İYİ BABA OLMAK ZORDUR

                                                                            

Baba gibi olabilmek, baba gibi düşünebilmek, baba gibi davranmak, babalar gibi haklı çıkmak, baba gibi sevilmek, sayılmak... Dilimiz öylesine zengin ki düşünceler akış içinde ilerliyor, bir sözcük hemen diğerini çağrıştırıyor, sözcükler deyimlere dönüşüyor, daha anlamlı  bütünler oluşuyor. Babalar ve oğulları derken babalar ve kızlarını da düşünüyoruz ardından. 

Ölümünün ardından yıllar geçti ama babamı daha dün kaybetmiş gibi çok özlüyorum. Bazı şairlerin dizelerinde adeta onu buluyorum. Can Yücel'in " Hayatta ben en çok babamı sevdim" deyişi,  Nazım Hikmet'in " O mavi gözlü bir devdi..." diyerek vurgulaması,  bir başka şairimiz Cemal Süreya'nın  "Sizin hiç babanız öldü mü? "sorusu ile başlayan dizeleri hep babaların önemini, değerini dile getiriyor. 

Tüm anneler, çocuklar gibi babalar da birbirlerinden çok farklıdırlar. Sevgisini ifade ediş tarzı farklıdır, çocuklarına kullandığı sözcükler farklıdır, çocuklarının annesiyle aralarındaki ilişki farklıdır. Çocuklar bu konuda duyarlıdırlar, ince ayrıntıları çabuk fark ederler. Üniversite yıllarımda ailemden gelen mektupların hepsini saklamışımdır. İki farklı dünyanın sevgiyi dile getirişleri de ne kadar farklıydı. Babam her hafta daktilosunda yazdığı mektuplarda her zaman "Makbule Kızım " diye başlar ve aileden haberlerle devam ederdi. Annemin başlığı çok başka olurdu: "Canım Yavrum" , "çok sevgili kızım..."  Ama bilirdim ki ikisi de çocuklarını çok sever ve düşünürlerdi. Sevgi dolu bir ailede büyümek hepimiz için bir şanstı. 

Herkes sevgisini farklı biçimde aktarabilir. Kimi insan sımsıkı sarılarak, coşkuyla, gönül alıcı sözcüklerle kucaklayarak belirtir. Çocuğunu omuzlarına alır, öpücüklere boğar. Bir başkası mesafelidir ama bakışlarından anlarsınız içten gelen yoğun sevgiyi.  Koşturmacası, yorgunluğu, her türlü uğraşısı çocukları içindir. Çocuklara sorulan ne yanlış bir sorudur: "Anneni mi, babanı mı daha çok seversin? " Sevgi her zaman somut değildir ki, ölçüye gelmez, hissedilir, özde yaşanır, varlığı güç katar. Kanıtlamak zor olabilir. Ancak yıllar sonra baba olan dünkü çocuklar değer bilirler. 

Zamana bağlı olarak dünyayı ve insanları tanıdıkça, kendisiyle daha gerçekçi olarak hesaplaşıyor insan.  Kusur aramak yerine yaşanılanlara göre değerlendirmeler yapmak gerektiğini anlıyor.  Bazen hastalıklar, bazen yorgunluklar, bazen beklenmedik bir ölüm kişiler arası bağlantıları zayıflatabilir, çocuklarla yetişkinler arsında otorite eksikliği yaşanabilir.  Babanın yokluğunda annenin sorumluluğu ve görevleri artar tabii. Yuvanın temel direği çatırdamışsa bile yılların emeği, birikimi, çabası inkâr edilemez. Anneler dengeli sevgi ve ilgisiyle ,  üslendikleri yeni rolle değer kaybını önleyip  değer artışını yaratabilirler. 

Çocuklukta gidilen  bir lunapark kolay unutulmaz. Hele hayatın dönme dolapları arasında o gerçek bir sevgi simgesidir. Her çocuğun anı dağarcığında çok sevdiği yakınları; dedeler, babalar, dayılar, amcalarla  ilgili yaşanmış güzel anılar vardır mutlaka. O anılar kuşaktan kuşağa aktarılır. Bir de "Baba" diye adlandırdığımız insanlar vardır. Özünde mutlaka iyilik, insanlık, vefa, özveri, sevgi, saygı olan güvenilir insanlar. Sadece kendi çocukları , yeğenleri değil, başka çocuklar da bu güzel özelliklerin farkında olarak yaklaşırlar o insanlara. Yeğenleri için bir idoldür onlar. 

Baba olmak, baba sayılmak zordur, ama kalıcıdır. Kolay elde edilmez bu  kimlik. Masal gibi anlatılır yıllar sonra bile. İyi davranışlar rol-model olur çocuklara. 

Kaybettiğimiz ya da yakınımızda olan tüm babalara, baba gibi davranan güzel insanlara yürekten teşekkürler. 

Makbule ABALI

18 Haziran Urla 

                                             Dehri GÜLTEKİN

Aydın GÜLTEKİN

                                               

Dedeler ve Torunlar- Ahmet ABALI, Hakan ATTAL

RÜYA, ALİ , LİNA

                                                      Ahmet ABALI

                                                   İsmail Hakkı GÜLTEKİN

                                         İsmail Hakkı GÜLTEKİN- Rüya ATTAL

                                         Can- Sezgi- Lina- Rüya ATTAL