Ortalama ömür yaşını hesaplıyor Uygar ülkeler ,
Oysa biz ortalama ölüm yaşını sorguluyoruz.
Gökyüzünde yıldız aramak unutuldu,
Yeryüzünde bomba sesleri kulaklarımızı tırmalıyor.
Havai fişeklerin renkli görüntüsü kayboldu.
Alevler sardı dört yanımızı.
"Ölüm asude bahar ülkesidir" demişti şair,
Oysa ölüm, cehennemi bir karanlıkta
Zamansız , bilinmez bir yola çıkmak mıydı?
Makbule Abalı
Kim demiş ki 35 yaş ömrün ortası
YanıtlaSilO zaman sormak gerek " neye göre ? " diye
Bir yolculuk için niyet edip başka bir yolculuğa çıkarken
Bir düşünmek gerek bu nasıl bir yolculuk diye
Kim bilebilir bu evden son çıkış
Kim bilebilir bu son nefes alışlar
Kim bilebilir bir adım sonrasını?
Cahit Sıtkı Tarancı'nın o güzelim şiirini yazdığı yıllarda insanlar doğal yollardan ölüyorlardı sevgili Çağrı. İnsanlar bu kadar acımasız değildi.
Sil"Kim bilebilir...?" Dediğin gibi kim...?
Hepimize huzur diliyorum.
Bu Ülke'nin bir insanı olarak, sektörden olarak, orada kah görevle kah gezi amaçlı bulunması zaman zaman mümkün biri olarak.... Çoook üzgünüm....
YanıtlaSilBu güzel ülkemin güzel insanlarının çekecek ne çok acıları, akacak ne çok gözyaşları varmış.
Sil"bugün kalbimi eski bir plak gibi
YanıtlaSilöyle çok tersine çevirdim ki "
- Didem Madak
Çok etkileyici. Hüzünle karışık bir dinleme nasıl da yorar insanı.
SilBen de cok sevdim bu sözleri...
SilYüreğimiz buruk ve paramparça...
YanıtlaSilBu acıların, yaraların geçmesi belki yıllar alacak...
SilÖlümü Hz. Mevlana'nın dediği gibi, sevgiliye kavuşmak olarak görmeye çalışıyorum hep. Fakat bu şekilde değil, Terörle değil hayır. Çünkü bu bir cinayet. İnsanın insana yaptığı kötülük bu. Sözden geçtim, duygular tıkanıp kalıyor boğazımda. Ne dünü düşün, ne yarını. Sadece şu an'ı yaşa diyorlar. An'ımızı çalıyorlar güzel öğretmenim. İftara giderken, sevgiliyle yürürken, bir dostla buluşmaya giderken, okuldan arkadaşlarla sohbet ederek çıkarken...An'ımızı haince, alçakça çalıyorlar artık. Bir yorumunuzda gördüm , doğru söylüyorsunuz. Eskiden insanlar doğal yollardan ölüyorlarmış. Şimdiyse...Düşüncesi bile korkunç.
YanıtlaSilSevgilerimle, selam ile.
Ne güzel düşünüp yorumluyorsun sevgili Sade. Terörün korkunç yüzünü bir kez daha gördük, hissettik. Bir katliam yaşandı.
SilSadece anlarımızı değil, hayatlarımızı çalıyorlar.
Ölenlerin yakınları için ne korkunç görüntülerdir onlar.
Acılarımız dinmiyor, her defasında daha da kötüsüyle tazeleniyor. Biz tükeniyoruz...
YanıtlaSilAynen dediğimiz gibi.Eskiler "yaraya tuz basmak gibi " derlerdi.Biz tükendik, değerler tükendi, toplumun sabrı tükendi. Umarım yeniden güç buluruz.
SilKalemine sağlık canım, ülkeyi öyle bir hale getirdiler ki, defolup gitseler bile düzeltmek çok zaman alacak. :(
YanıtlaSilİçten dileğine teşekkürler."Yapmak yıkmaktan zordur" derler ya gerçekten öyle. Ortalık yangın yeri...
SilNerede, nasıl haince düzenlenmiş ölümün soğuk yüzüyle karşılacağımızı düşünmekten yaşamın nasıl geçtiğini anlıyamaz duruma getirildik:(
YanıtlaSilÖlümle yaşam arasındaki çizgi, sandığımızdan da inceymiş meğer.İnsanca yaşamak varken neden endişeyle, korkuyla yaşayalım?
SilÇok zor günlerden geçiyoruz. Çaresizlik içindeyiz, üzgün ve kederliyiz, bir şey yapamamanın sıkıntısını yaşıyoruz. Allah ocağına ateş düşenlere sabırlar versin. Öfke ve kin yerini sukuta, dinginliğe bıraksın. Artık kötülükler son bulsun. Barışı ve huzuru özledik.
YanıtlaSilBu ülke insanları acıya ne kadar dayanıklı, ne kadar sabırlılarmış meğer. Gözyaşlarını sessizce içine akıtanlardanım çoğunlukta.
SilBarışı ve huzuru nasıl da özledik. Her gün yeni bir kötü habere uyanmaktan yorgun düştük. Fırtına öncesi sessizlik gibi...
İçimiz kan ağlarken,gülmek......?
YanıtlaSilYaşam devam ediyor belki ama her şey altüst, her yer virane. Hayat ne zaman normale dönecek?
SilKan ve gül.
YanıtlaSilKocaman bir gül bahćesi olsa biraz huzur bulur muyuz acaba?
SilAteş düştüğü yeri yakar. Başkaları için o kadar kanıksandı ki bu olaylar kimsenin umurunda değil sanki. Başbakan Osmangazi köprüsünün teröre verilen en güzel cevap olduğunu söylüyor. İnsanlar ölüyor yollar yapılıyor, insanlar ölüyor köprüler açılıyor. İnsan canının ölçüsü köprüler ve yollar...
YanıtlaSilHer olaydan sonra geride kalanların yürek burkan hikayeleri insanın daha çok içini acıtıyor.Parçalanmış hayatlar, yarım kalan hayaller...
SilDediğiniz gibi en kötüsü alışmak, kanıksamak.
Ertelenmiş hayatlar var ama ertelenemeyen açılışlar, toplantılar hiç bitmiyor.
Uzun zamandır yaşama sevincimizi öldüren kötü süreçlerden geçiyoruz. Ne kadar çok barış ve huzura ihtiyacımız var. Yine de metanet ve umudumuzu kaybetmemek gerekir.
YanıtlaSil"Acıda, kederde ortak olmak" diye bir deyişimiz vardı.
SilUnuttuk... Pek çok şeyi unuttuğumuz gibi. Yorulduk, yıprandık, ülke olarak da, insan olarak da..
Neyse ki umudumuz, barış özlemimiz henüz tükenmedi .
Ahh ki ahh...
YanıtlaSilNe kadar içten geliyor o ah'lar değil mi...?
Sil