Bu Blogda Ara

21 Eyl 2024

Bir Dünya Masalı... Alzheimer

   


 BİR DÜNYA MASALI... ALZHEİMER 

   Bir anneanne, bir anne, bir de çocuk.
   Değişim kuralına uydu üç kuşak; 
   Yıllar değişirken onlar da değişti... 
   Yüzler, eller, gözler değişti, 
   Çağ değişti, insanlar değişti, 
   Hastalıkların adı bile değişti...



   Bir gün ansızın bir "konuk" geldi eve, 
   Kapıyı bile çalmadan, sessizce... 
   Evdekiler hep konukseverdi, 
   Ama bu yabancı da bir başkaydı.   
   Davetsiz konuk yerini kendi seçti, 
   Anneannenin beyninde bir köşeye yerleşti...
   Korkuttu, incitti, üzdü evdekileri, 
   Adını öğretti, belletti, yineledi; 
   Demans,  Bunama, ya da Alzheimer. 

   
   Yeni  konuk  altüst etti düzeni; 
   Çanta, para, anahtarlar hep kayıp, 
   Anneannenin kafası karmakarışık... 
   Anneanne şaşkın, anneanne çaresiz; 
   Kimdir, kiminledir, nerededir...? 
   Unuttu; günü, ayı, yılı 
   Unuttu; nerede, nasıl, kiminle olduğunu 
   Unuttu; ne yediğini, nasıl, kiminle yediğini 
   Unuttu, unutmak istemediklerini bile... 


   Roller değişti durmadan, 
   Kimlikler karıştı birbirine; 
   Kızı "annesi", ya da "ablası", damadı "babası" 
   Oysa sahne aynı, oyuncular aynı, 
   Değişen yalnızca insandı... 
   Anneanne huy değiştirdi onca yıl sonra; 
   Sinirli, öfkeli, uykusuz, 
   Kırılgan, alıngan, huzursuz..
   
   Bir güzel düş oldu çocukluk, 
   Film hep geriye sarılıyor artık;
   Yakın geçmiş silindi bitti, 
   Uzak geçmişe köprüler döşendi.
   Dünya kocaman, dünya soğuk, 
   Gün bitti, güneş batıyor artık... 

    


   Anneanne başını dayadı sevdiklerine; 
   Elini tuttular sımsıkı, okşadılar usulca, 
   Dünya küçüldü birden, dünya ısındı... 
   Acıyı paylaştılar üç kuşak; 
   El ele, yürek yüreğe, omuz omuza 
   Direndiler hastalığa sevgiyle
   Tutundular yaşama umutla... 
   Yorgun belleklerden silindi pek çok şey ama; 
   "Unutulmaması gerekenleri" unutmadılar... 

Makbule ABALI- Eğitimci 
2010- Mersin 

Eylül Ayı : Alzheimer Farkındalık Ayı. 21 Eylül Dünya Alzheimer Günü . 

Ülkemizde ve tüm dünyada Alzheimer hastası olup "ikinci Çocukluğunu yaşayanlara",  bu konuda "Farkındalık" yaratmak için emek ve çaba harcayan hassas ruhlara, hasta yakınlarına, her düzeyde özveri ile çalışan sağlık görevlilerine saygıyla... M.A 




   
   
  
  

    
   

29 yorum:

