel elbiseleri
Oyuncak ayısı bile olmadı...
Uykuda rahattı sadece
Düş görmek güzeldi "düşler ülkesinde"...
Tam "büyüdüm" derken
Oysa henüz "çocukken"
Dünya küçüldü birden
Dünyası karardı
Uykuları "çalındı" önce
Düşlerinde "canavarlar" oluştu
Ve bir gün O da
Anası gibi yalnız
Anası gibi yorgun
Pes etti, "yenildi"...
Makbule Abalı. Nisan-2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder