"Öldürmeyen her yara insanı daha güçlü kılar."
Gün gelir bir fırtına eser yaşantınızda;
Birden altüst olur her şey
Dikili ağaçlar, dizilmiş taşlar yerle bir olur.
Gelip geçer sanırsınız,
Oysa sürer günler, yıllar boyu.
Ansızın bir kaza, bir hastalık, belki alzheimer,
Adını bile anmak istemezsiniz,
Ama o unutturur size adınızı bile...
Vurgun yemiş gibi olur insan,
Yıldırım çarpmışa döner bedeniniz;
Bazen beyin darbe alır, bazen yürek,bazen tüm vücut.
Her şey yerle bir olur;
Hayaller, umutlar, tüm birikimler.
Çiçekler tarumar olur,
Kuşlar hepten susar
Kedere ortak olur...
Anne, baba, eş, çocuklar, yakınlar
Herkes perişan olur.
Her şey altüst, adeta bir yangın yeri,
Geride kızgın küller kalır,
Eviniz, yuvanız bir virane olur.
Hortum sonrası yıkıntı gibi,
Fırtına sonrası büyük sessizlik...
Düşünce kalkmak gerek geride kalanlar için
Ve sonra yaşamı sürdürmek, mücadele etmek.
Gelir geçer her şey bazen delip de geçse de.
Bir rüzgar eser hayatınızda, göz gözü görmez olur,
Sonra güneş açar, izler kapanır, her yer pırıl pırıl
Yeniden güçlenerek dört elle sarılır insan hayata...
Makbule Abalı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder