Keşke büyük veya küçük her olayda "bilge kişiler", akıl yoluyla, sağduyuyla, empatiyle, sağlıklı çözümler üreterek diğer insanları da etkileseler, eğitseler...
Keşke her türlü olumsuz olayda sadece "şehirler"i suçlamak yerine; "önyargılarımız"dan kurtulup olayların kökenine, nedenlerine inebilsek, tekrarlanmaması için nasıl önlem alabileceğimizi,neler yapabileceğimizi düşünebilsek...
Keşke üst düzeydeki devlet adamlarının çevresinde "güvenlik" adına "korumalar" değil de,"eğitimci danışmanlar" çoğalabilse...
Keşke Meclis koltukları, uyarıcı renk "kırmızı" yerine sakinleştirici, rahatlatıcı "mavi, cam yeşili"olsaydı. Milletvekillerimiz daha az öfkelenip, kavgasız, gürültüsüz,küfürsüz,daha sakin oturumlar izleyebilseydik...
Keşke Meclisteki Milletvekillerimiz, Oktay Akbal'ın bir kitap adını hatırlayıp düşünseler:
"Gençler Bize Bakıyor..."
Toplumca yorulduk.Keşke biraz soluklanabilsek de "günlük" çözümler değil,uzun zamanlı "gerçek" çözümler üretebilsek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder