Bir dağ köyünde doğdu;
Küçükken hiç tiyatroya gitmedi,
Sahneyi, sahne perdesini, kulisi hiç görmedi
Tanıştığı sanatçı da olmadı.
Ama çocukluk oyunlarında hep hayali
tiyatro sahnesindeydi...
Oyunları, ağıtları, gülüşleri hep roldü.
Sonra okulda sürdürdü tiyatroyu
Oyunlar oynadılar müsamerelerde;
Bazen suflör oldu, kıskandı rol kapanları,
Bazen çok alkış aldı, kutlandı ...
Tıyatroya ilk girişi gişeden oldu ,
Bilet satıyordu gişede,
Sonra büfede çalıştı bir süre,
Suflör oldu bir dönem;
Tozunu, kokusunu aldı sahnelerin,
Uzun diyalogları ezberledi perde arkasında
Ve bir gün rol düştü ona da;
Gelmeyen bir oyucunun yerine.
Sonra hiç inmedi sahnelerden
Maskelerle, alkışlarla, ışıklarla
Geçti bir ömür,
Işıklar sönünceye dek.
Ve ansızın bir gün,
Oyun bitti...
Makbule ABALI
Aynen insan yaşamı ve ömrü bu kısa anlatımda. Kaleminize sağlık.
YanıtlaSilYaşadıkça, gördükçe, anlatılması gereken ne çok öykü var diye düşünmüşümdür. Görüşünüze çok teşekkür ederim.
SilEsenlikler diliyorum Hüseyin Hocam.
çocukluğumdan beri tiyatroya duyduğum ilgiyi ve sevgiyi bir kez daha hatırlamış oldum bu güzel şiiriniz sayesinde..
YanıtlaSilPardon, yanıtınızı geciktirdim , bu ara bloğa giremedim. Tıyatroya ilgi duymanız, sevmeniz harika. Keşke küçük çapta drama gibi birşeyler denesniz. Seyirci, yakınlarınız olur. Amaç kendinizi rahatlatmak.
SilSevgiler.
Oyunculuğun en güzel yanı, olmadığın kişilerin duygularına bulanmak, deneyimlemek bence. Hayat gibi güzel şiirin de Makbulecim. Rollerimiz; kendi seçtiklerimiz, sahnemiz huzur olur umarım...
YanıtlaSilNe güzel bir yorum, ne kadar içten. Teşekkür ederim. Hele son cümleye yürekten katılıyorum. Uzaklardan sevgilerimi ıietiyorum.
SilSahneler hiç kapanmasın.
Genclik yillarimda alti yil kadar tiyatro oynadim. Cok keyifli zamanlardi 😊
YanıtlaSilNe iyi yapmışsınız. Ben de okul sahnesinde Moliere'in Cimri adlı oyununda önemli bir roldeydim.
SilSevgiyle.
ah çok güzel. kurgu de miiii :)
YanıtlaSilDoğru, bir yaşamı hayal ederek kurgulamaya çalıştım. Güzel görüşüne teşekkür ederim. Sevgiyle.
Sil