Bir Bayram Günüydü;
Çocukluklarını özlediler,
Huzur evinde kalan yaşlılar.
Bir günlüğüne çocuk olmaya karar verdiler
80 yaştan 70 yaştan 9-10 yaşına kadar geriye...
Bastonları hayali at oldu,
Yürüteçler kay kay,
Tekerlekli sandalyeleri,
Üç tekerlekli bisiklet.
Yaşlı çocuklar kahkahalar attılar,
Güldüler, eğlendiler, gezdiler.
Bir çocuk gibi...
Balonlar uçurdular, şarkılar söylediler.
Çocuklar arkadaşları, konukları oldu,
Yaşlılar geçmişi andılar, bir çocuk gibi...
Çocuklar ise geleceğe koştular,
Anneanne, dede oldular.
Koştular uzun koşuda en hızlı yarışçı gibi.
Toplar, balonlar, küçük bayraklar ellerde.
Çocuklar coştu, yaşlılar duygulandı,
Geçmişle gelecek birbiriyle buluştu,
Bayram gibi bir gün yaşandı...
(Tüm çocukların ve kendini "çocuk" coşkusunda hissedenlerin
Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlu olsun. )
Elias canettinin körleşme adlı büyük yapıtı geldi niyeyse aklıma öğretmenim,kör bi toplumuz çünkü.23 nisanı çoşkuyla kutlarken 24 nisanı hiç hatırlamıyoruz,
YanıtlaSilSadece körlük mü, duymuyoruz, konuşmuyoruz. Bütün duyu organlarımızda körelme var. Hatırladığım iyi öğretmenler "Ulusal Egemenlik"sözcüğünü de vurgulardı. Her gün öyle çok şey barındırıyor ki içinde. Çok haklısınız, beyinlerimizi her gün tazelemek lazım aslında. Ve geleceğin yetişkinlerine özenle bakmak...
SilHuzurevinde bir yaşlıyken bile çocuk ruhunu koruyanların bayramı kutlu olsun.
YanıtlaSilSevgiler
"Çocuklar ve yaşlılar" çok iyi korunması gereken iki grup diye düşünüyorum. O kadar benzer yanları var ki. öyle naif, öyle kırılganlar ki...
SilÇocuk masumiyetini, çocuk saflığını koruyanlara gönülden selam olsun.
Sevgiyle...
SEVGİLİ ATEŞİNSESİ'NE izninle mesajımı iletebilir miyim buradan Sevgili Makbule. :)
YanıtlaSilSEVGİLİ ATEŞİNSESİ, sizi takibe almak istiyorum ama yapamıyorum neden acaba ? (Yani, benim yeteneksizliğimden kaynaklı değilse :) )
Sevgili Çınar, belki mesaj gözden kaçabilir düşüncesiyle ben bildiğim adresi yazayım.
Silwww.atesinsesi.blogspot.com
Güzel bir blog gerçekten. Ama sanırım bir süredir yazmıyor.
Selam-sevgiler.
Çok güzel emeklerinize sağlık sevgili öğretmenim ...
YanıtlaSilHer zamanki duyarlılığınız, inceliğiniz. Çok teşekkür ederim.
SilSevgiler...
Ben de çocukluk üzerine ve bugünkü Masallardan fantastiğe beraber büyüdüğüm kitaplar yazılarımı çocuklara ayırdım. Emeğinize sağlık çok güzel bir yazı olmuş sizinki de. Koltuk örtüsünü pelerin niyetine sırtıma atıp, söğüt ağacını kılıç niyetine salladığım günler geldi de aklıma. Ne günlerdi ama.
YanıtlaSilZaman zaman çocukluğa dönüp o yıllardaki izlenimleri yazmak, yazana da okuyana da iyi geliyor gerçekten. Sizin yazınızı da okudum. Çok güzel, açıklayıcı bir yazı, yorum yazma fırsatım olmadı.Gelecek, çocuklar için daha güzel, daha aydınlık olsun.
YanıtlaSilÇok beğendim ve duygulandım. Önemli olan içimizdeki çocuğu öldürmemek ve çocuklara güzel bir dünya verebilmek. Nice aydınlık dolu 23 nisanlar yaşamak dileğiyle Makbule ablacım ellerine sağlık sevgiler <3<3<3
YanıtlaSilÇok teşekkürler. Çocuklar sevgi dolu güzel insanlarla yaşarlarsa, eminim daha iyi, daha güzel ve yaşanabilir bir dünyaya ulaşacaklar. Ve sizlerin o dünyaya büyük katkısı olacak.
SilDostça-sevgiyle...
Çok seviyorum içtenliğinizi ve bunları yansıtan görsel seçimlerle bütünleştirdiğiniz satırları.
YanıtlaSilHuzur buluyorum size uğradığımda :)
Sevgiler..
Yorumunuzla çok mutlu oldum, çok teşekkürler.İçtenlik benim için gerçekten önemli. İlginçtir, evimize gelen dostlarımız, arkadaşlarımız da aynı huzurdan söz ederler.
YanıtlaSilBen de bloğunuzu ilgiyle, zevkle izliyorum.
Sevgiler...
bugün yazdığım romanı da seversiniz siz kaçırmayın benceeee :)
YanıtlaSilBugün....? Ne zaman yayınlanacak? Kutluyorum. Yoksa kutlamak için henüz erken mi?
YanıtlaSilbugün yazdığım roman blogumda, hanife mert arkadaşımızın romanı yaaaa :)
Sil"Yazdığım roman" deyince farklı düşünmüştüm ben. "Roman tanıtımı" güzel olmuş. Elinize sağlık.
YanıtlaSilÇok güzel. Keşke ben de 1 günlüğüne, hatta mümkünse birkaç günlüğüne dönebilsem geriye... Duygulandım. Teşekkürler... :)
YanıtlaSilYorumunuza teşekkürler. Beynimiz hep bizim komutamızda. Hayaller tünelinde çocukluğa dönüş her zaman mümkün. İçinizdeki çocuk hep yaşasın...
YanıtlaSilÇok güzel cevap. ;) Haklısınız. Hepimizin içindeki çocuklar yaşasa her daim ne güzel olurdu. Gülen, neşeli insanlar çoğalırdı. Şüphe ve önyargılar azalırdı. Pes etmek olmazdı. İçindeki güce güven sınırsız olurdu. Ne güzel olurdu. En azından bireysel olarak bunun için çabalamak bile güzel... :)
SilAynı düşünceleri paylaşıyoruz. Beyinler birleşince yürekler de birleşiyor. Çocuklar bunu başarabiliyorsa biz yetişkinler neden yapamayalım? Siz en güzel şekilde dile getirmişsiniz.
SilSevgiyle, umutla...