Kapayın pencereleri sımsıkı,
çocukları sokaklara bırakmayın,
yağmurlar ölüm taşıyor tohumlara,
paslı yağmurlar yağıyor.
Yağmurları temizlemeli,
yine gümüş gibi parlatmalı yağmurları,
yağmurlar yine yalnız güneşi taşımalı tohumlara,
çocuklar yine koşabilsin yağmurların içinde,
pencereleri yağmurlara açabilelim yine.
...
Ak bir karanfil gibi çatlayıp da çekirdek
atom bahçelerine yürüyünce aydınlık,
yalnız meraklıları değil, bütün insanlık
şiirin aynasında kendini seyredecek.
Nazım HİKMET
fotoğraf ayrı, şiir ayrı güzel...
YanıtlaSilŞiir daha önce okuduğum bir şiirdi. Aylık şiir Gazetesi Çıngıraklı Sokak-Ocak sayısında tekrar okuyunca günümüze çok uygun diye düşündüm. Fotoğraflar birkaç yıl önce Mersin Sahilinde cep telefonuyla çektiğim fotoğraflar.
SilÇok teşekkür ederim.
uygun olmuş ne çok yağmur yağıyor bugünlerde :)
YanıtlaSilÖzellikle bahar yağmurları toprağın suya doyması yönünden isteniyor, bekleniyor elbette. Ancak maden arama çalışmalarında ya da sanayi atıklarıyla havaya karışan zehirli gazlar insanların yaşadığı alanlara da tehlike saçıyor.
SilFotoğraf karelerinin yansıttığı duyguların şiir dizileriyle buluşmasına bayıldım.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Amatörce fotoğraf çekmeyi seviyorum. Her konuda uyum güzel geliyor. Yapabildiğim ölçüde...
SilSevgiyle.
fotoğraflar ve şiir çok uyumlu olmuş, teşekkürler:)
YanıtlaSilBen teşekkür ederim. Hayallerin zenginliğine inanıyorum.
SilBelki o yıllarda öyle degildi ama şimdi ne yağdığını bilemiyoruz 😒
YanıtlaSilNe yazık öyle sevgili Derya. İnsan sağlığına zararlı maddeler havaya karışıyor. Zehirli tozlar bitkilere, insanlara, akarsulara her türlü yıkımı yapıyor.
SilBir şiirimden bir dizeyi hatırladım; " Anne sütüne bile kurşun karıştı."