Görkemli bir ağaç vardı
Yüksek tepelerden birinde
Duygulu mu duygulu...
Suyu içerken yudum yudum
Yağmuru sevdi ağaç...
Yaprakları savrulurken arada
Rüzgâra kızdı ağaç...
Doludan ürktü, titredi
İncindi, kırıldı ağaç...
Kar sularıyla tam doydu
Rahatladı...
Kuşlar kondu dallarına
Umutlandı...
Çocuklar toplarken meyvesini
Gururla salındı...
Gölgesinde barındı insanlar
Nasıl da mutlu oldu...
Sonra günlerden bir gün
Dalları kesildi ansızın
Şaşırdı, haykırdı...
Kökten vuruşlarla canı yandı,
Baltaya küstü ağaç...
Oysa baltanın suçu yoktu
Onu kullanan bir başka eldi...
Hiç bilemeden düşmanını
Yıkıldı gitti ağaç...
Makbule ABALI-Eğitimci
15 Temmuz 2025
Diline sağlık öğretmenim.
YanıtlaSilYazmayı, zaman zaman şiir, öykü denemeleri yapmayı seviyorum. Yıllar önce-2000'li yıllarda yazdığım bir şiir.
SilTeşekkür ederim.
çok güzel bir şiir hocam
YanıtlaSilTüm dünya insanları olarak, doğayı korumamız, ağaçların-çiçeklerin, diğer canlıların sürekliliğini sağlamamız gerektiğine inanıyorum.
SilTeşekkürler.
çok güzel bir şiir yazmışsınız hocam
YanıtlaSilMersin Alzheimer Derneği'nde gönüllü olarak çalışırken; Derneğin katkılarıyla yayımlanan ve geliri Dernek yararına satılan "Geriye Kalan" adlı kitabımda da yer alan bir şiir.
Sil(Duyguların bir ifadesi olarak amatörce kaleme aldığım.)
Düşüncenize çok teşekkür ederim.
Çok güzel bir şiir
YanıtlaSilİnsanların doğayı, doğanın verdiği nimetleri, ürünleri bilinçli olarak benimsemesi-koruması güzel.
SilBir Kızılderili atasözündeki düşünce ne kadar anlamlıdır: "Biz atalarımızdan ödünç aldık, çocuklarımıza devrederek miras bırakacağız."
Makbule Öğretmenim bugünün gerçeğini duygularımızı yansitmıssıniz bu güzel şiirde.Tebrikler.Sevgiler..
YanıtlaSil