Yıllar eskidi ...
Bebek unuttu;
Anne sütünü,
Tatlı ninnileri,
Gülen yüzleri
Hepsi geride kaldı.
Çocuk unuttu;
Uçurtmanın uçuşunu,
Bilyaların rengini,
Sek sek oyununu...
Delikanlı unuttu
Okuldaki ilk aşkını
Yazılıdaki ilk kopyasını,
Mahalle maçındaki ilk galibiyeti
Hepsi geride kaldı...
Genç kız unuttu;
İlk platonik aşkını,
El ele tutuşmasını,
Yazdığı uzun mektupları,
Tutku dolu satırları
Hepsi geride kaldı,,,
Her şey unutuldu ;
Adam kadını unuttu,
Kadın adamı unuttu;
Her şeyi, iyilikleri, kötülükleri,
Güzellikleri, çirkinlikleri...
Hayatın bir çöp kutusu vardı ellerinde,
Her şeyi içine doldurdular
Ve yola devam etti insanoğlu
Her şeyi geride bırakarak.
Rüzgar esti, fırtına dağıttı çöpleri
Her şey darmadağın...
Çocuk unuttu bütün çocukça şeyleri,
Kadın unuttu bütün kadınca şeyleri,
Adam unuttu bütün insanca şeyleri...
Günler, aylar, mevsimler hızla akıp geçti,
Unuttular unutulması gerekenleri...
Makbule ABALI
unutulması gerekiyor yaniii hayat iştee :)
YanıtlaSilBelki iyi bir eleme sistemi gerekiyor. Unutmak ya da unutmamak.
SilSevgiyle.
Bir anı olarak kaldı unutulması gerekenler...
YanıtlaSilAnılar arasında bir tutam kalması da güzel.Bir iz kalmıştır.
SilEsenlikler dilerim.
Hayatın çöp kutusuna dönmesini izliyoruz artık bu devirde.. Yaşanmışlıklar anlamını yitiriyor maalesef.
YanıtlaSilVe bazen sadece izleyebiliyoruz ne yazık ki. Ne değiştirebiliyoruz, ne karışabiliyoruz.Dünya giderek değişiyor.
SilSevgiyle...