  1. Mail sayfama ulaşabilmişsin;gözünaydın.
    Bu şiirini,seninle yeniden buluşma çabam sırasında,senden önce bulmuş,annemizle ilgili değişimleri öğrenmiştim.Sonra dergiden,gece de buradan okumuştum.
    Bir hastalık,kitaplarla anlatılır;ama bu kadar anlaşılır ve duygulu aktarılabilir mi?
    Yazarı yürekse,belki...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayatta tüm canlılar için gelişim ve değişim nasıl temel ilke ise sözün bittiği yerde yazının kalıcı olduğunun somut bir örneği bu yorum. Bu şiiri yazdığım yıldan da çok önce başlayan, devam eden sonra yaşamın gelgitleri arasında unutulmasa da kesilen bir uzun yol arkadaşım Mırmır. Kedileri çok seven bir anne olarak "Mırmır " adını uygun görmüştü bloğuna. Okumaya tutkun biri olarak, güzel Türkçesi ve anlatım diliyle ertelemeden yorumlar yazardı, mutlu olurdum. İlk okuyucularımdandı.
      Ailemi, eşimi de tanırdı elbette. Hayat her birimize farklı rotalar çizerken yönler ve yollar da değişiyor sanırım.
      İnsanlar çeşitli nedenlerle görüşemeseler de, birbirlerinden haberdar mıdırlar acaba?
      Moderasyondan geçen ( onaylanan) yorumları hiçbir zaman silmedim. Bence bloglardaki bu kalıcılık, bir anlamda vefa ve güven tazeleme gibi. "Yüreğinin Götürdüğü Yere Git" ne güzel bir kitap adıdır.

      Sil
  2. Sevgiyi her an yanında taşıyabilmiş ve kendi ilkelerinden ödün vermeden her güçlüğü yenebilmiş güzel insanlar hisleri, başarıları ve emekleri için tebriklerimi sunuyorum....

    Umarım herkes ikinci çocukluğunda bu kadar şanslı olabilir....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok değerli Aynur Hocam; Her yoruma mutlaka yanıt veren ben, nasıl olmuş da böyle bir (yanlış demeyeceğim) kusurdan habersiz kalmışım. Bağışlayın lütfen.
      Yıllar böylesine hızla akıp geçerken, tıpkı mevsimler gibi insanlar da yaş alıyor, yaşamın farklı dönemlerinde bedensel-ruhsal-toplumsal değişimlerle hayata uyum sağlamaya çalışıyorlar. Toplum karmaşıklaştıkça hepimiz bocalıyoruz.
      İlk gençlik yıllarımdan beri okumak-yazmak vazgeçilmez bir tutku olunca; Okul gazetesinden başlayarak bir eğitimci olarak görev yaptığım, çalıştığım her kurumun Bültenlerinde amatörce şiir, öykü ve denemeler yazdım. Eğitim-Öğretim, insanlar, doğa, canlılar, çocuklar, kadınlar, duygu ve davranışlarımız...
      Alzheimer konulu ilk şiir denememdir bu şiirim. Yazarken de yoğun bir duygu seli yaşamıştım. Yıllardır yazdığım Alzheimer konulu onca paylaşımımdan birini seçmek istediğimde bu kez biraz kararsızlık yaşasam da, sonuçta gene bu şiire kaydı gönlüm.
      Alzheimer Hastalığını ve insanla ilgili pek çok bilgiyi sizden öğrendik; Yıllardır tükenmeyen çabanız ve enerjinizle, sabır ve özveriyle, güzel insan kimliğiniz, engin hoşgörünüz, liderlik vasfınız, toparlayıcı- yönlendirici tavrınız ile toplumda pek çok insanda bir duyarlılık ve farkındalık yarattınız.
      Sonsuz teşekkür ve minnet duygularımızla.
      İyi Ki Varsınız...

      Sil
  3. Ya…. :( Maalesef yaşayan biliyor, çok zor. Hem hasta hem yakınları için… Babam dedem için şöyle tanımlamıştı, üstünden neredeyse 30 sene geçse de hiç unutmadım: Onun hayatı bir defter gibiydi, son sayfaları yazılamadı, beyaz kaldı..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Babanın o deyişi öyle anlamlı ki sevgili Ceren. (Pardon, "Sadece C." diyemedim bu güzel yoruma.) Eminim; Baban o dopdolu defterin geriye kalan beyaz sayfalarını anılarında yaşatarak doldurmuştur.
      Ve sen, duyarlı-vefalı-hassas Ceren aradan yıllar geçse de; kuşaktan kuşağa o unutulmaz -güzel insanların anılarını, sözlerini hep aktaracak ve değerlerini sürdüreceksin.
      İyi ki varsın...

