Kim bilir kimlerin canı yandı gene ?
Hangi evlerde ne ağıtlar yakıldı,
Hangi kentlerden,köylerden ne feryatlar yükseldi.
...................
Davullar, zurnalar çaldı,
Sen askere giderken,
Oysa dönerken müzik bile yabancıydı sana.
Kucaklara alındın giderken,
Havalara uçtun gülerek...
Davullar, zurnalar çalındı,
Halaylar çekildi, kurbanlar kesildi
Sen askere giderken...
Hayatında ilk kez uçağa bindin dönüşte;
Camdan dışarı bakarken değil,
Gözlerin sımsıkı kapalı, ayakların upuzun,
Bu kez tahta, daracık, küçük bir mekanda...
Herkes konuşurken sen suskundun.
Konuşulanları duydun mu, duymadın mı, belirsiz.
3 yaşındaki oğlun, henüz doğmamış kızın
annelerinin yanında.
Eller sımsıkı kenetlenmiş, gözleri yaşlı.
Nöbetteki asker bile sessizce ağlarken,
Onlar o büyük acıyla yorgun, bitkin ama ayakta.
Peki ne zaman ağlayacaklar?
İçlerindeki acı, isyan, öfke nereye boşalacak?
Gözyaşları ne zaman akacak?
Akmayan gözyaşı acıyla inletir...
Günler, aylar, yıllar nasıl geçecek sensiz?
Yaşlı anne baba takvim yapraklarını nasıl koparacak?
Günleri saymayacak mı artık ?
En sevdiğin yemekleri kim yiyecek bundan sonra?
Kimi sevecekler "Kahramanım" diyerek.
Kar diyecekler, dolu diyecekler, üşüme sakın;
Bir atkı, bir çorap, bir bere kime gönderecekler?
Günler, aylar, yıllar, mevsimler... nasıl katlanılacak?
Akıtılmayan gözyaşları bedende nereyi delecek?
Makbule ABALI
İçlerindeki acı, isyan, öfke nereye boşalacak?
Gözyaşları ne zaman akacak?
Akmayan gözyaşı acıyla inletir...
Günler, aylar, yıllar nasıl geçecek sensiz?
Yaşlı anne baba takvim yapraklarını nasıl koparacak?
Günleri saymayacak mı artık ?
En sevdiğin yemekleri kim yiyecek bundan sonra?
Kimi sevecekler "Kahramanım" diyerek.
Kar diyecekler, dolu diyecekler, üşüme sakın;
Bir atkı, bir çorap, bir bere kime gönderecekler?
Günler, aylar, yıllar, mevsimler... nasıl katlanılacak?
Akıtılmayan gözyaşları bedende nereyi delecek?
Makbule ABALI
Bugün haberlerde izlerken şehitleri, onlardan birinin babası, oğluna "istifa et oğlum dön" demiş.. oğlu ise "baba şehit olup da döneceğim" diye cevap vermiş. Dünyanın, anlayamadığı işte bu ruh ! Genlerden geçen ve kimsenin değiştiremeyeceği bir ruh hali bu.. Gidenlere de üzgünüm, geride kalanlara ve bir ömür acısıyla ağlayacak ailelere de.. Başımız sağolsun.
YanıtlaSilBen de aynı şekilde düşünüyorum. Bir çelişkiler yumağı adeta. Gencecik insanlar. Daha yaşanmamış günleri vardı. Ağlamama olayı da beni düşündürüyor. Yakınlarına hep ağlamamaları öneriliyor. Oysa ağlayacak ki rahatlasın.
SilCan'ı , sevdiği gitmiş, hayalleri, umutları yıkılmış. Vatan için can verdiği düşünülüyor; tamam, ama öte yandan bir insan her şeye veda ederek göçüyor.
Geride kalanlara başsağlığı diliyorum.
Katkınıza çok teşekkür ederim.
Sevgiler.
Yüreğe işleyen kelimeler dizilmiş birer birer. Kaleminize sağlık ...
YanıtlaSilNe güzel bir dile getiriş. Çok teşekkür ederim. Yürekten yazıyorum, doğru. Duygusal bir insanım, duygularımı aktarıyorum. Uzun bir aradan sonra bu güzel karşılaşma beni mutlu etti.
SilSevgiler.
Şehitlik mertebesi yüksek bir mertebedir..
YanıtlaSilElbette geriye acı kalır,yürekler parçalanır..ancak bu mertebe yüksektir,öyle yüksektir ki ahirette bu şehitlik mertebesi vesile olur nice günah kulların da bağışlanmasına.
Şehitin yakınlarından kim varsa bu mertebe sayesinde Cehenneme girmeyecektir belki de..
Can yanar,dünyada yanar,acıdır bilirim,ağlayana benim de dayanmıyor yüreğim ancak ahiret ebedidir,sonsuzdur..dilerim şehitlik mertebesine ulaşmıştır.Rabbim yakınlarına sabır bu alnından öpülesi evlatlarımıza da mükafatların en güzelini nasip etsin.
