Çocuklar, kuşlar, balıklar...
Önce onlar etkilendiler
Dünyanın değişiminden...
Oysa herkes kendi derdindeydi;
Babalar öfkeli, anneler çaresiz,
Çocuklar sevgisiz, çocuklar ilgisiz,
İnsanlar kaygılı, toplum duyarsız...
Dünya sonsuz bir hızla değişti;
Doğanın dengesi altüst oldu,
Baharlar azaldı, kışlar çoğaldı,
Zamanı şaşırdı çiçekler, ağaçlar...
Yeterince anlaşılamadı kuşların gidişi bile,
Sonra kuş ölümleri başladı topluca.
Balıklar tükendi zamansız avlanınca,
Dereler kurudu, denizler bulandı,
Oysa insanlar hala didişiyordu...
Her şey hızla karardı zamanla;
Nefret, öfke, kin yayıldı her yana...
Doğa hepten kirlendi;
Anne sütüne bile kurşun karıştı,
Çocukluk geçti hiç bilinmeden,
Çocuklar yaşlandı büyüyemeden...
12.01.2011
Makbule Abalı
Not: "Pazartesi Nostaljisi" etkinliğini ben de severek sürdürüyorum. Bu kez 4 yıl önce yazdığım bir şiir denemesiyle katılıyorum. Şiirin yazıldığı zaman gene yeni bir yılın girişinden hemen sonra. Ama keşke o zamanki koşullar bugün değişmiş olsaydı.
Daha güzel, daha huzurlu, daha mutlu bir dünyayı nasıl da özlüyoruz...
bayıldım şiirine,
YanıtlaSilsevgiler mutluyıllar
Çok teşekkürler. Ben de içimden gelerek yazdım.
SilHepimiz için sağlıklı, mutlu yıllar olsun.
Sevgiler...
Ne yazık ki, gerçek bu, oysa yıllardır daha iyi bir dünya için dilekler yollayip. Başka bir Dünya mümkün deyip duruyoruz. Dünyanın bu ucunda bile mevsimler kurak, nehirlerin suyu az. Yine de elden gelen Tek şey umut etmek. Güzel şiir için çok teşekkür ederim.
YanıtlaSilDoğru, umudumuz hiç tükenmiyor. Ama umudumuz da biterse dünya hiç çekilmez olur sanırım. Dünyanın pek çok yerinde doğanın düzeni altüst oldu. Kuraklık, susuzluk yaşamı perişan etti.Umut her zaman kurtarıcı.
SilGüzel yorumunuza teşekkür ederim. Sevgiler...
Harika dizelerle ne güzel" Çocuklar yaşlandı büyüyemeden.." anlatıyorsunuz "biz "i Makbule Hanım 'cığım...Çok azalan umutlarımız dilerim bir gün çoğalır umuduyla selam ve sevgiler...
YanıtlaSilÇok teşekkürler Arzu Öğretmenim. Ne yazık bazı ülkelerde çocuklar çocukluklarını yaşayamadan ve sonra olgunlaşamadan, büyüyemeden kaybediyoruz onları. Bazen kaza ile, bazen ihmalden, bazen soğuktan... Evet. umuda ihtiyacımız hiç bitmeyecek.
SilSevgiyle...
Kaleminize sağlık. Şiir güzel; ancak dünya çirkin işte...
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Şiir belki de o çarpıklıkları, olumsuzlukları aktarabilmek için en uygun yol diye düşünüyorum. Umarım o çirkin dünya da gün gelir insanların desteğiyle kendini yenileme çabasına girer.
SilSevgiler...
Şiirinizi okurken (alttaki tarihi görmeden)içimden şu son olaylar üzerine yazılmış diye düşündüm, oysa ki, 2011 imiş, ne yazık ki, hiç değişmedi o zaman ne ise, yine o :( yüreğinize, kaleminize sağlık....
YanıtlaSilSevgiler. :)
Ben de 5 yıl önce yazdığım bu şiiri alırken aynı şeyleri düşündüm. Keşke gene aynı sıkıntıları yaşamıyor olsaydık. Güncellik olumsuzluklarla karşımıza çıkmasaydı. Ülkemize daha çok bağlanmış olsaydık. Geçmiş bu denli tekrar etmemiş olsaydı.
