Bu Blogda Ara

3 Ara 2018

ENGELLERE TAKILMAK...



Hayatınızda hiç engellerle karşılaştınız mı ? Çok istediğiniz bir olay veya durumun gerçekleşmesi engellendi mi? Çok çalıştığınız, halde sonuçta başarıya ulaşamadınız mı? Bir dostunuz, arkadaşınız size karşı hiç ummadığınız bir hata mı yaptı? Bu ve benzeri engellerin yarattığı sıkıntılar ruh sağlığınızı etkileyebilir, akıl sağlığınızı, beden sağlığınızı tehlikeye düşürebilir. 

Yaşantımızda bir de doğuştan ya da sonradan olmuş zihinsel, bedensel, fiziksel engeller var. Günlük yaşantınızda yanı başınızda engellere takılanları fark ediyor musunuz? Asansörü olmayan bir hastanede yaşlı bir engellinin tekerlekli sandalyesiyle 3 kişi tarafından merdivenlerden zorlukla taşınarak 3. kata çıkarılmasına tanık oldunuz mu?

Gözlerinizi sımsıkı kapatıp, işlek bir yolda elinizde sadece bir bastonla yürümeyi denediniz mi? Yalnızca parmaklarınızla dokunarak görmediğiniz bir eşyayı tanımlayabilir misiniz? Bozuk bir saati görmeden tamir edebilir misiniz? Yanınızda otistik ya da Down sendromlu çocuğunuzla bir toplu taşıma aracında tüm meraklı bakışlara aldırmadan yolculuk yapar mısınız? 
Çocuğunuzun sizce küçük yaramazlıklarını alayla, küçümsemeyle seyredenlere tahammüllü müsünüz?
Alzheimer hastası bir yakınınız bir anda yanınızdan uzaklaşsa, kaybolsa ne yapardınız?

Yanıtlarını aradığımız sorularla hayatı, konuları, olayları, kişileri düşünmek empati kurmayı kolaylaştırıyor, insanlığımızı vurguluyor. Hayat hiç de kolay değil. Yaşamı yaşanabilir hale getirmek gerek.
Öncelikle yüreğimizdeki engelleri kaldırabilsek, daha hassas ve duyarlı olabilsek. Gözlerimizdeki perdeyi, engelleri kaldırıp çevremize gören gözlerle bakabilsek. Yardım ihtiyacı duyanlara ille maddi değil, manevi yardımda bulunabilsek. 

Engellilerin gönüllerine ulaşmak çok da zor değil. Erişebilmek elbette incelik istiyor; Kırmadan, incitmeden,acımadan, rencide etmeden...
Engelliler için güzel şeyler de oluyor. İşitme engelliler için açılan kurslara normal işiten insanlar da katılabiliyor. Görme engelliler için hazırlanan sesli kitaplar çalışmalarına da katılmak mümkün.

Meclisteki 600 millet vekilinden 5 tanesi engelli. Şafak Pavey konuşmasıyla, onurlu duruşuyla, düşünceleriyle ne güzel bir rol modeldi. Bazı Belediyeler engelliler için parklar, kaldırım düzenlemeleri, okuma salonları açarken neden bazılarının gündeminde bu çalışmalar hiç yoktur?

Ulaşılabilir yollar varken; Beynimizi, yüreğimizi, vicdanımızı, insanlığımızı ulaşılmaz kılmayalım. Hayat o kadar kısa ki...




12 yorum:

  1. Makbule Hocam, herkes sizin gibi bazı şeyleri sorgulasa, düşünce, empati kursa, vicdanının sesini dinlese sanırım ortada engel kalmaz...
    Engeller hayatımızın her yerinde dediğiniz gibi kimi, neyi, hangi durumu elimize almaya kalsak bir türlü sonu gelmiyor. Hep elimizde kalıyor.

    Aslında bu da önemli değil. Birleştirici ve paylaştırıcı olmayan bir ruhtan hiç bir şey beklememeliyiz. Bazı güzel gelişmeler oluyor. Sanki biraz oda samanlıkta iğne aramaya benziyor. O kadar sönük o kadar kısır döngü içerisinde yansıtılıyor ve yaşatılıyor ki, bir yemek tarifi gibi anlatılmıyor.

    Demem o ki daha biz engelliler ve engellenenler yolun başında bile değilken bizlerin üzerinden çok güzel pastalar yeniyor.
    Makbule Hocam, ilgi ve bilginizi hayatınızın her köşesinde sözlü ve yazılı olarak yansıttığınız için teşekkür ederim.
    Saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel, içten bir cevap yazmışsın Abdullah.İnsanlarımız biraz duyarlı olup çevrelerini gözleseler aslında yapılmaması gereken pek çok davranış gözleyebilirler.Bir televizyon programında engelliler için yasa olarak çıkan ama uygulanmayan maddelerden söz edildi.Dileğim her şey daha iyiye gitsin. Esenlikler diliyorum.

