Gece zifiri karanlıktı,
Önce duman kokusu duyuldu,
Ansızın alevler göğe yükseldi...
Kapılar kapalı, gece karanlık.
Çığlıklar, çığlıklar, çığlıklar...
Yanıyorum anne...
Bağırdım, duymadın,
Tutuştu her taraf
Sen yanımda değildin anne,
Ben yurtta, sen evde,
Kilometrelerce uzaktaydın anne.
Bense tek başıma,
Ben yandım ta içimden,
Ben tutuştum anne...
Oysa okumaya gelmiştim;
Doktor, öğretmen ya da hakim olmaya,
Hayallerim, umutlarım da yandı anne,
Ben tutuştum onlar da alev aldı.
Vedalaşamadım kimseyle,
Kavrulmuş elimi uzatamadım.
Ben gidiyorum, elveda anne,
Her şey kül oldu.
Kötü bir rüya gibi, kötü bir masal gibi,
Yandı bitti kül oldu...
Makbule Abalı 2016
Makbule Abalı 2016
İçimiz yandı bizim de...
YanıtlaSilBöyle zamanlarda o acıyı duymamak mümkün mü? Ateş düştüğü yeri yakıyor.
SilYandı bitti kül oldu..
YanıtlaSilKüçücük çocukları ne demeye yatılı okula yollarlar anlamıyorum. Aileden uzakta olunca daha mı iyi tahsil görecek. Orada çocuklar nasılda bağırmıştır anne- baba diye. Nasıl da ağlamışlardır..
Kaleminize yüreğinize sağlık.. Çok güzel şekilde dile getirdiniz.
İmkansızlıklar içinde yoksul aileler. Çocuğu okusun istiyor. Bu yatılı bir özel yurt. Devlet yurdu tamirde deniyor.
SilAileden uzakta... Başka çaresi yok. Bazı yörelerimizde "Taşımalı Eğitim" yapılıyor, çocuklar gündüz okulda, akşam ailelerinin yanında oluyor.
Teşekkür ederim.
Bu aklıma gelmediği için ne kadar kızdım kendime. Çok haklısınız.
SilAhh. İçim yanıyor cidden. :(
YanıtlaSilOlan çocuklara, masumlara oldu yine..
Çocuklar korunaksız, çaresiz, güçsüz. Ve nedense bu tür "kazalar" hep onların başına geliyor. Her olaydan sonra gecikmeli olarak "neden-nasıl" soruları gündeme geliyor.
SilKeşke tekrarlanmasa...
her yıl aynısını yaşıyoruz 6 yıl öncekinin davası bile sonuçlanmamış:(( Yitip gitti yavrucaklar sığ fikirliler ve hayatı ucuca alanlar yüzünden:((
YanıtlaSilSebep olanların yasa koyucuların her gece her gün gözlerinde olsunlar inş:((
İnsan hayatı bu kadar ucuz olmamalı.Ne ümitlerle okula gidiyorlar, Devlet Yurdunda barınamayıp özel yurda gönderiliyorlar. Ana babaları yoksul, çaresiz, perişan. İçler acısı bir durum. Hele yanarak ölmek acıların en büyüğü...
Silİçim yandı...Benim de evladım var. Nasıl dayanır buna yürek. Allah'ım kimseyi evladı ile sınamasın. Güzel ülkemde nedir bu küçücük bedenlerin çektiği :((
YanıtlaSilHer gün bir kara haber. Gerçekten hepimizin ruh sağlığı bozuluyor. Henüz ilköğretim çağındaki çocuklar... Bütün dilekleri okuyup farklı olabilmek. Bu güzel arzuları bir felaketle engelleniyor.Böylesi facialar artık can almasın.
SilAz evvel babanın bir röportajını izledim; "Garibandık, yurtsuzduk." dedi. Dağladı içimi.
YanıtlaSilÇocuklarının okuması uğruna anne babalar her şeye razı oluyorlar.Gariban, yoksul insanlar. Çaresizler.
Silİçimizdeki yangını ne güzel anlatmışsınız Sevgili Makbule Öğretmenim;elinize yüreğinize sağlık. Bu yürek yangınları, çığlıklar ilgili(siz) yetkililer tarafından duyulup gereken önlemler alınmadıkça büyüyerek artacak gibi görünüyor. Nereye kadar.????
YanıtlaSilTeşekkürler sevgili Necla Öğretmenim. Facia olduktan sonra adına kaza diyoruz. Okul zamanı, kış günü yurt tamiratı olur mu? Denetimsiz kurum olur mu?
SilHassasiyetinize, yorumunuza çok teşekkürler.
:( Utanmadan televizyonlarda 'kader' diyorlar. Ne kaderi? Bu cinayet:( Kalemine sağlık arkadaşım.
YanıtlaSilHenüz ergenlik çağını yaşamadan diri diri yanmak kimsenin kaderi olmamalı. Facianın olmaması sürpriz olurdu herhalde.
SilTeşekkürler müjde.
Ne dayanılmaz bir acıdır:( Bu memleketin cefasını yoksullar mı çekecek hep:( Adamlarda sorumluluk duygusu yok! Tedbir yok! İnsanımızda cehalet tavan! Bu adamlar kader deyip geçer, bize de ardından üzülmek, ağlamak kalır... Bir şeyler değişmeli artık memleketimde, dayanılır gibi değil artık... Sevgiler...
