BLOGLARDA ETİKETLEME

 

Bazen kafanıza bir şey takılır, onu gerçekleştirmeden rahatlayamazsınız. Başlarsınız, yarım kalır, engeller çıkar. Belki de henüz zamanı gelmemiştir, bir gün elbet gerçekleşir. Uzun zamandır bloğumda yeni düzenlemeler yapmak istiyordum. Örneğin; içeriği yedeklemek, etiketleme yapmak, bir düzen geliştirmek...

Nihayet bloğumu yedekledim. Sıra etiketlemeye geldi. Yaklaşık 13 yıldır blogda yazıyorum. İlk günlerin heyecanı sanki hiç geçmedi. İşini ciddiye almak belki de bunun adı. Ya da bir sorumluluk duymak, kalıcı işler yapabilmek. Geri bildirimler nasıl da mutlu eder insanı. İlle de övgü beklemez ki insan, kısa bir değerlendirmedir beklenen. Yönünü belirlemeye yarar bu, motive eder, fikir alışverişi sağlar. 

"Söz uçar, yazı kalır" dememişler boşuna. Yazmak insanın kendini denetlemesini sağlıyor. Küçük araştırmalar bilgi dağarcığını zenginleştiriyor. Yayınları etiketleme , benzer yazıların bütünleşmesini sağlıyor, konuları gruplandırıyor.  Zaman zaman düşünmüş ama vazgeçmiştim. Seçici olmak hayatta her zaman işimizi kolaylaştıran bir davranış. Bazı bloglarda ne güzel düzenlemeler yapılmış, imreniyorum. Düzensizlik her zaman beni rahatsız etmiştir. Düzene kavuşmak için de önce o konuda bilgilenmek ve uygulamak gerek. 

Arama motorlarında  aradığınız pek çok bilgiye kolayca ulaşmanız mümkün. Sanırım hata yapma korkusuyla denemekten çekiniyorum. Yardım istediğimde çok içtenlikle yardım edeceğine inandığım blog arkadaşlarım var. Ama oldum olası kolay yardım isteyemeyenlerdenim. Oysa ben yardımcı olmaktan ne büyük keyif alırım, yardımcı olabilmişsem huzur bulurum. Blogda düzen bölümünden girerek gadget ekle dendiğinde çıkan liste içinde Etiketleri bulup tıklıyoruz. Yayınlarınızın etiketlerinden oluşan çok uzun bir liste önünüze çıkıyor. 

Aslında ben daha kolay izlenebilecek konu başlıklarıyla sıralı bir liste düşünüyordum.       Anılar, öyküler, şiirler. .. gibi. Eminim o da olacak. Küçücük çocuklar bile bilgisayar kullanımında ne kadar ustalaşmışlar. Kuşak farkı. Aradaki bilgi açığı giderek büyüyor. Bir grup henüz emekleme çağını yaşarken koşmak , yetişmeye çalışmak öylesine zor ki. .. Teknoloji çağında teknik özürlü olmak beni yoran. 13 yıldır 740 yayın yapmışım. Yazmak değil de sıralamak zor geliyor.

Bloğumda hep özgün yazılarım yer alsın istedim. Şiir ya da anı, deneme, öykü  yazarken sade, yalın, anlaşılır bir dil kullanmaya özen gösterdim. Günler, aylar, yılların akışı içinde güncel konulara yer vermeye çalıştım. Geçmişe, geçmişin değerlerine özlem duyarken gelecek umudumu da hiç yitirmedim. Amatör bir ruhla yazarken paylaşımlarıma uygun amatörce, cep telefonumla  fotoğraf çekimlerimi de kattım aralarına. Çocuklar, doğa, insan, insani değerler, eğitim, kültür öncelikli konularım oldu. Geride benden küçük izler kalsın istedim. Anlatmak ve söylemek istediğim daha ne çok şey var. Yaşadıkça, yaş aldıkça  belki yoruluyor, yavaşlıyor ama tükenmiyor, biriktiriyoruz. Yeter ki beyin ve yürek desteğini sürdürsün...

Düzeni,  düzenlemeyi hep sevmişimdir; Kitaplarımı, fotoğrafları, çekmeceleri, çiçekleri. Bu biraz daha farklı bir düzenleme olacak. Yaşanmışlıklardan yola çıkıp anılara uzanan, gündelik yaşamdan geleceğe umutlu hayaller taşıyan bir koca demet. Yerine taşınıncaya kadar aşamalardan geçecek, zamanla kendini daha iyi anlatacak, aktaracak eminim. Ve bir küçük blogda belki bir başka dünya oluşacak... 

Makbule ABALI

8. Temmuz. 2023