      Sil
  4. Ah hocam ağzına kalemine yüreğine sağlık öyle güzel yazmışsınki çok duygulandım ve bir an düşündüm annemi babamı Allah kimseye yaşatmasın üzücü bir durum hiç bir hastalık vermesin tabi ve sonda ki şarkı öyle anlamlı olmuşki şuan gözlerim yaşlı dinliyorum 🥹emeklerinize sağlık hocam

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zamanla çok daha iyi anlıyor insan sevgili Hümeyra; sağlıklı olabilmek, akıl-beden ve ruh sağlığımızı koruyabilmek en temel ihtiyacımız.
      Ancak insanız. İyi günler de kötü günler de olacak elbette yaşantımızda.
      Değişen duygularımızın bir sonucu olarak gözyaşlarımızın akması da çok doğal. Bir düşünürün çok benimsediğim bir sözü var: "Üzüntülerimiz-sıkıntılarımız gözyaşı olarak çıkış yolu bulamasalardı, bedenimizde başka organların ağlamasına sebep olurlardı."
      Sevgiyle kucaklıyorum.

      Sil
    2. Çok haklısınız hocam başımıza gelebilir böyle şeyler düşünürümüzün sözü gerçekten çok anlamlı😌

      Sil
    3. Planlı-programlı-uzun zamanlı toplumsal ve bireysel sağlık hizmetlerinin gerçekleştiği, hastalıkların en az hasarla atlatıldığı günler yıllar diliyorum Hümeyra. Hepimiz için...

      Sil
  5. Ah ahhh... Saygıdeğer Makbule öğretmenim. Toplumun kanayan yarası alzheimer. Rahmetli babam da son zamanlarında bu lanet olası hastalığa yakalandı. Üç yaşındaki çocuk gibiydi. Cenabı Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun. Allahım bu hastalığı hiç kimseye vermesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşadığınız için iyi bilirsiniz Hüseyin Öğretmenim; Bazı hastalıklar sadece hasta için değil, hasta yakınları için de çok zor günler-yıllar yaratıyor. Daha farklı bakım, ilgi, maddi destek, anlayış, sabır, hoşgörü ve empati gerektiriyor.
      Alzheimer dünyada en çok rastlanan ve sayıları giderek artan üç hastalıktan biri.
      Mersin Alzheimer Derneği yıllardır bu konuda toplumu bilinçlendirme amacıyla çok farklı , örnek çalışmalar , etkinlikler sürdürüyor.
      Babanızı rahmetle, saygıyla anıyor, sizlere sağlıklı günler diliyorum.

      Sil
  6. eveet deneyiminiz çok bu konuda.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bilirsiniz deeptone ; deneyimler zamanla bireysel ve toplumsal ihtiyaçlar, beklentiler doğrultusunda oluşuyor. Unlü bir düşünürün: "Gençler bilebilse, yaşlılar yapabilseydi." sözü çok anlamlı gelir bana.
      Yaşamda; çok yol almadan, gençlerin farkındalık ve hassasiyetlerinin artmasını dileyerek...

