Uçsuz bucaksız bir yerde-dünyanın herhangi bir yerindeki bir kara parçasında- ya da masmavi bir denizin ta içinde,, olur mu demeyin, uzayda bir gezegende...
Nerede yaşarsak yaşayalım, duyarlılığımız ve farkındalığımız var oldukça, çalışır durumdaki duyu organlarımızla. işlevini yitirmemiş beynimizle, henüz atışları tükenmemiş yüreğimizle her şeyi doğru ve gerçekçi bir biçimde algılamamız-anlamamız-değerlendirmemiz mümkün...
Her şeyin sonsuz bir hızla değiştiği, olayların ışık hızıyla geliştiği, canlıların her türlü operasyonla, hile ve aldatmacalarla konum sağladığı, dipsiz kuyuların çoğaldığı, uçan araçların göz kamaştırdığı, yenileşmeye çalışan bir dünyada... Her şeye rağmen ayakta kalabilmek... Çok zor ama imkansız değil.
İp cambazlarını düşünün. Bilmiyorsanız- görmediyseniz hayal edin... Ellerinde uzun, ince bir değnekle , çok ince bir ipin üzerinde, var olan tüm algıları açık, yürümeye- dengede kalmaya çalışıyorlar. Çok çalışarak, emek ve çaba harcayarak çıraklıktan kalfalığa-ustalığa eriştiklerinde övgüyü de-alkışı da hak ediyorlar.
Adınız, yaşınız, cinsiniz, renginiz, gücünüz, işiniz, uğraşınız, kimliğiniz, kişiliğiniz, beden-akıl ve ruh sağlığınız nasıl ve ne durumda olursa olsun... Sadece İNSAN olun. İYİ insan olmaya çalışın. Kötüleri-kötülükleri fark edin.
Kaba güçle, zorbalıkla, can yakmakla değil; Bilimin-aklın-mantığın, barış ve hoşgörünün yönlendirdiği yolda iz sürün. Boş vermeyin, umursamazlıktan kaçının. Tıpkı dün olduğu gibi bugünün yarınları da var.
Neden denemeyesiniz? İlle de ip cambazı olmak gerekmiyor...
22Eylül 2025
Çok güzel bir analiz öğretmenim. Yüreğinizi yansıtıyor.
YanıtlaSilSelam ve saygılarımla.
Hayatı, bazen kısa bazen uzun süren engelli koşular bütünü olarak algılıyorum. Engelli sporcular kadar güçlü ve azimli olamasak da başarabileceğimiz çok şey var değerli Öğretmenim.
SilSaygıyla.
En zor iş insan olabilmek, insan kalabilmek canım Makbule öğretmenim. Teşekkürler güzel yazı için. Çok selamlar ve sevgiler 🥰
YanıtlaSilYılların pekiştirdiği içten dostluğunla, her zaman düşüncelerini ne güzel paylaşırsın Arzucum.
SilGeri bildirimlerin motivasyon kaynağım.
❤️
YanıtlaSilHep dengede kalabilmek umuduyla...
Elimizde sopa ve denge sağlayıcı araçlar, aşağıda koruyucu, destekleyici bir ağ dahi olmadan dengede kalabilmek...
SilZor ama imkânsız değil. Sen bunu başarabilenlerdensin Murat. Kutlarım.
Sormayın, hele bazı değişkenler var ki (misal: çocuklar) insanın dengesini hepten zorluyor..... Onlar için eğiliyoruz bükülüyoruz, küçülüyoruz, yeri geliyor büyüyoruz..... Çok zor. Ama en önemlisi sanırım iç dengemiz, dediğiniz gibi insan olma dengemiz..... Çok sarılıyorum size
YanıtlaSilSadece C.' ye sorduğunuzda , alçak gönüllü genç bir uzman anneden hem doğru cevaplar alır. hem de çok şey öğrenir, bilgi dağarcığınıza eklemeler yaparsınız.
Silİç sesimi dinlersem; Onlar henüz çocuk, ya büyüklere-yetişkinlere ne demeli derdim Canım.
Gönül dolusu sevgilerimle.
İnsan olanı da kolay harcıyorlar Makbule hanım. En iyisi kendi kabuğunda yaşamak.
YanıtlaSil