YARIŞ
Amansız bir koşuydu bu
Bizden öncekilerin başlattığı
Ve sürüp gidecek bizden sonrakilere...
Koştuk...
Yürümeyi öğrendiğimizden öte
Koştuk...
Başarıya, iyiliğe, güzelliğe
Koştuk...
Sevgiye, umuda, dostluğa...
Öyle bir koşuydu ki bu
Bitişsiz
İpi göğüsleyemeden göçtü nicemiz...
Makbule (Gültekin) Abalı / 1975
Önemli olan ipi göğüslemek mi yoksa koşunun kendisi mi acaba? Hatırlattığın için teşekkürler canım...
YanıtlaSilŞiir sade;açık;apaçıktı.Sezgi Abalı gelip de kafamı karıştırıncaya dek.Bundan sonra önce
YanıtlaSilSezgi'nin sorusunu okuyup,sonra yazıya gideceğim;sorunun cevabını aramaya koşullanıp,tadımı kaçıracağım.(Sezgi okursa,ben ne günah işledim ki?diyecek.Benimki de senaristlik oldu galiba.Saat 24 ten sonra gelen 1 de bundan başkası olmuyor.Emeğime kıyabilsem çöpe atardım.Oku da sen atıver)İyi geceler.
Böyle güzel, düşündürücü,anlamlı yorumları nasıl kıyarım da çöpe atarım, mümkün mü... Her yorum; ufkumu genişletiyor, bana yeni bir "ilham kaynağı" oluyor, yönlendiriyor...
YanıtlaSilHepiniz; "iyi ki varsınız.