Her zaman inanarak vurguladığım bir düşüncem var; Hayat boyu öğrenme bitmiyor. Dünyanın her yerinde çocuklardan ve gençlerden öğreneceğimiz öyle çok şey var ki. İnkâr edilmez bir gerçek bu. Adeta karşılıklı bir alışveriş gibi. Onları doğallıkları içinde gözleyip izlediğinizde-gözlediğinizde farklı bir dünyaya adım atmış gibi oluyor, küçük mucizelere tanık oluyoruz.
Ünlü bir eğitimcinin hiç unutulmaması gereken bir sözü kulaklarımda, beynimde yer etmiş: "öğrencilerine öğrenme hevesi aşılayamayan bir öğretmen, soğuk demiri dövüyor gibidir." Eğitim tarihi, pedagoji, psikoloji; bu düşüncenin yaşanmış örnekleriyle dolu. Öğrenmeye, gelişmeye hazır nice çocuk ve genç anlaşılamadan "Başarısız" sayılarak okuldan, eğitim-öğretimden uzaklaşmış. Gecikmeli bile olsa, yolunu-yönünü bulabilene ne mutlu.
Dünyanın pek çok yerinde olduğu gibi ülkemizde de tanımadığımız, üstün yeteneklerinden haberdar olmadığımız, farklı alanlarda bazen rastlantı sonucu medyada haber olabilmiş harika beyinler var. Neden onlarla gurur duymayalım, neden varlıklarından haberdar olmayalım?
Bugün küçük bahçemizde sokak kapısında yetişen papatyalarla öyle mutlu oldum ki. Coşmuşlardı adeta. Biraz sevgi, biraz ilgi, yeterince su ve güneş onlara can katmıştı. Sade kır çiçeklerinin arasında Gala çiçeği bile çok da abartılı durmuyordu. Dayanıklı zeytin ağacı ile dayanışma içinde olmaları, günlerdir baharı bekleyen bizi de etkiledi, sevindirdi.
Çocukları küçük yaşlardan itibaren örnek alabilecekleri masallarla, gerçek öykülerle, ders verici efsanelerle büyütmek, geleceğe, yarınlara yatırımda bulunmak gibidir. Daha güzel bir dünyaya atılacak yararlı tohumlar tüm insanlığa katkı sağlayacaktır.
Makbule ABALI- Eğitimci
10.03.2025 Urla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder