CEHENNEMİ YAŞAMAK
Bahardı mevsimlerden, aylardan Mayıs
Dışarıda güneş yakıcı, gün sıcak
Soğuk geceler için kömür lazım;
Oysa kömür yüzlerce metre yer altında.
Güneşten uzak, ateşe yakın
Yıldızlardan uzak, karanlığa yakın
Oksijenden uzak, karbona yakın
Hayatın içinde, ama ölümün eşiğinde...
Üç kuşaktır madenciydiler,
Bir başka iş düşünemedi bile.
Bembeyazdı yüzü önce,
Maske takmış gibi bembeyaz
Yüzlerce metre yerin altına indi;
Renk değiştirdi birden;
Yüzler eller kapkara,
Yürekler isli, gözler bulutlu
Dışarıda ekmek aslanın ağzında,
Yerin altında ekmek, bir başka cehennemdeydi.
Güneş çok uzak, yıldızlar uzak, ölüm yakındaydı.
Oysa O henüz hayatın baharındaydı...
Makbule Abalı
Işıktan uzak kısacık ömür, ışıklarda uyusunlar. Acının tarifi vicdanı olanın yüreği kömür karasında vicdanı olmayana ise anlatmanın bir faydası yok.
YanıtlaSilÜlkemizde zamansız ölümler, kazalar ya da katliam gibi iş kazaları ne çok yaşanıyor. Gazetelerde, televizyon haberlerinde iki gündür gösterilen her bir fotoğraf karesi bir dram yazıyor. Acının, çaresizliğin fotoğrafı çekilmiş adeta. Vicdanlı yürekler acıyı ta içinde hissediyor.
SilSabır ve baş sağlığı diliyoruz.
Ölüm hep yakınında oldu onların çok yazık oldu. Güzel kaleminize sağlık. Sevgiler
YanıtlaSilİş uğruna, aş uğruna, bir amaç uğruna bile bile ölüme bir adım daha yaklaşmak. Ama neden hep bizim güzel ülkemizde güzel insanlarımız pisi pisine ölünce "kader" deriz. Başka ülkelerde yıllardır görülmeyen maden ocakları facialarında biz hep rekor kırarız? Hiç gidilmeyen ocaklar kaza sonrası ziyaretçi akınına uğrar... Neden?
SilSağlıklı-güzel günler.
en çok şairleri duyar dünyanın acısını....
YanıtlaSilyüreğinize sağlık
Şiiri ben de çok seviyorum. Daha öz, daha yalın bir anlatım gibi geliyor. Ne derece başarabiliyorum bilmiyorum ama, zaman zaman deniyorum. Duygularımı yansıtabiliyorsam sevinirim.
SilTeşekkürler. Sevgiyle.
''Gün yüzü görmemek'' mecaz anlamıyla da geçerliydi onlar için.
YanıtlaSilSadece gün ışığından yoksunluk olsa! İçlerine çektikleri nefesteki oksijen bile kısıtlıydı.
Dediğiniz gibi.. ''Cehennem'' gibiydi..
Ölüm her an yanı başlarındaydı.
Çok duygulandım. Ağlattınız beni...
Nur içinde yatsınlar...
Öbür dünyada cennet bahçelerinde olsunlar...
Acının, ıstırabın, gözyaşının içimizi dağlayan görüntülerini izledik 5 gündür.Aynı duygu yoğunluğunu inanın ben de yaşadım. Kim bilir daha ne travmalar yaşanacak, ne ağıtlar yakılacak. Geride kalanlar, acıyı ta yüreklerinde yaşayanlar için çok daha acı. Soğuk gecelerde kömürün sobada her yakılışı ne acıları, anıları da tutuşturacak.
Sil301 insan...301 öykü... Keşke sonraki zamanlarda sonları böyle bitmese.
Geride kalanlara sabır ve güç diliyorum.
Umarız insan hayatı parayla ölçülmez, can güvenliği , iş güvenliği şimdikinden daha önemli hale gelir.