Süzülüp mavi göklerden yere doğru
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
Bembeyazdı tüyleri, öyle parlaktı
Açsam ellerimi birden uçacaktı
Eğildim kulağına; dur, gitme dedim
Hâreli gözlerinden öpmek istedim
Duydum; avuçlarımda sıcaklığını
Duydum; benden yıllarca uzaklığını
Çırpınan kalbini dinledim bir süre
Ve uçmak istedim onunla göklere
Ümit Yaşar OĞUZCAN
( Resim. İnternet'ten )
Ben de uçmak istedim bir an için...
YanıtlaSilBazen ben de öyle hayal ederim. Öyle şarkılar, şiirler de vardır. Belki teknoloji bir gün hayalleri gerçek kılar.
SilSevgiyle.
Şiir olarak da, şarkı olarak da çok sevdiğim dizeleri burda görmek sevindirdi beni. Uzun zamandır okumamıştım. Teşekkürler Makbule Hocam.
YanıtlaSilBu içten yoruma ben de sevindim. Bazen gözlerimizin, ruhumuzun dinlenmeye ihtiyaç duyduğu anlar oluyor. Bir barış ülkesinde bembeyaz bir güvercin olmak...
SilSağlıkla mutlu yarınlara.
Güzel bir şiir. Paylaşım için teşekkürler Makbule Hocam. Selam ve saygılar.
YanıtlaSilBarışı, güzel bir dünyayı, doğadaki canlıları konu eden şiir ve yazıları ben de seviyorum Hüseyin Hocam.
SilYorumunuza teşekkürler.
ah ne güzel ne naif :)
YanıtlaSilGüzellikler hayatı anlamlı kılıyor, renk katıyor.
SilDeniz kıyısına gidip geldim okurken. Seyrettim bir anlıkta olsa uçan kuşları...
YanıtlaSilHayatın akışı içinde bazı şeyler en sıkıntılı anlarda bile insanları rahatlatıyor, huzur veriyor. Doğanın içinde olmak, kuşları, çiçekleri gözlemek gibi. Hele beyaz güvercinler, martılar...
SilFarkındalığınız daim olsun.