      Sil
  2. Merhabalar.
    Evet, hayatımda engellerle çok karşılaştım. Biri akrabam, ikisi arkadaşım olmak üzere bu üç kişi bana karşı hata yaptılar. Yani beni dolandırdılar. Yaşadığım bu olaylar ruh sağlığımı etkiledi ve akabinde obsesif kompulsif bozukluğu rahatsızlığına yakalandım.

    Aile bireylerim arasında da üç yeğenimden ikisi doğuştan, bir diğeri de geçirdiği menenjit hastalığından dolayı engellidir.

    Engelin ve engelli olmanın ne demek olduğunu çok iyi bildiğim için; yüreğimdeki, gönlümdeki ve gözümdeki her türlü engeli kaldırdım ve onları her türlü engellemeye karşı da açık ve teyakkuzda tutuyorum.

    03 Aralık Dünya Engelliler Günü nedeniyle bu yazıyı kaleme almak suretiyle, engellileri hatırlamak ve çevrenize de hatırlatmak için yaptığınız bu paylaşım, her türlü takdirin üzerindedir. Aynı zamanda yaptığınız bu paylaşım yüreğinizdeki, gönlünüzdeki ve gözünüzdeki her türlü engeli kaldırdığınızın da bir nişanesidir. Teşekkürlerimi sunar, kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnanıyorum ki, engellerle mücadele eden insanlar daha dirençli, güçlü ve dayanıklı oluyorlar. Akraba ve arkadaşlarınızla ilgili
      olumsuz davranışları iyi ki fark etmişsiniz. Belki erken, belki geç ama tekrarı önlenmiştir. Geçmiş olsun.
      Olumlu düşüncelerinize çok teşekkür ederim.
      Yorumunuza teşekkür ediyor, sağlıklı,huzurlu, mutlu günler diliyorum.

      Sil
  3. Yeni Mithat Enç'in öz yaşam öyküsünü okudum. Bitmeyen Gece. Herkese tavsiye ediyorum ibretlik bir hayat. zaten Üniversitedeyken
    onun kitabını ders olarak görmüştük. mutlaka edinip okumanızı
    öneririrm.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel bir kitap seçmişsiniz, kutlarım. Prof. Dr. Mithat Enç eşimin de Gazi Eğitim'de hocası olmuş. Hep anılarını anlatır. Derste bulunmayanı hissedermiş. Sese karşı çok duyarlıymış. Eşiyle birlikte Amerika'daki yıllarını anlatırmış.
      Bu kitabını duymamıştım. Mutlaka okumak isterim.
      Yorumunuza, katkınıza çok teşekkür ederim. Sevgiler.

      Sil
  4. Engelleri ve engelleri yaratan herkesi yolumuzdan,yollardan kaldırmak ne müthiş olurdu...gzel bir yazı olmuş Makbule,ellerin dert görmesin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir gün bu hayal gerçekleşir mi acaba? Ah keşke herkes kendine düşeni yapsa, yapabilse. Ama bazen o kadar duyarsız davranılıyor ki. Çok teşekkür ederim. Sevgiyle.
      Uzun bir aradan sonra eski blog arkadaşlarımı görmek ne güzel.

      Sil
  5. Cok güzel anlatmissiniz. Engellilere hayati sürdürmede kolaylik saglamadiktan sonra bence gün kutlamak cok sacma.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazımın biraz zaman geçtikten sonra da okunması beni çok mutlu ediyor. Bilgisayarımla ilgili bazı sorunlar yaşadım, o yüzden affedersiniz geç cevap verebildim.
      Keşke onlara yeterince kolaylıklar ve haklar sağladıktan sonra gönüllerince kutlasak. Ama her şeyi bir güne presleyip kutlamak çok yapay oluyor. Umarız o günler de gelir. Katkınıza çok teşekkür ederim.

      Sil
  6. Yüreğinize sağlık, çok güzel bir yazıyı kaleme almışsınız. Engeller aslında bizim yüreklerimizde, hissedemeyişimizde. Hissedebilsek zaten zor olan yaşamları kolaylaştırabiliriz. Bunun bir özür değil bir farklılık olduğunu kabul edebilmekle başlayacak her şey. Biraz daha farkındalık tüm ihtiyacımız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu tür yorumları okuyunca çok mutlu oluyorum. Ortak görüşlerle hissedebilmek, engellilere daha duyarlı bir bakış açısıyla yaklaşabilmek, empati kurabilmek...Acımadan farkında olabilsek, yardımcı olabilsek, Onlar da çok daha mutlu olacaklar. Güzel, anlamlı yorumunuza çok teşekkür ederim.

      Sil