"Eski-yeni" kavramları bana çok şey düşündürür. Eski'de bazen eskimişlik, yıpranmışlık yoktur ama değer kaybı vardır. hatır, gönül kırgınlığı vardır. Gün gelecek belki bugünün gençleri geçmişten, günümüzden özenle söz edecekler. Zaman akıp giderken pek çok değeri de sürükleyerek götürecek.
İnsani değerler de belki erozyona uğrayacak . İNSAN biraz daha tek başına, yalnız, çaresiz,güvensiz kalacak. İnsanın özünde geçmişe özlem, her dönem olmadı mı? Bazen eğitime, bazen yaşam tarzına ama özellikle giderek düşen insani değerlere...
Eski bayramları uzun uzun anlatmak değil amacım.
Ama özellikle neleri özlüyorum, neleri anıyorum, arıyorum, kısaca onları vurgulamak istiyorum.
Her bayram içimiz titreyerek haberlerde trafikteki kaza ve ölüm istatistiklerini izliyoruz. Geçmişte böyle bir şey yoktu.
Tebdil-i mekanda ferahlık vardır anlayışıyla herkes bir yerlere gitme çabasında. Bayram bir nevi tatıl gibi algılanıyor. Tek başına, toplumdan uzakta. İnsanlar artık kalabalıklar içinde yalnızlığı seçiyor. "İnsan sıcağı" soğudu. Geçmişte "yemek" aile bütünlüğünü sağlayan bir etkinlikti.
Yıllar öncesinin beyaz örtülü, çok insanlı, imece usulü yapılan güzel yemekli, çiçekli sofralarını özlüyorum.
İl dışından gelmiş akrabalarımız, yatılı konuklarımız olurdu. Arefe günü mezarlıklara ölmüş yakınları ziyarete gidilirdi.
İnsan önemliydi. Asıl bayramı çocuklar yaşardı. Küçük hediyeler, cep harçlıkları, mendil ya da çorap...
Şimdilerde çocuk olmamakla birlikte o günlere özlem duyuyorum. Günümüz çocukları yıllar sonra neler anlatacaklar acaba...?
Bir bayram daha yaşanacak ve bitecek.. Sağlıkla, mutlulukla, huzurla güvenle, vefayla yaşanacak daha nice güzel bayramlara...
Makbule ABALI
Eski bayramları uzun uzun anlatmak değil amacım.
Ama özellikle neleri özlüyorum, neleri anıyorum, arıyorum, kısaca onları vurgulamak istiyorum.
Her bayram içimiz titreyerek haberlerde trafikteki kaza ve ölüm istatistiklerini izliyoruz. Geçmişte böyle bir şey yoktu.
Tebdil-i mekanda ferahlık vardır anlayışıyla herkes bir yerlere gitme çabasında. Bayram bir nevi tatıl gibi algılanıyor. Tek başına, toplumdan uzakta. İnsanlar artık kalabalıklar içinde yalnızlığı seçiyor. "İnsan sıcağı" soğudu. Geçmişte "yemek" aile bütünlüğünü sağlayan bir etkinlikti.
Yıllar öncesinin beyaz örtülü, çok insanlı, imece usulü yapılan güzel yemekli, çiçekli sofralarını özlüyorum.
İl dışından gelmiş akrabalarımız, yatılı konuklarımız olurdu. Arefe günü mezarlıklara ölmüş yakınları ziyarete gidilirdi.
İnsan önemliydi. Asıl bayramı çocuklar yaşardı. Küçük hediyeler, cep harçlıkları, mendil ya da çorap...
Şimdilerde çocuk olmamakla birlikte o günlere özlem duyuyorum. Günümüz çocukları yıllar sonra neler anlatacaklar acaba...?
Bir bayram daha yaşanacak ve bitecek.. Sağlıkla, mutlulukla, huzurla güvenle, vefayla yaşanacak daha nice güzel bayramlara...
Makbule ABALI
Hangimiz özlemiyoruz ki..bu çok manidar paylaşıma candan teşekkürler..nice bayramlara haa bu arada bebiş çok sevimli onun da çokkk bayramları olsun..sevgiyle esen kalın
YanıtlaSilBen de bu güzel yoruma cok teşekkür ederim. Keşke özlemlerimiz giderilse...Resimdeki çocuk kızımın büyük kızı. Güzel dileklerinizi ileteceğim.
SilSevgiyle.
çiçekli masalardaki yemekler en hoşu imiş :) ah harçlık veren olsa şimdi ne güzel olur :) fotidekini çok seviyom zateen :)
YanıtlaSilİyi bayramlar:) İnanın artık bayram nedir diye düşünüyorum. Doğrusu eski bayramları da özlüyorum diyemeyeceğim. Belki de bu sözcük anlamını yitirdi dünya telaşından. Eskiden bir nefesti ama şimdi...
YanıtlaSil" Nerde o eski bayramlar " sözünü daha sık duyduğumuz günümüzde, önceleri bu sözü büyüklerimizden daha sık duyarken malesef bugünlerde artık daha genç nesilde ifade etmeye başladı. Geçmişte akrabalarla bayramlaşmak için evden çıkılır belki birkaç akrabaya da zaman yetmez gidilemezken, ikram edilen tatlılara ve hoş sohbetlere doyulamazken....... şimdilerde insanlar turlarla bir yerlere gitme ve yalnızlaşma, uzaklaşma daha bir yer etti toplumumuzda. Her şeye rağmen bayram yine de bayram ve her şeye rağmen insanlar bazı güzellikleri devam ettirebilme çabasından vazgeçmemeli. daha nice sağlıklı ve güzel bayramlar görebilmek ve yaşayabilmek dileğiyle....
YanıtlaSilAynı düşüncedeyim sevgili Çağrı. . Geçmişe özlem değil belki ama eski değerleri, yaşanmışlıkları çok arıyorum ben. Hele yaş aldıkça bunu daha iyi anlıyor insan. Sevdikleriyle bir sohbet, bir telefon konuşması cana can katıyor adeta.
SilSevgiyle kucaklıyor, uzaklardan selamlarımızı iletiyoruz.