Serin ama güneşli bahar günleri yaşıyoruz bugünlerde. Biraz kırsal kesim, biraz yayla havası karışımı. Henüz havalar da karar veremediler. Mevsim geçişleri yaşanıyor. Tarlalarda papatyalar boy verdi. Hatta bazıları Arnavut Kaldırım taşlarını arasından başlarını çıkarmışlar. Yanı başlarında sarı çiçekler de onlara eşlik ediyor. Ağaçlar farklı kuş türleriyle doldu. Ötüşleri farklı. Beyaz kelebekler çoğaldı birkaç gündür.
Mersin'deki evimizin balkonunda her bahar renkli çiçekler olurdu: Arpa zambakları , menekşeler mis gibi kokar, çuha çiçekleri renkleriyle gönüllere ışık ve enerji taşırdı. Sokaklarda mimozalar da sarı çiçekleriyle yerlerine daha derin kökler salmışlardır. Çiçeklerle gelen mutluluk bir başkadır. Çocuklar gibi saf, katıksız, iddiasız. Özellikle papatyaları ve çuha çiçeklerini çocuklara benzetirim; Gösterişsiz, abartısız, sade, minik çiçekler...
Dün öğleden sonra çiçeklerimiz gelmeden müjdesi geldi sanki. Bahçe kapımızın önünden uzun boylu, genç güzel bir kadın; yanında küçük, sevimli bir kız çocuğu ve iki köpeğiyle geçerken çocuk ansızın durdu, önce annesine, sonra eve baktı, gülümsedi. İnsanın içini ısıtan, sımsıcak bir gülümseme. Annesi yanındaki iki köpekten birini kucağına aldı, yola öylece devam ettiler.
Zaman zaman küçük bahçemize eli dokunan Serkan Usta'dan çuha çiçeği bulursa almasını rica etmiştim. Başka çiçekler vardı, onlar yoktu. Bulunca haber verdi, sevindim. Küçük kızın uğuru mu derken, birden tekrar onları gördüm. Anne- baba ve çocuk yürüyüşe çıkmışlardı. Henüz adlarını bile bilmediğim o güzel insanlarla ilk konuşmamız böylece oldu. Küçük güzel kız -NİL- gene bahçe kapısının önünde durdu, babasından kapının önünde kendiliğinden biten papatyalardan koparmasını istedi. Babası: "Ama onlar kopmaz" dedi. Çocuğun yüzü dalgalandı birden..
Nil ve anne babasıyla ayaküstü böylece tanıştık. Henüz 3 yaşında değildi sanırım. Bizlere ve çiçeklerimize güzel gülücüklerini, öpücüklerini bıraktı. Elinde sımsıkı tuttuğu bir papatya onu nasıl da mutlu etti. Çocuklarda küçük yaştan başlayan başlayan doğa ve insan sevgisi değil midir bizleri böylesine umutlandıran?
Bu sabah çuha çiçeklerimize ilk can sularını verdim. Gün ışığı aydınlattı onları. Sevgili Nil ve güzel ailesinden enerji de yüklenmişlerdi sanki...
Makbule ABALI
16 Mart 2024 Urla
Bahar insanın içini kıpır kıpır yapıyor . Çocuklar da bahara ne çok yakışıyorlar .
YanıtlaSilÇok haklısın Handan. Çocuk parkları azalsa da, çocukların bulunduğu her yer bahar gibi.
SilÇuhalar burada da kendiliğinden bitiyor parklarda bahçelerde, rengarenk nasıl hoşuma gidiyor! Papatyalar, ah bana çocukluğumu hatırlatır. Bahar biraz ısıtmaya başlayınca ananemle dedem beni de alır Ankara’dan Karaburun’a yazlık eve göçerdik.. Papatyalar diz boyu denir ya benim neredeyse boyuma gelirdi o zaman.. Dedem de ananem de yok artık ama papatyalar biliyorum hep orada…
YanıtlaSilGüneşi ve yağmur suyunu gören çiçekler de coşuyor sevgili C. Çiçekleri, ağaçları, doğayı senin de çok sevdiğini biliyorum.
SilPapatyalar da seni çok özlemişlerdir sanırım. Papatyalardan taç da örmüşsündür mutlaka. Duyarlı, naif bir çocuktan yetişkinliğe uzanan o yolda emeği olan o güzel insanları ben de saygıyla anıyorum.
