Dünyanın her yerinde çocuklar...
Yanı başlarında savaş, ateş ve bombalar
Çocuklar habersiz ama yangının ta içinde,
Çocuklar korkulu, gözler kocaman.
Oyun yok, oyuncak yok,
Kuşlar, kelebekler, arkadaşları yok.
Çocuklar yarı aç, yarı tok, bazen susuz.
Gökyüzünde uçaklar, aşağıda bombalar
Ve çocuklar...
Dün'den habersiz, yarınları belirsiz,
Ancak an'ı yaşayan kadersiz çocuklar.
Gözler kocaman, eller ayaklar küçücük
Savaşın ta içinde ufacık çocuklar...
Makbule Abalı
ah! ah! içimin bir yanı hep bu hallerde. aklımın bir köşesi. bu sabah çarşıya indiğimde emniyet müdürlüğünün önünde yine kaçaklar vardı. darmadağın oldum. hele o çocukların gözleri.
YanıtlaSilNe yazık 21. yüzyılda savaşlar hala devam ediyor. Ve en büyük tahribat çocuklarda oluyor. Duyarlı insanlar o acıyı içlerinde yaşıyorlar.
SilGözler bir ayna gibi iç dünyayı da yansıtıyor değil mi?
En masumu, en temizi onlar...
YanıtlaSilKeşke dünyayı da öyle algılayabilseler... Ve onlara daha güzel bir dünya bırakabilsek...
SilNe acı ki; sağ kalmayı başarabilirlerse o korkuyla ve çocukluklarını asla yaşayamadan büyüyecekler... :(
YanıtlaSilKişiliklerinde ne büyük yaralar açılacak...Çocukken olgunlaşıp birdenbire büyüyecekler...
Silne yazık de mi onlara. büyüklerin hırsları yüzünden yaşayamayan küçükler.
YanıtlaSilEvet, büyüklerin hırsları çocukların geleceğini karartıyor. Dünyayı yaşanmaz hale getiriyor.
SilNe yazık ki, şu kahrolası savaşlarda en mağdur olanlar 'çocuklar'.
YanıtlaSilO çocukların ne yurtları var, ne kimlikleri, ne oyuncakları!.. Duyguları, ruhları tarumar oldu!.
Hepimiz çok üzülüyoruz.. Ve ne yazık ki elimizden hiç bir şey gelmiyor!.Tüm bunlara sebep de yine 'İnsanoğlu'. Hemen sınırımızda bombalar patlıyor. Ülke ne hale geldi.. Hani nerede? 'Yurtta Sulh, Cihanda Sulh!' Dört bir yanımız savaş, her yer kaos!.
Yüzyıllardır savaşların yeryüzünde yarattığı tahribat insanları başta çocukları perişan etmiş. Gene de ders almamış insanoğlu. Maddi tahribatın dışında ruhsal tahribat da yılların ötesine yansıyor. Bu karmaşık ortamda isyan ediyor insan. Ama sesler ulaşmıyor...
SilBiz bu çocuklardan o kadar çok şey çalıyoruz ki. Belki de bu yüzden fotoğraflarına bakarken bile göz göze gelmemeye uğraşıyoruz...
YanıtlaSilNe güzel, ne anlamlı bir yorum. Gözlerimizi kaçırdığımız öyle çok şey var ki. Keşke zaman geçmeden görebilsek...
SilAh canım çocuklar :(
YanıtlaSilDuyarlı insanların içi gidiyor değil mi...? Bir de o çocuklara acımadan kıyanlar var...
SilSavaşın en masum kurbanları onlar.
YanıtlaSilKoskoca dünyanın, UNICEF'in falan neden hiç sesi çıkmıyor. İstendiği takdirde yıllardan beri artarak süren bu acımasız zulme son verilebilir oysa. Neden susuluyor, neden?? Anlamak öyle zor ki...
Bu tahribat dizelerinizle dile gelmiş adeta.
Kaleminize sağlık...
Ve her şey dünyanın gözü önünde oluyor; Gözler kapalı, kulaklar tıkalı...Oysa dünya milletleri el ele vererek önlemler alınabilir. Çıkar ilişkileri daha mı ön planda...? Oysa çocukların geleceği karartılıyor.
Sil.Çok teşekkür ederim. Biliyorum bu tür olaylarda sizin de içiniz yanıyor
.
nazım diyor ya: "çocuklar dünyayı alacak elimizden
YanıtlaSilölümsüz ağaçlar dikecekler"
hep bu düşünce ile daha iyimser ve sevgi ile yaklaşabilsek onlara..
Keşke...keşke... Yetişkinlerin söktüğü, kestiği ağaçları onlar yeniden dikseler, yeşertseler... Ama yaşamalarına izin vermiyoruz ki. Savaşlarda çocuklar, sanat eserleri, doğa, hepsini yıkıp geçiyor savaşçılar...Düşünce yapılarının değişmesine gerçekten ihtiyaç var.
Silcocuklarin gülmedigi bir dunya dunya degil :(
YanıtlaSilDoğru, ama çocukların gülmelerini engelleyecek öyle çok şey var ki bu dünyada.Keşke hepimiz karşı çıkabilsek...
Sil