Dün bir kargo geldi. Kargolar ne çok şey taşır; Bazen gönül dolusu sevgi, bazen kucak dolusu anılar, sararmış fotoğraflar, eski mektuplar ya da ev eşyaları, gıda maddeleri.
Kargoyu heyecanla açarken keskin bir koku yayılıyor çevreye. Ama kötü bir koku değil bu. Tanıdık bir koku. Eski kitap kokusu, eski dergi kokusu. İçime çekiyorum o kokuyu...
Beni ta uzaklara, geçmiş yıllara taşıyor. Bir film karesi gibi; Fonda geçmiş yıllar, Çemberlitaş, Beyazıt çevresinin sesleri, araba gürültüleri, satıcı sesleri. Büyülü ortamıyla Kapalı Çarşı.
Yıllar öncesi üniversite yıllarım. Çemberlitaş Yükseköğrenim Kız Öğrenci Yurdu'nda kalırken okulda ders olmadığı zamanlarda Sahaflar'a küçük yolculuklar. İstanbul Üniversitesi'nin çok yakınında çınar altında bir kahve. Gençler çalışıyorlar, çay kahve içiyorlar.
Sahaflar'da eski kitap, dergi satan dükkanlar yan yana sıralanmış. Eski kitaplardan seçimler yaptığım o günler, o koku burnumda tütüyor adeta. Kitaplara bakarken dakikaların nasıl geçtiğinin farkına varmazdık.
Eski kitaplar da eski insanlar gibi. Yılların ardından eskiyor, yıpranıyor ama sağlam kökler, kalıcı bilgiler değer kaybına uğramıyor. Hatta çoğu zaman aranılır oluyor, belki değeri artıyor.
Kız kardeşim Ankara'daki evini Antalya'ya taşırken hepimiz için birer anı paketi hazırlamış. Benim için de eski yılların sanat-edebiyat dergilerinden "Varlık " ile bir kargo hazırlamış. Benim için ne değerli bir hediye. Yazılar, şiirler, sanat çalışmaları. Dopdolu içeriğiyle evimizi nasıl da şenlendirdi, aydınlattı.
Bazı kargolar yılların ötesinden nadide bir paket gibi. Üstünde "kırılabilir" yazmıyor, ederi belli değil ama öyle anlamlı, öyle değerli ki. Paketi özenle açıyorum, onları yeni yuvalarına yerleştiriyorum. Yaşam küçük sürprizlerle daha da anlam yükleniyor.
Teşekkürler Emelciğim... Ablan Makbule Abalı
beyazıt civarı, sahaflar, çok güzel evet yaa, eski varlık dergileri de var sahaflarda evet :) anı paketi güzel düşünce imiş :)
YanıtlaSilYakın zamanda görmedim oraları , kim bilir nasıl değişmiştir. Varlık en sevdiğim dergiydi. Hafta, Ses, Hayat dergileri daha magazin ağırlıklıydı. Çocuk derisi Doğan Kardeş de unutulmaz.
SilAilece küçük, güzel sürprizleri severiz sevgili Derin.
❤️
YanıtlaSilMuratcığım blogda ilk defa bir emoji yorum aldım. Ama biliyorum ki o minik kalbin içi anılarla dopdolu. Kitaplara sevgin, ilgin sanırım o yüzdendir. Ne kadar sevilen bir çocuktun.
SilAbla benim blogda şeker bitmiş :) Sende var mı acaba :) Çaya geldim :)
YanıtlaSil"Eski kitaplar da eski insanlar gibi. Yılların ardından eskiyor, yıpranıyor ama sağlam kökler, kalıcı bilgiler değer kaybına uğramıyor." bu sözüne hayran kaldım abla :)
Yıllardır eski değerlere, eserlere, kitaplara, yapılara, insanlara, sevgim, hayranlığım hep süregelmiştir. Günümüzde bazı sözcükler , değerler anlam kaybına uğruyor. "Geçmişe vefa" gibi. Bireysel ve toplumsal bellekler zaman zaman tazelenmeli, anılar su yüzüne çıkmalı diye düşünürüm hep.
SilSadece blogda sembolik olarak değil, gerçek yaşamda da konuklarımıza çay, kahve ikram etmeyi hiç ihmal etmeyiz. Ama sağlık açısından şekere hayır diyenlerdeniz. "Dost sohbeti" şekerden daha tatlı değil midir?
Esenlikler diliyorum.
O zaman şöyle bi şekersiz acı kahveye hayır demem abla 😂 çok teşekkür ederim.
SilHer zaman bekleriz. 40 yıl hatırı da saymayız.
SilMerhabalar.
YanıtlaSilNe güzel bir kargo, ne güzel bir incelik. Kardeşinizi size yaptığı bu sürprizden dolayı tebrik ederim. "Varlık'la var olmak" gibi güzel ve anlamlı bir söylemi de size söyletmiş oldu. Zihinlerde kalmalı bu söylem.
Anılarınızla ilgili güzel bir paylaşımdı değerli öğretmenim. Kaleminize, emeğinize ve gönlünüze sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.
Merhabalar Recep Bey,
SilDeğerli yorumlarınızla her zaman ne güzel katkılarda bulunursunuz. Çok teşekkür ederim.
Bir zamanlar çok okurdum. Yılların ardından okuma hızımız düşüyor, göz sağlığımız zayıflıyor. Eski okur kapasitemizi koruyamıyoruz. Varlık Dergisini çok severdim. Çok değerli şair ve yazarlarla onun sayesinde tanıştım.
Sağlıklı mutlu günler diliyorum.
Selam ve saygılarımla.