Deniz kıyısında yürüyordu
Küçük bir kız çocuğu,
Bir başına, tek başına, yalnız,
Kısa adımlarla belli belirsiz.
Uzun ince telli saçları,
Yeşil ela gözleriyle,
Çiçekli basma elbisesi,
Elinde hasır sepeti...
Sepet mevsim meyveleriyle dopdolu,
Dut, erik, badem, çilek.
Yazın ortasında Temmuz gibi,
Bereketli bol çeşitli
Ve yanında kocaman bir köpek,
Nereden gelir, nereye giderler bilinmez.
Bir yaz yağmurunun ardından çıkıvermiş gibi
Saçları hafif ıslak,
Yüzünde yağmur damlacıkları,
Güzel kokulu çiçeklerle birlikte
Kendisiyle dost, doğayla arkadaş,
Küçük adımlarla yürüyor
Yavru bir ceylan gibi...
Makbule ABALI
Uzun ince telli saçları
YanıtlaSilTatlı bir rüzgârla oynaşıyor
Bir esinti aradım mısralarınızda. Yağmurdan sonrasının verdiği bir esinti. İzmir yanıyor, yaprak kımıldamıyor. Şu anda en aradığım şey:)
Şiirlerimi, yazılarımı o an içimden geldiği gibi yazıyorum. Uzun zamandır ülkenin her yeri doğal ya da yapay öylesine sıcak ki. Çocuk saflığında buldum güzellikleri. Geçmişteki yürek yangınlarını , Madımakları andığımız bugünlerde bir başka açıdan düşünmeyi denedim.
SilBiz de artık İzmir'in bir ilçesindeyiz, yer değiştirdik. Mersin kadar sıcak değil.
Sağlıkla, mutlulukla.
Aaa İzmirli olmuşsunuz artık, ne güzel:)
SilHoş geldiniz o zaman:)
SilYıllardır yaşadığınız bir yerden ayrılmak zor ama yeni yerler, yeni dostlarla tanışmak da insan yaşamında yeni ufuklar açıyor.
SilGoogle iki yorumu birlikte almış. Ben de birlikte yanıtlıyorum.
Memleketimizin her yöresi bir başka güzel. Tabii insanlarımız da.
Uzak, yakın tüm dostlara yürekten selam, sevgiler.
Ne kadar sıcacık bir şiir.Emeklerinize sağlık :))
YanıtlaSilVe ne güzel , içtenlikle yazılmış bir yorum.
SilSevgiyle- dostça...
Ben de tüm içtenliğimle duygularımı aktarıyorum. Öyle hissetmenize sevindim.
YanıtlaSilSağlıkla, mutlulukla.
torunlarını andırıyor de miii :)
YanıtlaSilDeeptone tüm şakacılığıyla soruyor. Yanıtım; Bütün çocuklar birbirine çok benziyor. Hepsinde birbirinden izler buluyorum.Ve hepsini çok çok seviyorum.
Sil