YanıtlaSilDeğişim'i görebilmek dileğiyle. Sevgiler...
Daha güvenli, daha mutlu ve huzurlu bir dünyayı -eski günleri- özleten bir şiir. Paylaştığınız için teşekkür ederim, yüreğinize sağlık.
YanıtlaSilEsen kalın.
"Nostalji" sözcüğünü belki de o yüzden o kadar çok seviyorum diye düşünüyorum bazen.
SilGerçekten insanlar daha güvenli, dünya daha temiz, daha sakin idi. Anlamlı yorumunuza ben de çok teşekkür ederim.
Esenlikler dilerim.
Ne de güzel anlatmışsınız zamansal değişimleri..
YanıtlaSilÇok teşekkürler sevgili Elsa. "Her şey birdenbire oldu" diye bir dizeyi hatırlıyorum. Birdenbire değil ama giderek var olanı kötüleştirerek zaman içinde değişti, değiştirdi insanoğlu. Birçok insan da sadece seyretti.
SilSevgilerimi iletiyorum.
Değişen bir şey olmaış hatta ne acı ki daha da kötüye gitmiş dünya. Şiir çok güzelmiş hüzünlendirdi beni. Eline yüreğine sağlık.
YanıtlaSilOysa hiç olmazsa bazı şeyleri değiştirebilseydik, iyileşme yolunda yeni adımlar atabilseydik nasıl da iyi olurdu. Ben en çok çocuklar adına üzülüyorum. Bu dünyanın yükünü onlar çekecekler.
SilÇok teşekkür ederim. Sevgiler...
Öğretmenim alakasız olacak ama Mersin'de görev aldınız mı? Ben ortaokul ve lisenin bir bölümünü orada okuduğumdan şehre karşı büyük hasretim var.
YanıtlaSilHayatın içinden merak uyandıran hiçbir şey alakasız değil. Dumlupınar Lisesi, Kız Meslek Lisesi ve Salim Yılmaz Lisesinde çalıştım. Emekli olduktan sonra da Test Teknik Dershanesinde çalıştım. Hasret gidermeye geldiğinizde beklerim.
SilSevgiler...
TSGL'de okumuştum ben de. Mutlaka uğrayacağım. Selamlar.
SilMersin'in en büyük, en güçlü lisesi idi bir zamanlar.Bütün okullar bir değişime uğradı. Buluşmakla ben de mutlu olacağım.Zamanlamayı sonra görüşürüz.
SilSevgiler.
Merhabalar.
YanıtlaSilYaşlı dünyanın tüm imkanlarını mirasyedi havasıyla tüketen insanların hırsına gem vurulmadığı sürece, daha büyük felaketlerle karşılaşmamız işten bile değildir. Bu güzel şiir için kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve dualarımla.
Haklısınız, öylesine savurgan davranılıyor ki yaşlı dünyamız giderek daha kısır, daha kurak, daha verimsiz hale geliyor.Küçük çabalar da yetmiyor artık.
SilGüzel yorumunuza çok teşekkür ederim.
Esenlikler dilerim.
Dokunaklı bir şiir. Aynı zamanda acıklı tabi. Keşke olmasaydı, keşke düzelebilse vs. geveleyip durduğumuz, ama çoğumuzun düzeltmek uğruna kılımızı kıpırdatmadığımız ne çok şey var maalesef. :/ Kaleminize sağlık. Mutlu yıllar, sevgiler... :)
YanıtlaSilDuyarlı olanlar, fark edebilenler, sizin gibi hayatın o hüzün dolu yanını da görebiliyorlar. Ama ne yazık bir de hiçbir şeyin farkında olmayanlar var.Haberlerde izlediğim Karadenizli bir köylü kadını hatırladım. Öyle güçlü itiraz ediyordu ki:
Sil"Ben halkım. kimse beni engelleyemez" diyor, ağaçların kesilmesine karşı çıkıyordu.
Teşekkür ederim. Sevgiler...
