Kış güneşi gibiydi
Bazen ansızın görünen, sımsıcak ısıtan
Bazen kaçan, üşüten
Bir yüzü aydınlık, bir yüzü bulanık .
Gökyüzü masmavi olurdu
O görününce
O gidince alaca karanlık...
Elleri buz keserdi güneş olmasa,
Ayakları donardı soğuklarda
Sonra güneş çıkar içi ısınır
Yüreği aydınlanır,
Yaşama sevinci dolardı dört bir yana.
Gökyüzü masmavi olurdu o gelince,
Kuşlar donatırdı ağaçların kuru dallarını,
Çiçekler açardı bahçesinde
Kış günü baharı yaşardı
İçinde yaşama sevinciyle.
Kimseler bilmezdi ama,
Güneşli günleri iple çekerdi O
İçinde dayanılmaz bir özlemle...
Makbule Abalı
Ekim-2022
güzel, romantik bir şiir olmuş bence
YanıtlaSilYorumunuza teşekkür ederim. Esen kalın.
YanıtlaSilKaleminize sağlık....
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
SilSevgiyle.
Aklıma Orhan Veli'nin satırları geldi ve çokça severim...
YanıtlaSilBeni bu güzel havalar mahvetti, Böyle havada istifa ettim Evkaftaki memuriyetimden. Tütüne böyle havada alıştım, Böyle havada aşık oldum; Eve ekmekle tuz götürmeyi Böyle havalarda unuttum; Şiir yazma hastalığım Hep böyle havalarda nüksetti; Beni bu güzel havalar mahvetti.
Ellerinize, yüreğinize sağlık Makbule Hnm.
Orhan Veli şiirlerini ben de çok severim. Dün ölüm yıl dönümüydü, İnstagram sayfamda andım. Blogda da yazacaktım, zaman yetmedi. Ama yazmam lazım, bir vefa borcu gibi.
SilYorumunuza çok teşekkür ederim.
Sevgilerimle.
kış güneşi eveeet ne güzeldir sizin sözleriniz de :)
YanıtlaSilGüzel düşüncene teşekkürler. "Her yeni doğan güneş yeni bir umut gibi insanlar için. " diye düşünürüm her zaman.
SilEsenlikler diliyorum.