Dünya kocamandı, biz küçücük
Her şey küçüktü;
Ellerimiz, ayaklarımız, kulaklarımız
Ama gözlerimiz kocamandı
Saçlarımız upuzun,
Kurdelelerimiz kocaman.
Her şey küçüktü dünyamızda;
Hayallerimiz kocaman
Kırgınlıklar önemsiz,
Sevgiler çok değerli
İnsan olmayı öğreniyorduk
Özenle, heyecanla
Kavgasız, gürültüsüz
Mızıkçılık etmeden,
Kırmadan kırılmadan .
Uzun ince bir yolda
Ağır adımlarla yürürken,
Büyürken...
Makbule ABALI
Not:
Bu şiirimi 19 Şubat 2020 yılında yazmış ve yayınlamıştım. Bugün yeniden aklıma geldi. Çocuklukta tüm oyunlar; çıkarsız, katıksız, saf ilişkiler içinde oynanırdı. Sonra büyüdü herkes...
5 Mart. 2023
merhaba
YanıtlaSilMerhaba. Bloğa hoş geldiniz.
Sileveet eveeet hep öyle olsunlaaar :)
YanıtlaSilÇocukların dünyasını anlatmayı çok seviyorum. Saf, duru, içten, tertemiz. Ama ne yazık, hep öyle kalamıyorlar.
SilSevgiyle...