Televizyon ekranlarında, gazetelerde fidan gibi gençlerin boy boy sıralanmış resimlerini görünce kahroluyoruz. Manevi yönden de anlamaya, yorumlamaya çalışıyorum. Ancak her birinin ayrı bir hayat hikayesi var. İçler acısı. İçlerinde silah tutmasını bilmeden giden var, hep yoksul aile çocukları. Askerlik tabii ki vatani bir görev. Ama hiç bilmedikleri bir yerde , ölümün ta içindeler.
SilKatkınıza teşekkür ederim. Hayatını kaybeden askerlerimize Tanrıdan rahmet, yakınlarına başsağlığı diliyoruz.Umarım en kısa zamanda bu savaş sonuçlanır.
Türk askeri gibi asker yoktur dünyada.
SilAskerlik bir görev şehitlik bir mertebe,dünya geçici..geniş düşünmek gerek.
Çok ünlü çok zengin de kaç yıl yaşarsa yaşasın ölüyor.Askerimiz sadece ölmüyor zaten Rabbimiz de kutsal kitabımzıda ''Onlara ölü demeyin'' diye buyuruyor..
Bu dünyada garip olanlar ahirette kazanacak olanlardır inşallah.
Dediğim gibi kimin canı yanmaz,evladı olan da yanar olmayan da yanar,insanız elbette kahroluruz ama bu canlar gitmese kim koruyacak diğer yavruları,yuvaları,imanı bayrağı ve vatanı..
Ailelere destek,şehitlere dua gerek..
Ben teşekkür ederim.
Ah keşke savaşlar hiç olmasa...
SilVatan evlatlarla sağ olmalı,yürekler yanmadan :(((((
YanıtlaSilCenaze törenlerinde küçücük şehit çocuklarının duruşu, yüz ifadelerindeki hüzün,acı, tükenmişlik dikkatimi çekiyor.
Sil"Nasıl bir gelecek bekliyor onları" diye düşünürüm hep. Ülke savunması tabii ki zorunlu. Ama neden bu kadar can kaybı...?
Yorumunuza teşekkür ederim.
Muhteşem anlatmışsınız Makbule Hanım, yüreğinize sağlık. Çocuklarımızın ölmediği, mutlu olduğu bir ülkemiz olsa keşke.
YanıtlaSilGüzel görüşünüze çok teşekkürler.Gençlerin, çocukların, kadınların ne çok idealleri var; yarım kalan, gerçekleşmeyen. Düşününce insanın içi yanıyor. Dünyanın hiçbir yerinde savaş olmasa, çıkar kavgaları sürdürülmese. Diplomasi ile anlaşmazlıklar çözülebilse.
SilSevgiler.
En içten duygularınızın döküldüğü satırlar yüreklere farklı şekilde dokunuyor. Kimi bu savaş neyin savaşı? Neden başkasının topraklarına burnumuzu soktuk? Çok mu ucuzdu gençlerimizin kanı, canı? diye sorgularken kimi bu acıları maneviyata döküp cennet-i ala hesapları yapıyor. Savaş olmasın, vatan evladı can vermesin demek neredeyse suç oldu bu ülkede. "Cennet cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri, isteyene ver onları, bana o acıların yaşanmadığı, adaletin olduğu, sömürünün olmadığı, aklın ve bilimin geçerli olduğu bir ülke gerek."
YanıtlaSilSon bir şey daha; şehadet anlatıldığı kadar güzel bir şey olsaydı eğer, cephenin en ön saflarını zenginler, ülkeyi idare edenler ve halkı sömürenler alırdı. Garibim Mehmet ise arkalarda bir yerlerde patates ayıklardı. Siyasi hataların bedelini gençlerimiz kanlarıyla, canlarıyla ödemesinler.
Güzel, anlamlı yorumunuzla katkınıza çok teşekkürler. Elimde olmayan nedenlerden cevabı geciktirdim.
SilBüyük kentlerin dışında Anadolu'da ölümlere, cenazelere daha sık tanık oluyor insanlar.Acıları birebir yaşıyorlar.
Ne çok duygusal, ne tamamen mantıksal bakmamak gerektiğini düşünüyorum.Yaşanmamış hayatlar, yarım kalmış girişimler, gencecik insanlar... O yuvalarda neler yaşandığını kim bilebilir? Savaşların olmadığı bir dünyayı özlüyorum.
Esenlikler diliyorum.
ay of yaaa ne zaman bitcek yaaa bitsin artıııık.
YanıtlaSilHepimiz üzülüyoruz Derin. Savaşlar olmasa da keşke diplomasi ile çözümlense konular. Siviller, çocuklar ölüyor, kurulu düzenler bozuluyor. Yerleşik kentler yıkılıyor.
Sil