Hamiyet Akan'ı önce sanal alemden, bloğundan tanıdım. Şiir yazmaktaki hızı dikkatimi çekti. Her gün veya günaşırı şiir yazıyor, yayınlıyordu. Sonra kitabının arkasındaki gülümseyen yüzünü, ışıl ışıl bakan gözlerini fark ettim. Aynı zamanda muzip bir bakıştı bu.
İzleyici yorumlarına verdiği cevaplarda içten ve dobra dobraydı. Duygularını ustaca dışa vuran bir insandı.
Kitabı alalı uzun bir zaman oldu. Şiir kitaplarını baştan sona roman gibi okuyamıyorum ben. Bölüm bölüm okuyor, notlar alarak işaretliyor ve geriye dönüşler yaparak tekrar okuyorum. Daha zevkli oluyor. Şiir dolu bir dünyadan da uzaklaşmamış oluyorsunuz. Hamiyet Akan bir kadın şair duyarlılığıyla yazmış şiirlerini.
O'nun penceresinden dünyaya baktığınızda öncelikle yoğun sevgi görüyorsunuz. Şiirlerinde özlem de var, sitem de, umut da var, endişe de. Hayatın hemen hemen her haline dokunmuş. Ama hemen her şiirinde buram buram dile getirilen bir aşk, bir sevda, bir tutku var. Kitabın adı nereden geliyor diye düşünmüştüm önce. Kitabı okurken bir aşk şiirinde bu sorum cevabını buldu:
"Bedenimin göçebe şehrinde,
Efendilik yapıyor ellerin.
Koşuyor dur durak bilmeden
Kıyı köşe demeden..."
Şiirlerde sade bir dil kullanılmış, rahatlıkla okunuyor. Bazı şiirlerde bir veya birkaç dizeye bir felsefe sığdırılmış. Okuyor ve düşünüyorsunuz:
Çöpçatan (S-63-)
"Nefesim buz tutarken yalnızlık sokağında,
Sensizliğe çöpçatanlık ediyordu hayat.
Ve ne kadar uğraşırsa uğraşsın,
Sensizlik hep bana bir beden büyük geliyordu."
-----------------
Kardelen (son 4 dize)
"Ne yaralarımı bilirsiniz.
Ne de üşüyen ellerimi.
Ben karlar altından,
Güneşe merhaba diyen
Kardelen gibiyim."
-----------------
Hamiyet Hanım şiirlerini bir kadın titizliğiyle ince ince işlemiş adeta; Bazen doğaya bir elma çekirdeğiyle küçük bir dokunuş Düşüş (S-167), bazen sevdiğine çığlık gibi bir sitem-"Şehrin göbeğinde, dağ başı yalnızlığı benimkisi" , ve bazen dile getirilen büyük bir sıkıntı...
Mengene ( S-71-)
"Özlemin mengenesinde yüreğim,
Ne nefesim yetiyor ne sesim. Sıkıştırılmış bir suskunluk bu.
Kol geziyor dört yanımda benliğimin yokluğu.
Bin bir parça puzzle gibiyim.
Ben dediğim parçam kayıp."
----------------------
Kitabının arka kapağında şiirle bağlantısını anlatırken şöyle diyordu Hamiyet Akan arkadaşımız: "Yaşadıkça yazıyorum, yazdıkça nefes alıyorum." Bu derin nefes daha uzun yıllar hep aynı düzende sürsün ve ritmi hiç bozulmasın diliyorum.
O'nun penceresinden dünyaya baktığınızda öncelikle yoğun sevgi görüyorsunuz. Şiirlerinde özlem de var, sitem de, umut da var, endişe de. Hayatın hemen hemen her haline dokunmuş. Ama hemen her şiirinde buram buram dile getirilen bir aşk, bir sevda, bir tutku var. Kitabın adı nereden geliyor diye düşünmüştüm önce. Kitabı okurken bir aşk şiirinde bu sorum cevabını buldu:
"Bedenimin göçebe şehrinde,
Efendilik yapıyor ellerin.
Koşuyor dur durak bilmeden
Kıyı köşe demeden..."
