Anıların sergilendiği,aktarıldığı günleri seviyorum. İnsan hem geçmişi tazeliyor, hem de yeniden düşünüyor, geçmişle şimdiyi kıyaslıyor. O yıllarda Burdur'da iki lise vardı. Burdur Lisesi, Cumhuriyet Lisesi. Burdur Cumhuriyet Lisesi 100 öğretmenli kadrosuyla büyük, güzel bir okuldu.
Burdur'da 9 yıl kaldık. Eğitim Yüksekokulu ve Eğitim Fakültesinde öğretim görevlisi olarak çalıştım.Güzel yıllardı. Akdeniz ikliminden soğuk bir yöreye gitmiştik. Balkona çamaşır astığımda kazak kolları korkuluk gibi olurdu.Pazaryeri, sebzeleri çok bol ve güzeldi. Tarım ve hayvancılık gelişmişti. Okuma oranı yüksekti.Burdur 'da bedelli askerlik gündemdeydi.İlk gittiğimizde ne çok fotoğrafçı var diye düşünmüştük. Asker fotoğrafları meşhurdu.
Tüm meslek yaşamımda çok severek çalıştım. Buün hala arkamdan"Makbule Öğretmenim" diyen bir ses duysam çok mutlu olurum.İçim titrer, yeniden çalışmam gerekse gene çalışırım.Bu sevgi hep karşılıklı sürdü, hiç azalmadı. Kişiliğe saygı duyduğunuzda, karşılığında cömertçe sevgi alıyorsunuz.
Makbule ABALI
ne güzel anılar öğretmeniiiim :)
YanıtlaSil