Kentin kenar mahallelerinden birinde;
Yıkık dökük bir apartmanın bodrum katı,
Zeminin beş basamak altı,
Havasız, loş, nemli,
Malzemeler ortada;
Kösele, makas, çekiç, yapıştırıcı.
10 yaşında bir çocuk,
Boyu kısa, bedeni çelimsiz,
Elleri henüz küçük, güçsüz,
Tırnaklar simsiyah,
Eller soğuk yanığı...
Kösele sert, eller küçük, makas kesmez,
Ellermorarır.
Okul çok uzaklarda,
Ev daha da uzak,
Kim hatırlar ki onları...?
Yevmiye 10 çörek parası var-yok,
Belki de 3 Ramazan pidesi.
Bugün nedir, habersiz
Bildiği, sadece yeni ayın ilk günü.
Parası yeter miydi bu ay?
Vitrindeki beyaz spor ayakkabıya?
Yetmedi...
Bodrum katı hayalleri
Alt katta kalakaldı.
Hayat tüm hızıyla devam etti yukarılarda.
Sesler, çığlıklar birbirine karıştı,
Dünyanın karmaşasında...
O gün İşçi Bayramıydı.
Makbule ABALI
1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü kutlu olsun.
Ne yazık. Küçük yaşta çalışmak zorunda kalan minik eller, ayaklar. Sesleri dahi çıkmıyor, boynu büküklerimin.
YanıtlaSilOkuldan mahrum bu çocuklar beni çok düşündürür, hüzünlendirir.Aslında koruma altına alınmaları lazım.
SilKatkınıza teşekkürler.
Sevgiler.
Öyle güzel anlatmışsınız ki içime dokundu , bir şeyler fazla adaletsiz biz en ufak şeyleri büyütüp dert ediyoruz onlar ise küçücük bedenleri ile hayatın bu yükünü omuzluyorlar maalesef çok benciliz ...
YanıtlaSilHep düşünürüm; belki hayata karşı daha dayanıklı, daha dirençli oluyorlar ama ne bedeller ödeyerek... Keşke ustaları daha anlayışlı, daha merhametli davransalar bari. Güzel yorumunuza teşekkürler.
SilSevgiyle...
Çocuk işçiler, çocuk anneler, çucuk askerler... Dünyanın en irinli, iltihaplı yarası... Dünya çok birilerinin acısı az birilerinin mutluluğu ile dönüyor zannımca...
YanıtlaSilÇok haklısınız. Çocukluğunu yaşayamadan büyüdü sanılanlar onlar. "Durdurun dünyayı inecek var." diye de haykıramayanlar, seslerini duyamadıklarımız, varlıklarının farkında olamadıklarımız...
SilOysa bayramları bile var...
Katkınıza teşekkür ederim.
Aydınlık günlere...
derin ve güzel anlatmışsınız :) takipteyim artık
YanıtlaSilO çocukların gözlerine bakınca acıyı ta içinde hissediyor insan.
SilHep düşünürüm; neden sağlıklı büyümelerine izin vermeyiz de "küçük deriz, çocuk deriz". Hatta bazıları "velet" der, ama büyük gibi davranırız. Boyundan büyük işler yaptırırız.
Sevgiyle...
Bayıldım tek kelimeyle. Yüreğinizi tebrik etmek lazım en başta. Derinlere, bodrum katlara inebildiği için naifçe... Sevgiler, teşekkürler...
YanıtlaSilBazı yorumlar insanı nasıl da yüreklendirir, mutlu eder. Daha da farklı yönleriyle İNSAN'ı tanıma anlama çabasına girersiniz.
SilKatkınıza çok teşekkür ederim.
Sevgiyle...
Maalesef hepimiz utancı bir tablo.. Daha güzel bir ülke bırakıp o çocukları çalışmak zorunda hepimizin görevi
YanıtlaSilHaklısınız, hepimizin utancı olmalı bu durum. Okul çağındaki bu çocuklar para kazanabilmek pahasına okuldan mahrum kalmamalı.
SilDevlet güvencesi ve korumasında olmalılar.
Katkınıza teşekkürler.
Yüreğinize sağlık...
YanıtlaSilGüzel görüşünüze, duyarlılığınıza çok teşekkür ederim.
SilEsenlikler diliyorum.
of yaaa böyle çocuklar çok mudur acaba ki yaa yazık onlara.
YanıtlaSilDuyarlılığını biliyorum sevgili Derin. Ne yazık ki azımsanmayacak kadar çoklar.
SilAydınlık , güzel günlere...
Güzel bir konuya değinmişsiniz Makbule hanım çok teşekkürler. Blogunuzu yeni fark ettim Bana da buyurun.
YanıtlaSilİlginize, katkınıza ben de teşekkür ederim.
SilÖnceki günlerde bloğunuzu kendime yakın bulup izlemeye başlamıştım.
Sevgiyle.
Makbule hanımcım bu arada mimledim ben sizi:) Eski ramazanlar miminizi gelip alırsanız mutlu olurum, sevgiler :)
YanıtlaSilDüşündüğünüz için teşekkür ederim. Tabii, zevkle doldururum. Ancak 1-2 gün zaman tanırsanız sevinirim.
SilSevgiler.