YanıtlaSilBunca canın bedelini kimler, nasıl karşılayacak? Yıkılan hayalleri, gelecek planlarını kim onaracak?
SilMaalesef yasalar suçlulara caydırıcı cezalar vermiyor. Benzer facialar sıkça yaşanıyor."Kader" bu kadar acımasız olmamalı.
Sevgiler...
Uff. Fena dokundu. O çocukları ailelerinden ayıran düzene lanet olsun.
YanıtlaSilBugün bir arkadaş grubunda okumamı istediler, kıramadım okudum.
SilOkurken de, düşünürken de kendimi orada hissediyorum sanki. Ağlayan arkadaşlar oldu. Ya o masum çocuklar... Kapı açılmayınca ölüm onları el ele yakalamış.Ailelerinin yanında belki karınları aç olurdu ama mutlu olmazlar mıydı acaba?
Çok yazık. Duyduğumuz her şey içimizi yakmıştı. Ama tv izleyemediğim için dün duydum ancak, bu defa içim bir başka yandı. Ne güzel anlatmışsınız şiirinizde. Allah sabır versin ailelerine. Yavrucaklar nurlar içinde yatsınlar. Allah rahmet eylesin. Selam ve sevgiler kardeşim :(
YanıtlaSilBen de çoğu kez haber ve tartışma programları dışında TV.izlemiyorum. Çarpıcı bir haberdi. İçimiz, boğazımız, gözlerimiz yandı.
SilAilelerin sabrı çok önemli gerçekten. Ama acıları yıllarca sürecek, içleri kan ağlayacak.
Küçücük çocukları sevgiyle- rahmetle anıyorum ben de.
Güzel yorumunuza teşekkür ederim sevgili Ece.
Dostça...
dün sabah basıl ağladım yaaa.
YanıtlaSilAlevlerin görüntüsüyle hayal gücümüz birleşince akan yaşları engelleyemedik.Keşke bu facia son olsa...
SilHer daim olduğu gibi Ateş düştüğü yeri yakıyor. Allah sabır versin ailelere.
YanıtlaSilÖyle bir ateş ki kaç masumu, kaç aileyi kavuruyor. Öyle bir sabır gerekiyor ki değerli arkadaşım...
SilOlayı duyduğumdan beri acımın tarifi yok sevgili öğretmenim ...
YanıtlaSilHaklısınız sevgili öğretmenim, çoğumuz benzer duygularla aynı acıları yaşadık. Tek dileğimiz bir daha olmasın.
Silbizim içimiz yansa ne olur ki,
YanıtlaSilonlar canlı canlı yandı
tüm hayalleri ile birlikte
tesadüfi yaşayanlar ülkesi burası :(((
O acıyı duyarlı insanlar olarak hep yaşadık. Yazdığım şiirde de bunu anlatmaya çalıştım.
SilHaklısınız, tesadüfler ülkesi... "Kalan sağlar bizimdir" hikayesi yaşanıyor sanki.
Herkes işini uygun şekilde yapsa böylesine can kaybı da yaşanmaz.
Tüylerim diken diken oldu okurken. Üzüldüm, duygulandım.
YanıtlaSilKeşke yaşamasaydık böyle olaylar.
Kaleminize sağlık, efendim.
İnsanı şok eden bir olay. Çarpıcı. Diri diri yanan 10 çocuk, 1 yetişkin. Ben sadece şiir diliyle anlatmaya çalıştım.
SilKeşke bundan sonra da hiç yaşanmasa.
Teşekkür ederim. Selamlar.
çok üzgünüm,çok içim acıyor,canlara kıydılarya daha ne deyim...
YanıtlaSilDayanamıyorum Makbule hanımcım inan zor okudum yürekler bir daha böyle şiir yazmaz inşallah...
Hepimiz kahrolduk sevgili Merih hanım. Bir ihmaller ve aldırmazlıklar zinciri. Sonradan o yurtta çocuklara ne kadar kötü davranıldığını da okuduk. Daha çok üzüldüm.Umarız tekrarlanmaz.
SilAh ki ne ah! aklıma geldikçe içim nasıl yanıyor..ve şimdi yine bu duygu yüklü dizelerinizi okurken aynı şekilde canım yandı. Ah o analar bu acıya nasıl dayanır. O evlatlar nasıl yandılar diri diri! bu kıyım nasıl affedilir!bu acıyı, kim nasıl dindirebilir! Bu utanç verici bir insanlık ayıbıdır başka bir şey değil..Bu bozuk düzen her şeyi mahvetti!. Cehalet diz boyu, bağnazlıklar, aymazlıklar! Acılar dinmiyor :( bir sihirli değnek bekler olduk artık!. çaresizce.. :((
YanıtlaSilYüreğinize sağlık Makbule Hanım..Sevgiler, esenlikler dilerim.
*Normal düzenimize ancak dönebildik.. Blogları sırası ile ziyaret ediyorum. Özlemişim yazılarızı okumayı..
Hassas insanlar düşünürken bile acı çekiyor.Vahşet adeta Bir
Silihmaller, sorumsuzluklar zinciri. "Utanç verici bir insanlık ayıbı" deyişinize yürekten katılıyorum.
Yıl boyu öyle çok felaket yaşandı ki insanların tahammül gücü kalmadı. Acı içimize sindi adeta.
Ben de çok özledim inanın. Ziyaretinizi, yazılarınızı merakla, sabırsızlıkla bekliyordum.
Etkili yorumunuza çok teşekkür ederim.
Esenlikler dilerim.