      Sil
  7. Merhabalar Makbule Öğretmenim.
    "Alzheimer Farkındalık Ayı" münasebetiyle daha önce kaleme aldığınız ve bizlerle paylaştığınız şiirinizi okudum. Şiiriniz her ne kadar bir hastalıktan bahsetmiş olsa da edebi açıdan çok güzeldi. Kaleminize, emeğinize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
    Son zamanlarda çevremde Alzheimer hastalığını o kadar çok duyar olduk ki, istatistiki açıdan kanserle yarışıyor diyebilirim.
    Cenab-ı Allah, tüm insanlığı bu hastalıktan korusun diye duada bulunacağım. Çünkü akıl sağlığı, tüm beden sağlığından daha önemli olduğu konusunda tereddüt yoktur.
    Selam ve saygılarımla birlikte sağlıklı ve huzurlu günler dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhabalar Ra55,
      Yaşamın hızlı akışı içinde zaman zaman geçmişe dönüş ; insanın kendini, olayları, anıları ve kaybolan değerleri de yeniden düşünmesini sağlıyor sanırım Recep Bey. Tarafsız, olabildiğince önyargısız hatta bazen acımasız bir değerlendirme yapabilmek. Hatalarımızı, yanlışlarımızı, umut ve beklentilerimizi, iyi kötü günlerimizi yeniden anabilmek...
      Haklısınız Tıp doktorları, kalp hastalıkları, kanser ve Alzheimer hastalıklarının artışına dikkat çekiyorlar.
      Herhalde sağlığın bir bütün olduğunu unutmadan ; Toplumsal ve bireysel açıdan, "Koruyucu hekimlik ve hastalıklar, alınabilecek önlemler" konularında daha dikkatli olmalıyız.
      İyi dilekleriniz ve katkınız için teşekkürler.

      Sil
  8. Allah bu konuda herkesin yardımcısı olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Alzheimer Hastalığı sadece yaşlı nüfusta değil, gün geçtikçe orta yaş hatta genç bireylerde de görülebildiğinden çok haklısınız değerli arkadaşım (Yüreğimin İklimi )
      Hastalar, hasta yakınları hatta hepimiz için bu güzel dileğe içtenlikle katılıyorum.

      Sil
  9. Bütün bunları anneannemle yaşamıştım. Ne yazık ki şimdi de annemle yaşamaya başlıyorum. Umarım çocuklarıma yaşatmam diye dua etmekten başka bir şey gelmiyor elimden.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kalıtımsal hastalıklar, genlerle gelen farklılıklar halen en önemli araştırma konuları Handan. Tıp Fakültelerinin Genetik bölümleri hastalıklar konusunda kayda değer çalışmalar yapıyorlar. Nöroloji ve Geriatri uzmanlarına danışmak gerek.
      Ne yazık, sorunlar çoğaldıkça niteliksiz "Umut Tacirleri" de artıyor.
      Sosyal Devlet anlayışı ile; Sağlık Hizmetlerinin bireylerin ekonomik durumlarını çok zorlamadan öneriler ve gerçekçi çözümler üretilmesi içten dileğimizdir.
      Kötümserliğe kapılmadan , toplumda ; görev anlayışı, bilgisi ve sorumlulukları konusunda bilinçli "iyi insanlar" ı çoğaltmak zorundayız.

      Sil
    2. Handan'la benzer bir durumdayım ben de. Şiiriniz içime işledi öğretmenim. Ve sevgili Handan, ben de benzer dileklerde bulunuyorum kendim için, endişeli biri oldum bu yaz o hallerini gördükçe, yaşadıkça...

      Sil
    3. Biliyorum ki sizler hayata pozitif bakan, çeşitli girişimlerle aktif yaşayan, sorunlara çözüm üreten, gerekli durumlarda zamanında önlem alabilen kişilersiniz sevgili Şule.
      Elbette tüm hastalıklar biz insanlar için. Genetik bilimi ve Nöroloji, Geriatri bu konularda sürekli araştırmalar yapıyor, yeni bilimsel gelişmeleri açıklıyor.
      Tabii ki her unutkanlık Alzheimer değil. Unuttuğunun farkında olmak, uygun seçimlerle doktorlara danışmak, zamanında çözümler aramak gerekebilir.
      Uzun yıllar yaşamış, muhakemesi, bilinci, akıl sağlığı yerinde nice insan var dünyada.
      Yeter ki; beyin ve yürek yıpranmasın. Sağlıkla-umutla.

