ÖZEL BİR GÜN...

 

Hep düşünürüm, her özel günün kendine özgü özellikleri var. Her gün kayıpları ve kazançlarıyla birlikte geliyor ve öyle yaşanıyor. Bir hastalık, kaza, vb, şekilde annesini kaybetmiş bir çocuk elbette bir travma yaşayacaktır. Ancak her kayıp, her acı insana yeni kazanımlar kazandıracaktır. Sağlam durabilmek, ayakta kalabilmek bir direniştir. 

Ben bu Anneler Gününde alternatif bir konuyu düşünmek istedim. Bir hastalık, kaza, savaş, göç ya da benzeri nedenlerle annesini kaybetmiş çocuklar... Annelerinin dilinden onlara birkaç cümle ile seslenmek istedim. Anneleri yaşasaydı acaba onlara şöyle mi derdi:

"Sana güveniyorum. Her zorluğun üstesinden geleceğine inanıyorum. Çevrendekileri iyi seç. Ayakta kalmaya çalış. Seninle gurur duymak isterdim."

**********************

Annelerle ilgili insanı düşündüren nice ilginç bilgi var. TV haberlerinde hep dikkatimi çeker; Bahar aylarından önce koyunların kuzulamaya hazırlık dönemleri dikkate değer. Doğayi gözlediğimizde, farkında olduğumuzda ne çok anlamlı örnekler görüyoruz. Baharda yavrulamış olan koyunların sabahları az bir miktar sütü sağılıyor sonra yavrular sürüye annelerinin yanına süt emmek için bırakılıyorlar.

Koyunların arasında yavru kuzu aranarak onca koyunun arasında annesini tanıyor ve ona yöneliyor. Yanlış koyuna yönelirse anne koyun da onu kabul etmiyor. Kendi yavrusundan başkasına sütünü emzirmiyor. İlk duyduğumda çok şaşırmıştım. Kokusunu almak çok ilginç. Kokuyu ayırt etmek, doğru adrese ulaşmak... Nasıl bir beceri, nasıl bir duygu yoğunluğu ister? 

Doğa her canlıda anneliği koruyor, kolluyor. Anneleri özel kılıyor.

Günleriniz aydınlık, mutlu, huzurlu olsun. 

Makbule ABALI