Örmem mi :) Kızıma da öğrettim ama o tür kır papatyası yok buralarda….
SilPapatyalardan taç nasıl da güzel durur o masum çocuk başlarında. Kır çiçeklerinin her türü geçerli. Sanırım doğayı koruma ve saygı ta o zamanlardan başlıyor.
SilKızına sevgilerimi ilet lütfen.
Çiçekler ve çocuklar oldukları her yeri güzelleştiriyorlar :)
YanıtlaSilBu düşüncede insanların varlığını bilmek, çoğaldıklarını görmek beni de çok mutlu ediyor.
SilSevgiyle.
Çiçeklerde doğal ortamı seviyorlar, ne kadar bakımı güzel olsada bir bahçe ortamı gibi olamıyor evlerde kanımca. Onlar da bir doğallık bir serbestlik arıyorlar belli ki. Herşey kendi aslına hasret olur ve ancak kendi özüyle varolabildiği yerde yaşayabilir ya hani .....
YanıtlaSilSevgiyle ve güzelliklerle kalın öğretmenim.....
Doğalı ve özünü arayış çabalarını ben de içtenlikle kabul ediyorum sevgili Çağrı. Bazen taşların arasından bile yolunu bulup baş veren çiçekler de beni sevindiriyor. Tek başına bir mücadele. Hemen fotoğraflarını çekiyorum.
SilSağlıkla, mutlulukla, sevgiyle.
Merhabalar.
YanıtlaSilBizim buralar da öyle öğretmenim. Serin ve güneşli günler. Bizim sitede kırmızı güller henüz patlamadı ama, kayısı ve erik ağaçları çiçek açtılar. İnşAllah soğuk bir havaya maruz kalarak donmazlar.
Cenab-ı Allah, bahçe kapınızın önünden güler yüzlü ve iyi insanları eksik etmesin. Urla'daki eviniz müstakil bahçeli bir ev olmalı. Ne güzel! Cenab-ı Allah, Urla'daki evinizde sağlıklı ve huzurlu bir şekilde ömür geçirmeyi nasip ve müyesser eylesin.
Selam ve saygılarımla.
Merhabalar
SilSanki mevsimler birbirlerinden gün alıp gün veriyorlar. Yaylalarda sarmaşık güllerinin ne güzel bir görüntüsü vardır. Çiçek açan ağaçları sonradan gelen soğuklar incitmesin, meyvelerini dökmesin. Soğuk vurgunu derlerdi, yerinde bir adlandırma.
Urla'daki ev ve bahçe yaklaşık 330 metrekare bir alanda. Bize yetiyor. Büyük alanlardan küçüğe geçiş daha iyi oldu. Küçük bahçemiz, emeğin ve çabanın hakkını veriyor. Mersin'i özlüyoruz elbette ama alışmak da yaşamın gereği.
İyi dileklerinize teşekkürler. Esenlikler diliyorum.
Bahar ne güzel bir mevsim, insanlar da çiçekler gibi renklenip aydınlanıyor sanki.
YanıtlaSilİlkbaharı yeniden doğuş ve diriliş olarak adlandırmaları çok anlamlı gelir bana. Günler uzuyor, doğa kılık değiştiriyor sanki. Aydınlık, renkli günlere özlemle.
Silne güzel çiçekler :) yakında, nisan mayısta bütün çiçekler çıkar ortaya :) şimdilerde gelincikler laleler de var :)
YanıtlaSilHenüz gelincik ve lale görünmediler. Nisan- Mayıs, doğanın donanım ayları. Her şey zamanını bekliyor.
SilAydınlık günlere.
Hepsi muhteşem güzel duygular bırakıyorlar insanlarda, az önce iki tenekenin otlarını yolarken diğer saksıda eşek çiğdeminin boy verdiğini gördüm, gülümsedim sene 2014 te çalıştığım fabrika kapandı, arka bahçe beyazlara bürünürdü bunlarla kapandığı son hafta kürekle bir kaç tane çıkardım kökleride çok derindeydi ve getirdim bahçeye ektim, oradan bana hatıralar beyaz çiğdemler...
YanıtlaSilKökleri iyi tutunmuşsa bocalamıyorlar gerçekten. Kötü izler bile onların güzel görüntüsüyle yok oluyor. Arpa zambakları da harkadır, kokusuyla, görüntüsüyle.
Sil