      Sil
  10. çok güzel bir şiir Allah yardımcısı olsun yaşayan da yanındakilere de. Hülya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsanın yakınlarının, sevdiklerinin hastalanması her zaman üzücüdür. Ancak bazı hastalıklar beyni, ruhsal dengeyi, davranışları da çok yönlü etkileyince acı da katlanarak artıyor.
      Yorumunuza teşekkür ederim.

      Sil
  11. Makbule Hanım,
    Geçen gün bu şiirinizi okuyunca, acaba ''An'lar mı Anılar mı?'' kitabınızda da yer verdiniz mi diye sonlara doğru hızla sayfaları karıştırdım, buldum diğer arkasından geleni de. Çünkü okuduğum yere kadar rastlamamıştım. Şiirlerinizi tekrar tekrar okudum. O güne kadar Alzheimer'la ilgili ayrıntılı bir bilgim yoktu. Bir hastalık, bir şiirle bu kadar açık, net ve beyinlerimize kazınacak biçimde anlatılamaz, işlenemez. Bu arada ürkmedim dersem yalan olur, her şey insan için ola ki başımıza gelirse ne yaparız diye. Ama anladım ki bu hastalığa en iyi gelen şeyin de hastaya sevgiyle yaklaşmak, sevgini vermek olduğunu.
    Yüreğinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hikmet Bey , hangi yazım türünde olursa olsun, çok dikkatli-iyi bir okuyucu olduğunuzu, sindirerek okuduğunuzu iyi biliyorum. O yüzden de kitap bitince eleştirilerinizi öğrenmek beni mutlu edecektir.
      Duygu ve düşüncelerimi yazarak aktarmak; adeta bir tutku gibi yıllardır çok benimseyerek yaptığım bir uğraştı benim için. Çok şiir denemelerim oldu ama Alzheimer konulu ilk şiirimdir bu. Zaman zaman söyleşilerde de okudum. Her tekrar, yeni duygular yükler bana.
      İncelikli yorumunuza, iyi dileklerinize çok teşekkür ederim.
      Her hastalık; farkındalık, duyarlılık, kabullenmek ve tabii ki sevgi ile özenli bir yaklaşıma ihtiyaç duyuruyor. Her zorluk ancak öylece daha kolay aşılabiliyor...

      Sil
  12. Şiiri okurken her mısrasında gözlerim doldu. Çok çok zordur Alzheimer. Bu hastalığa yakalanmışın çevresindekileri ancak anlayabilir zorluğunu. Keşke farkındalık tek bir ayla, tek bir günle sınırlı kalmasa...Yılın her günü dikkat çekici farkındalık oluşturulsa...Kimin, ne zaman bu hastalığa maruz kalacağı asla bilinmez. Ne oldum değil, ne olacağım sorusu akıldan çıkmamalı kanımca.
    Sonuçta istenmeyen misafiri kapıdan kovsanız o bir şekilde anahtar deliğinden bile girebiliyor.
    Duyarlılığınıza ve şiir gönlünüze teşekkür ediyorum Makbule Hanım. Aklınız dert görmesin. ❤️

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Son cümleniz o kadar anlamlı ki Nazlı Hanım. Ve onu tamamlayan, bütünlük kazandıran diğer ifadeleriniz. Duyarlılığınız ve hassasiyetiniz, bu konuda yaşanmış deneyimleriniz olduğunu da vurguluyor sanki.
      Sevdiklerinin günbegün adeta bir başka kimliğe bürünmesi insanı yaralayan bir şey elbette. Tedavisi olmayan hastalıklarda bile kişiyi biraz daha rahatlatabilecek çok şey bulunabiliyor. Birlikten güç doğuyor inanın.
      Yaşam sadece mutlu anlardan oluşmuyor; hayatın hüzünlü yanlarını da fark edip, "başımıza gelmese de" diyerek paylaşabilenleri saygıyla-sevgiyle anıyorum.

      Sil