Önce bir gümbürtü koptu ;
Yerin kilometrelerce altından,
Sesler geldi, korkutan, ürküten,
Gökyüzü birden aydınlandı,
Sonra karardı...
Ardından küçük sesler geldi
Duyarlı köpek, hayvan sesleri duyuldu.
Birden her şey sallanmaya başladı;
Uyuyan çocuklar, yaşlılar, hastalar uyandı.
Çocuk ağlamaları sardı dört bir yanı,
Öte yandan insan inlemeleri
Tüm sesler birbirine karıştı.
Bir felaket tablosu,
Bir dram ki anlatılmaz.
Ruhlar darmadağın,
Zihinler karmakarışık,
Bütün duygular paramparça,
Bütün duygular karmakarışık;
Merhamet, acı, öfke, isyan...
Kurtarma ekipleri, yardım için çırpınanlar,
Kayıtlar tutuluyor;
Sağ ya da can vermiş, yaralı...
Her şey altüst, her şey yıkıma uğramış,
Bir hayat dramı,
İnsanoğlunun hayatla zor bir sınavı...
Makbule ABALI
NOT: Bir yıl önce gene bir depremde yazdığım bir şiir.
Bu yıl 30 Ekim 2020 günü yaşanan İzmir Depreminde
hasar gören, yakınlarını kaybeden tüm vatandaşlarımıza geçmiş olsun diyor, acılarını paylaşıyoruz.
Eksik olmayın, deprem bir kader değil. Ondan korunmak için yapılması gereken sadece biraz insanlık. Doğru politika, liyakat, denetim. Yani bizde olmayan şeyler...
YanıtlaSilKeşke bu saydığınız ilkelere sahip olsaydık, bunca felaketi yaşamasaydık. Yıllardır hiç değişmeyen bir düzende aynı şeyler tekrarlanır...
SilEsenlikler dilerim.
Çok üzücü yaşananlar... Bir daha tekrarı olmasın. Var olandan dersler alınsın.
YanıtlaSilAynı içten dilekler benim de ta yürekten dileklerim .Keşke bundan sonra ders alabilsek. Önlemler alabilsek...
SilSağlıkla. mutlulukla...
depremden sonra salgın da artmış yaa izmirde.
YanıtlaSil