Doğa da ağlar kimi zaman;
Bekler uzunca bir süre,
Sonra akıtır gözyaşlarını
Hem de içten içten tüm şiddetiyle
Yeryüzünün türlü noktalarında...
Bazen bir yanardağ patlaması;
Kızgın alevler, lavlar püskürterek...
Bazen bir deprem ;
Büyük yer sarsıntılarıyla ,
Gümbür gümbür gelir, tüm şiddetiyle
Bir toprak kayması, bir çığ felaketi;
Tonlarca toprağı, karı sürükleyerek...
Şiddetli bir sel; ağaçları sökerek,
Barajları patlatarak,
Bir hortum; bulunduğu yeri altüst ederek,
Çatıları uçurarak...
Doğa da ağlar bazen; içten içe yanarak,
Yürekleri yakarak, can acıtarak,
Geride gözleri yaşlı insanlar bırakarak...
Makbule ABALI
İnsan kadar doğayı bozan insan kadar zararlı başka canlı yok.
YanıtlaSilDoğal afetlerde de yetersiz önlemler yüzünden insanlarımız can veriyor offfff
Ben de öyle düşünüyorum. Ve o yetersiz önlemler yüzünden kayıplar artıyor, çareler tükeniyor.
SilYorumunuzu görünce mutlu oldum.
Sevgiyle.
"Doğa Ağıdı".. Şiiriniz bugünlerde yaşadıklarımızın özeti ve başlığıysa düşündürücü.. Evet doğa ağıt yakıyor artık. İnsanoğlunun zulmünden bıkmışçasına.:(
YanıtlaSilBen de aynen dediğiniz gibi düşündüm. Doğayı altüst ettik, ormanları yaktık, yolları tahrip ettik, pek çok şeyi denetimsiz bıraktık. Bütün felaketler üst üste geldi. Bir ağıt gibi simgeleştirmeye çalıştım.
SilSevgiyle.
Çok güzel bir şiir olmuş insanın kalbine dokunuyor.
YanıtlaSilGüzel görüşünüze teşekkür ederim. Bu yıl üst üste çok büyük felaketler yaşadık. Kış soğukları da olayın boyutunu büyüttü. Hepimize geçmiş olsun.
SilSevgiyle.
of evet doğa üzme biziii :)
YanıtlaSilNasıl bu yorumu görmemiş de yanıtsız bırakmışım.
SilBelki biz de doğayı çok üzüyor, isyan ettiriyoruz. Doğanın dengesini bozuyoruz.