İnsanlar şahsi menfaatleri yüzünden ne yaptıklarını bilmediler hiç. ''Gözü dünyayı görmedi'' diye bir deyim vardır hani, bu deyime hakkını verdiler. Dünyayı tam manasıyla ve sonsuz bir hızla yaşanmaz hale getirdiler. Anne sütüne kadar artık hiçbir şey eskisi gibi değil. Bu gerçekleri dizelerinizle endişe içinde dile getirirmişsiniz, ancak değişen bir şey olmaması, daha da kötüye gitmemiz acı verici...
YanıtlaSilYüreğinize sağlık öğretmenim. Sevgiler.
İnsanlar, toplumlar, ülkeler hep aynı hırs, aynı bencillik içinde.Ve ne yazık bu hengamenin içinde asıl çocuklar perişan oluyorlar.Kişisel çabalar bir işe yaramıyor.
SilBelki gün gelecek uluslararası sosyal kuruluşlar farklı çabalarla yola çıkacaklar.
Çok teşekkür ederim. Sevgiyle...
Değişen hiçbir şey yok, ne yazık ki her şey aynı... Kalemine sağlık... Sevgiler...
YanıtlaSilBazı kanallarda çok güzel hazırlanmış çevre programları var. Ülkemiz ve dünyamız hakkında ürkütücü haberler var. Ama hala bir vurdumduymazlık içinde doğayı tahrip etmekle meşgulüz. Gün gelecek büyük pişmanlıklar yaşanacak.
SilÇok teşekkürler. Sevgiler...
'Yaşlı Çocuklar...' şiirinizi 'Geriye Kalan' kitabınızda da çok beğenerek okumuştum Makbule Öğretmenim. Ne yazık ki, dile getirdiğiniz gerçekler, o günden bugüne hiç değişmedi!. üstelik her şey daha da kötüye gitmekte!. Yaşanılanları endişe, üzüntü içinde çaresizce izlemekteyiz tv. larda. Yüreğimiz dayanmıyor artık haber bültenlerinde sahillere vuran o masum bedenleri görmeye!.. Böylesine vahşi bir dünyaya gözlerini açan çocuklar, gerçekten bu gün artık büyüyemeden yaşlanmaktalar!. Daha güzel bir dünya özlemimiz çok ama çok büyük..İşte bu yüzden, nostaljiyi anarken bile yüreğimizdeki kelebekler nasıl da pır uçmaktalar! Kaleminize, yüreğinize sağlık öğretmenim. Sevgiler...
YanıtlaSilDuygularımı şiir diliyle aktarmayı ben de çok seviyorum.Yıllardır umutlarımız hiç tükenmedi. Ama ne yazık iyi dileklerimiz gerçekleşmedi. Ben en çok çocuklar açısından endişe duyuyorum.Öyle olumsuz şeyler yaşıyorlar ki. "Nostaljik Pazartesi" yazılarında o yüzden özellikle bu şiiri seçtim. "Yüreğimizin çırpıntısı" ne zaman sona erecek...?
SilGüzel yorumunuza çok teşekkürler. Sevgiler...
insan yorulur bazen insan olmaktan...
YanıtlaSilNe güzel bir deyiş. Ben de iş yapmaktan değil, acı ve hüzünlü olaylara tanık olmaktan yorulan insanlar grubundanım.Hassasiyet gerçekten yoruyor bazen.
YanıtlaSilHarika bir şiir.Kaleminize sağlık.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Çocuksu düşünceleri , onların ruh halini şiir diliyle anlatmak bana çok daha uygun geliyor.Çocukların dünyasına girince de hep yazmak geliyor içimden.
SilSevgiler...
Basligi görünce sanki yüregime oturdu. Hemen siiri okudum , o son cümleye gelince hepten koptum... "Cocuklar yaslandi, büyüyemeden..." offff diyorum....
YanıtlaSilDuygulariniza saglik.
Su an yapmam gereken okadar cok isim var ki yarinki misafirlerimden ötürü...vaktim olsaydi daha saatlerce kalip, tüm yazilarinizi incelemek isterdim. Ama daha cok vaktim oldugu zamanlarda mutlaka yapacagim bunu. Cok sevdim yazilarinizi, bana cok yakin buldum...cok samimi söylüyorum.
Hoscakalin, simdilik.