Bu Blogda Ara

14 Eyl 2020

HAYAL İÇİNDE BİR ÖMÜR....(Mini Öykü )


Yıllardır içinde kalan bir ukde vardı; Okumak..."Annem okumamış, ben okuyacağım" derdi. olmadı... Yatılı Bölge Okulunda okurken yangın çıkınca bir kol yanığı ile kurtulup hayata tutundu. Okuma-yazma kurslarını birincilikle bitirdi ama sadece elindeki belge oldu kazancı. 

18'inde evlendi. 25'inde 3 çocuğu vardı. İçindeki okuma arzusu , çocuklarını okutmaya yönelmişti. Mutlaka onlar okuyacaktı, hayatı dolu dolu yaşayacaklardı. "Benimle aynı kaderi yaşamayacaklar" dedi kısık bir sesle. Yüz hatları sertleşmişti. Ona göre 3 çocuğu tek sınıflı köy okulunda birleştirilmiş sınıfta, 1. 2. 4. sınıflarda okuyacaklardı. Eski bir öğretmene geçen yıl sorup öğrenmişti. Korona henüz yoktu. Ama tüm planları virüsle altüst olmuştu. 

Uzaktan eğitim sistemi, yüz yüze olmadan eğitim, bilgisayar kullanımı, EBA... Öğreneceği ne çok şey vardı. Her şeyden önce bilgisayarları yoktu ki. Elindeki tek altın, bir bilgisayar almaya yeter miydi? Bir diploma bir altın eder miydi gerçekten?Son zamanlarda rüyalarında hep bilgisayar görüyordu; Büyüklü küçüklü, renkli renksiz, diz üstü, duvara monte... Bilgisayarlar arasında kayboluyor, sonra ter içinde uyanıyordu... Bir ömre kaç hayal sığardı...?

Makbule ABALI


 


7 yorum:

  1. Virüs öykülerde yerini almaya başladı, elinize sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keşke gerçek olmasaydı, hayatları bu denli altüst etmeseydi. Eğitimde bir kayıp kuşak yetişiyor. Kırsal kesimdeki çocukların hali içler acısı. Ülkemizin acı gerçeği. Daha nice öyküler çıkacaktır
      Katkınıza teşekkürler.

      Sil
  2. Yanıtlar
    1. Kısacık ama nasıl da motive edici bir yorum. Çok teşekkür ederim.
      Sağlıkla, mutlulukla.

      Sil
  3. Sadece kırsalda değil ki, burada Ankaranın içinde de aynı sorunlar... Aileler yetersiz olduğu gibi okullar da yetersiz, halen 55 kişilik sınıflar, okulda sınıfları bölemedikleri için, hiçbir yatırım olmadığı için eba'ya mahkum olundu. Milli eğitim bütçesi böyle olduğu sürece daha da kayıp kuşaklar olacak maalesef.. üzülmekten yoruldum ben.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu çocuklar hepimizin. Sağlık her şeyden önemli ama, yıllardır var olan sorunlar çözülebilseydi , şimdiki sıkıntılar böylesine kördüğüm haline dönüşmezdi. Kayıp kuşaklara ülke olarak yardımcı olmak lazım.
      Esenlikler diliyorum.

      Sil
  4. ah evet yaaa bu online eğitimden her çocuk yararlanamıyor yaa.

    YanıtlaSil