EYLÜL ayı "ALZHEİMER FARKINDALIK AYI"
Daha önceki yazı ve şiirlerime ek olarak, bu ayın son alzheimer şiiri...
GÜNBEGÜN
Gün gelir, unutkanlıktan yakınır insan.
Sevdiklerine, dostlarına...
Sevgi yer değiştirmiştir başka duygularla,
Sevgi tükenmiştir belki de
Oysa hayır...
Beyin yıpranmıştır,
İnsan yaş almıştır,
Eskimese de başkalaşmıştır.
Unutmalar yanıbaşımızdadır
Bellek yenileri depolayamaz artık,
Hayat ağır çekimde sürer,
Ağır bir tempoda yürür her şey,
Konuklar azalır birer ikişer...
Aşırı ses, aşırı gürültü, aşırı hareket
bunaltır insanı.
Huzur aranır,
Sakinlik aranır,
Güven aranır...
İnsan aranır el verecek,
Omuz aranır baş koyacak,
Dost aranır, yürekle buluşacak...
Makbule ABALI
Çok zor/kötü bir hastalık bu. Hiç kimsenin başına gelmesin.
YanıtlaSilDünyanın tüm ülkelerinde öyle kabul ediliyor. Tedavi şansı da olmadığı için zor bir mücadele. Bir ekip çalışması içinde yardım almak şart.
SilSevgiler.
ah herhalde destek olacak yanında olacak bir kişi ne önemlidir yaa böyle hasta olan biri için yani.
YanıtlaSilÇok haklısın Derin. Tıbbi bilgiler, psikolojik , sosyolojik bilgiler hepsi ortaklaşa kullanılmalı. Hastaya ruhsal destek sağlanmalı. Hasta yakınları gerçekten çok çok önemli.
SilSevgiler.
ah hatmi çiçekleri burnumuza yapıştırıp horoz olurduk. alzheimer hem hasta için zor hem yakınları için. büyük sabır ve hoşgörü istiyor.
YanıtlaSilElimde olmadan cevabınızı geciktirdim. Hatmi çiçekleri geçen yaz yaylada harıkaydı, tarla gibiydi. Çocuklar burunlarına takınca ben de öğrendim, bilmiyordum.
SilAlzheimer aynen düşündüğünüz gibi bir hastalık. Dünyada giderek artıyor. 80 yaştan sonra her iki kişiden biri deniyor.
Sağlıklı günler diliyorum.
Alzheimer hastalarını daha fazla görüyoruz artık. Yaşam süresinin uzaması belki nedenlerinden biridir. Belki başka nedenler de var; kullanılan ilaçlar, sağlıksız gıdalar vs.
YanıtlaSilBulunduğum yer yaşlıların yoğun olduğu bir yer. Yine yaşlı bir kadın geldi, vitrinlerdeki peynirlere baktı uzun uzun. Yorulmuştu, verdiğim sandalyeye ilişti. "Evladım, beşi bir yerde var mı sende?" diye sordu. Ne diyeceğimi bilemedim. Hayır teyze dedim, beşi bir yerde yok bende. Yüzüne bir gülümseme yayıldı. İşaret parmağını kaldırarak "Ben de bir tane var" dedi. Yanındaki bakıcısı duygusuz bir yüz ifadesiyle sesini çıkarmadı. Koluna girip yürüdüler. Bilmiyorum, ama ben o halimi görmek istemedim o an. Hatıraları kalıyor insanın geriye, bir de soluk alıp verişi.
Alzheimer hastalarının sorununu çok güzel dile getirmişsiniz.
SilMersin de bir emekli şehri. Çok yoğun bir emekli nüfus var. Annem Alzheimer idi. Hasta yakını olarak hastalıgın her aşamasına tanık olduk.O kadar çok nedeni var ki: ağır hastalıklar, beyin travmaları, radyasyona maruz kalmak, stres, ateşli hastalıklar...
Katkınıza çok teşekkür ederim.
Esenlikler diliyorum.
Hassas konularda farkındalık ve bilinç çok önemli. Ellerinize sağlık.
YanıtlaSilÇok haklısınız. Farkındalık arttıkça bilinç de artıyor. Duyarlılık ve anlayış, empati de gelişiyor. Bireylerin değişimi toplumu da başkalaştırıyor.
SilKatkınıza çok teşekkürler.