Barış ve Demokrasi Mitingi için oradaydı herkes;
Halaylar çekiliyor,
Türküler, şarkılar söyleniyor,
Giysiler rengarenk,
Çocuklar babalarının omuzlarında...
Çeşitli yörelerden yolcular da geldi tren sesiyle
Müzik sesi tren sesine karıştı.
Tüm sesler coşku ile birbirine karışmışken;
iki farklı ses... Kulakları sağır eden iki patlama sesi...
Dünyası karardı insanların,
Sesler karmakarışık,
Her şey paramparça,
Yerler kan gölü,
Bedenler parçalara bölünmüş,
Kol, ayak,el, parmak... hepsi bir yerde...
Beyinler dumura uğramış,
Duygular altüst, sinirler paramparça
Parça tesirli bomba parçaladı her şeyi ama her şeyi.
Göz dayanmaz, yürek dayanmaz, can dayanmaz...
10 Ekim Günü Ulus Garı'nda tren düdükleri sustu,
Sirenler çaldı acı acı...
Barış bu yangın yerinde savaşa dönüştü,
Demokrasinin kolu kanadı kırılmış, elleri ayakları kopmuş...
Yüzler öfke, korku, nefret içinde...
---------------------------
Oysa barışı, huzuru nasıl da özlemiştik...
Makbule Abalı
Ve barış adına yapılacak bir mitingte açılan barış bayrakları paramparça olmuş cesetlerin üzerine örtülmek zorunda kaldı maalesef. İnsanlar yakınlarının cesetlerini bu bayrakları kaldırarak teşhis ettiler. Böyle acı yok hocam, böyle aşağılık, böyle acımasız bir katliam yok. Milletimizin başı sağ olsun..
YanıtlaSilDilerim sebep olanların her biri en ağır şekilde cezalarını alsınlar.
Kaleminiz, yüreğiniz dert görmesin...
Barış bayraklarının o amaçla kullanılacağı hiç kimsenin aklına gelmemişti herhalde.. Olayları görmeden de o dramatik tabloyu gözümüzde canlandırabiliyoruz. Ama ne ölçüde, ne kadar...? Bazı arkadaşlar insanların saçlarının arasından parçalanmış beden parçaları çıktığını söylüyorlar.
SilVicdan, merhamet, insanlık adına bir utanç tablosu...Ve öyle unutkan bir toplumuz ki çok geçmeden belki bu vahşeti de unutacağız...
Güzel dileğiniz için çok teşekkürler...
Çok üzgünüm...
YanıtlaSilBu satırlarınıza aynı empatiyi katarak katılmaktan başka yapabileceğim bir şey yok şu an...
Hepimiz aynı üzüntüyü yoğun biçimde yaşıyoruz. Duyarlı bir insan olarak duygularınızı aktarıyorsunuz.
SilPaylaşmak, empati kurmak, unutmamak, unutturmamak... Keşke daha çok birey bunları gerçekleştirebilse...
barış olsun..
YanıtlaSilTüm gönlümüzle istiyoruz. Ama savaş isteyen de o kadar çok ki...
Silİnsanlığımdan utanıyorum bazen....Bu olayda o anlardan biri :(( Ama bir gün mutlaka iyiler kazanacak.....
YanıtlaSil"İnsanlık öldü mü ?" diye sorduğumuz zamanlar ve olaylar çoğaldı. Çocuklara ve topluma örnek olacak iyi insanlar giderek azalıyor. Vicdan ve merhamet arıyoruz...
SilBir ülke düşünün ki; içinde yaşayanların ortak özlemi sadece barış ve hepimiz bu ülkede yaşıyoruz. Oysa barışın değerini ve savaşın acımasızlığını en çok bilen ülke biziz aslında. ...
YanıtlaSilNe güzel, gerçekçi bir ifade olmuş. Barış hepimizin ortak özlemi ama ne yazık hep savaş halindeyiz. Oysa geçmişte de ne savaşlar yaşandı, ne acılar çekildi. Cenaze düzenlemekten, gözyaşı dökmekten bu ülke yorgun düştü artık...
SilHiç unutulacak gibi değildi yaşanılan bu katliam..ardından bıraktığı bu acı..bu keder...
YanıtlaSilherkes barış istiyor ve ne yazık ki sürekli kan akıtılıyor.. 'barış' sözünün içi öylesine boşaltıldı ki!.
bir ülkeyle bu kadar mı uğraşılır!.. gözlerini hırs bürümüş.. o üst akıllar!.. yetti artık gerçekten..ocaklarına ateş düşen ailelerin yaşadıkları acıları düşündükçe!.. dayanılır gibi değil.. güzel, güneşli günlere, barışa olan özlemimiz çok büyük...dizeleriniz, hislerimize ortak olmuş.. yüreğinize sağlık Makbule hanım..Esenlikle..
Barış sözcüğü anlamını yitirdi ve gerçekten içi boşaltıldı. Cenazeleri saymaktan, ölümleri haber vermekten de de büyük acılar yaşandı.Yaralılar da birer birer öldüler.Dünyamız, ruh ve beden sağlığımız paramparça.
YanıtlaSilNasıl toparlanırız, nasıl kendimizi buluruz bilinmez...
Her zamanki gibi bütünleyici yorumunuza çok teşekkür ederim.
Esenlikler dilerim.