Önce kapkaranlıktı gece,
Sonra mehtap aydınlattı gökyüzünü.
Gecenin titrek ışıkları
Buluştu sabahın ilk ışıklarıyla;
Fısıldaştılar, konuştular bir süre,
Evlerde ışıklar kapandı birer ikişer
Gün başlamaya hazırlandı;
Gecenin keskin kokuları azaldı,
Yasemin, hanımeli, reyhan.
Kokular renklerle yer değiştirdi;
Altın sarısı, limon sarısı, pembe,turuncu,
Sarının bütün tonları güneşle buluştular.
Gecenin tiz sesleri,
Sabahın pes sesleriyle birleşti...
Gün alacakaranlık bir tonda başladı.
Renkler, kokular, sesler
Hayatın akışına karıştı.
Alacakaranlık gecenin gizemi
Gökyüzünün ışıklarıyla yer değiştirdi.
Mehtap terk ederken gökyüzünü,
Mavinin en güzel tonları aldı onun yerini.
Karanlık yerini aydınlığa bıraktı...
Makbule ABALI
Karanlıklar her zaman bir aydınlığa açılır. Umutla beklemek gerekir aydınlığı mutlaka gelecektir. Yine çok güzel, duygulu anlamlı. Yüreğinize, emeğinize sağlık.
YanıtlaSilBen de hep öyle düşünürüm. Her karanlık tünelin sonunda bir aydınlık tünel görüntüsünün olduğu gibi. Umut yoksa karamsarlık hiç bitmiyor.
SilGüzel görüşünüze çok teşekkür ederim.
Esenlikler diliyorum.
heey evet gündoğumuuuu eveet öyle güzeldir fotolarındaki gibii :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler Derin. Ben Gündoğumunu da,günbatımını da çok severim. İkisi de farklı güzellikler sergiler.
SilSevgiyle...
Gün doğumunu gün batımından daha çok seviyorum. Az sevdiğimdendir belki...Ya da kainat gün doğumuyla uyandığı içindir.
YanıtlaSilDoğanın bütün değişimlerini sevmekle birlikte gündoğumu bana da daha cazip gelir.Sabah erken kalkmak da günü daha verimli kılar.Gündoğumu bir uyanış, günbatımı bir kapanış gibi
SilEsenlikler diliyorum.
Kalemine yüreğine sağlık saygıdeğer hocam.
YanıtlaSilGüzel, ince yorumunuza çok teşekkür ederim Hüseyin Hocam.
SilSağlıklı, huzurlu, mutlu bir Bayram diliyorum.
Saygılar.