Şiirlerde sade bir dil kullanılmış, rahatlıkla okunuyor. Bazı şiirlerde bir veya birkaç dizeye bir felsefe sığdırılmış. Okuyor ve düşünüyorsunuz:
Çöpçatan (S-63-)
"Nefesim buz tutarken yalnızlık sokağında,
Sensizliğe çöpçatanlık ediyordu hayat.
Ve ne kadar uğraşırsa uğraşsın,
Sensizlik hep bana bir beden büyük geliyordu."
-----------------
Kardelen (son 4 dize)
"Ne yaralarımı bilirsiniz.
Ne de üşüyen ellerimi.
Ben karlar altından,
Güneşe merhaba diyen
Kardelen gibiyim."
-----------------
Hamiyet Hanım şiirlerini bir kadın titizliğiyle ince ince işlemiş adeta; Bazen doğaya bir elma çekirdeğiyle küçük bir dokunuş Düşüş (S-167), bazen sevdiğine çığlık gibi bir sitem-"Şehrin göbeğinde, dağ başı yalnızlığı benimkisi" , ve bazen dile getirilen büyük bir sıkıntı...
Mengene ( S-71-)
"Özlemin mengenesinde yüreğim,
Ne nefesim yetiyor ne sesim. Sıkıştırılmış bir suskunluk bu.
Kol geziyor dört yanımda benliğimin yokluğu.
Bin bir parça puzzle gibiyim.
Ben dediğim parçam kayıp."
----------------------
Kitabının arka kapağında şiirle bağlantısını anlatırken şöyle diyordu Hamiyet Akan arkadaşımız: "Yaşadıkça yazıyorum, yazdıkça nefes alıyorum." Bu derin nefes daha uzun yıllar hep aynı düzende sürsün ve ritmi hiç bozulmasın diliyorum.
Ben de aldim hamiyetin kitabını ve cok beğendim. Çok guzel tanitmissim Makbule ablacim sevgiler♥
YanıtlaSilOrtak görüşte olmak ne güzel. Uzun zamandır görmeyince ben de merak etmiştim Sevgili Başkan.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Sevgiyle-dostça...
Şiir her daim uzun bir makalenin, deneme yazısının yapamadığını bir tek cümle ile yapar. Bu bağlamda şiir benim her daim favorimdir. Şair olmak kolay değildir. Düşüncelerini bir tek cümle ile anlatmak da. Saygılar.
YanıtlaSilKatılıyorum düşüncenize. Şiir de, karikatür de en kısa yoldan izleyiciye, okuyucuya ulaşma yolları. Düşündüğünü anlatmak ustalık ister elbette. Saygılar.
YanıtlaSilMakbule Hanım'cım, öyle narin, öyle zarif bir dille anlatmışsınız ve öyle titizlikle kitabıma gözleriniz dokunmuş ki ince ayrıntıları keşfetmişsiniz. Size canı gönülden teşekkür ediyorum.
YanıtlaSilSizlerden böylesine geri dönüşler almak beni gerçekten çok mutlu ediyor. Fırsat bulur bulmaz sizin ve diğer arkadaşlarımın kitabım hakkında yazdıklarınızı, kitapla ilgili fotoğraflarınızı blogumda bir sayfada toplayacağım çünkü sizler benim için çok ama çok değerlisiniz.
Tekrar çok teşekkür ediyorum ve mutlu akşamlar diliyorum.
Sevgi ve muhabbetlerimle...
Düşüncelerinize çok teşekkür ederim. Kitabınızı gerçekten severek okudum. Tanıtımda daha çok şiirden söz etmek isterdim. Çok uzun bir yazı okuyucuyu yorabilir diye düşündüm.
YanıtlaSilKitap hakkında tüm yazılanları toplamak iyi bir düşünce. Gelecek, geçmişten izler taşımalı...
Başka kitaplar için de enerjiniz hiç eksilmesin diyor, tekrar kutluyorum.
Selam-sevgiler...
Ben de yeni görüyorum. Kızdım kendime. Hemen takibe alıyorum Hamiyet hanımın blogunu. Sevgiler ve teşekkürler öğretmenim :)
YanıtlaSilSiz de seversiniz eminim. Bu karşılıklı iletişim benim de çok hoşuma gidiyor. Ben de çok teşekkür ederim.
SilSevgiyle...