Bazen çok eski yılları,
Yaşanmış anları, anıları, insanları,
Kelimeleri, sözcükleri, adları, nesneleri,
Kentleri, sokakları, soluk yüzlü binaları,
Unutmak dağarcığımızdakileri...
Kimi zaman yaş aldıkça,
Beden ve organlar eskidikçe
Unutmak eski kayıtları,
Silmek bellekten anıları
Anları, günleri, ayları, yılları...
Bazen bir hastalık, bir kaza, belki soya çekim
Beynin küçülmesi, hücrelerin yenilenmemesi
Hastalıklarla yüz yüze kalmak;
Bunama, demans, Alzheimer, Parkinson
Eskimek, eksilmek küçülmek
Yılların ardından...
Unutmak; uyumu, sevinci, umudu
Acıyı, kederi, yası, kaygıyı
Zamanla, sabırla, ortaklaşa, el ele
Karanlık bir tünelden aydınlığa
Yol almak bazen bir arpa boyu...
Unutabilmek geçmişi, zor günleri
El yordamıyla, işaret diliyle
Bazen düşerek, bazen tutunarak
Ya da bastonla, bir ele dayanarak
Umutla, ısrarla, inatla yol aramak...
Unutabilmek; sil tuşuna basarcasına
İnsanları, yerleri, eşyaları,
Kokuları, sesleri, görüntüleri...
Ama unutturmamak;
Bir hayat dersi gibi iz bırakanları,
Bellekte, yürekte, gönülde kalanları.
Deneyim kazanmak her yeni yaşla;
Yüzlerde çizgiler, saçlarda aklar çoğalsa
Kişilik değişse, kimlik kaybolsa da
Bedende kayıplar artsa da
Unutmamak
Unutturmamak;
Geçmişteki iyilikleri, güzellikleri,
Değerlileri- değersizlerden
Doğruları- yalanlardan,
Gerçekleri- sahtelerden
Seçerek, ayırt ederek, ayıklayarak
Yitirdiklerimizi anılarla anmak.
Yıllar geçse de
Yaşananları unutmamak
Unutturmamak...
Makbule ABALI-Eğitimci
Güncelleme:31 Ekim2025
Canım Makbule öğretmenim yine ne güzel yazınız, teşekkürler. Hiç unutamam uzun yıllar burada yoktunuz,umut ve merakla bekledim. Döndüğünüzü gördüğümde nasıl sevinmiştim...
YanıtlaSilÇok iyi bir dost olduğun gibi iyi bir izleyici olduğunu da biliyorum sevgili Arzu. Blogda yazmayı her zaman çok sevdim. 2010 yılından beri buradayım. Zaman zaman kopma demeyim molalarım oldu , ama çok uzun süreli ara vermedim. Şimdi tekrar blog arşivine baktım, her yıl yazmışım.
SilYorumların her zaman değerlidir benim için. Hele uzun bir aradan sonra dönüşümde ilk karşılayan sendin, ilk yorum
senindi, nasıl unuturum. Eşinle birlikte bir yaz günü Mersin'de ki evimizde bizi ziyaretinizle de nasıl sevinmiştik.
Gönül dolusu sevgi ve selamlar.
ah yaa hayat ne güzel işte her şeye rağmen :)
YanıtlaSilHayatta yaşanan her yeni gün gibi insanların duygu ve davranışları, yaşadıkları da farklı elbette. Her şey değişime uğruyor bildiğiniz gibi.
SilAllahdan k ,elinize, yüreğinize sağlık diliyorum.Çok güzel yazılar.Saygiler Makbule anne.🥰🪷
SilSevgili Aliya, Makbule Anne deyişinden anladım senin yorumun olduğunu. Çaba harcayarak Türkçe yorum yazmana da çok mutlu oldum.
SilKlavyeler bazen yanıltıyor bizleri. Boşlukta kalan k harfiyle kolaylıklar ' dilediğini tahmin ettim. Aklınla, azminle Türkçeyi çok daha iyi konuşacağına, yazacağına da inanıyorum canım.
Sağlıcakla kal.
yaşananlardan ders çıkararak yürümeye devam etmek... yüreğinize sağlık güzel öğretmenim...
YanıtlaSilVe yeniden mavilere, maviliklere iz sürmek sevgili Bahar. Geleceğe bir yol açabilmek...
SilSizin gibi değerli bir dostu da unutmak mümkün değil.SEVGİLER...SELÂMLAR
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim değerli arkadaşım. Sizler gibi güzel insanların varlığı, en zor günlerde benim için de hep bir motivasyon ve güç kaynağı oldu. Unutabilir miyim?
SilGönül dolusu selam ve sevgiler.
Kötü olanı unutmak, güzel şeyleri anımsamak ve anı yaşamak... Formülü bu olmalı mutluluğun. Teşekkürler...
YanıtlaSilKatılıyorum, insan için en geçerli yol bu. Tabii ki çok kolay bir formül değil. Bazen bilinçaltı da onay vermiyor. Ama insan isterse nelerin üstesinden gelebiliyor.
SilEsenlikler diliyorum.
unutmadan unutturmadan unutturmaya çalışanlara aldırmadan dersler alarak,öğrenerek,gelişerek yürümeye devam ...
YanıtlaSilKeşke böyle düşünenler çoğalsa. Yaşanan felâketlerden ders almadığımız sürece aynı acıları daha kötü biçimde yaşıyoruz. Herkes sorumluluğunu bilebilse maddi ve manevi kayıplar o kadar büyük olmazdı.
SilEsenlikler diliyorum.
Bizler zaman zaman kopsak da blog yazma aşkı bir başka, kaleminize sağlık, sevgilerimle.
YanıtlaSilGökyüzünün mavisi, güneşin ışıltısı hiç bitmesin; denizlerin şarkısı da hep devam etsin.
SilGüzel dileklerinize teşekkürler.
Bir yaşam dersi gibi iz bırakanları unutturmamak...Sanıyorum bu cümle yüreğime değdi. Bu arada görsellerinize de bayıldım. Selamlar,sevgiler :)
YanıtlaSilEski dostların aralıklı da olsa, yeniden blog dünyasına dönmeleri, var olduklarını hatırlatmaları ne güzel. Biz de onları unutmamıştık ki. İz bırakmaya devam edecekler.
SilHer şeye rağmen; direnerek, umutla yaşamaya devam eden tüm insanlara selâm olsun.
Sevgiyle.