Ömür pamuk ipliğiyle bağlı,
Ha koptu ha kopacak
Yıllar geçti ardı ardına;
Yaş'lar eklendi birbirine
Yüzde çizgiler, kırışıklar çoğaldı
Ellerde buruşuklar,lekeler oluştu,
Saçlar aklandı, tel tel döküldü.
Bir gün beyin de eskidi, yıprandı, küçüldü...
Gündüzle gece birbirine karıştı.
Gerçekle hayal karıştı,
Adlar karıştı, günler karıştı.
Pek çok hastalık, ağrı, acı yaşandı,
Ama biri çok başkaydı;
Öyle bir hastalık ki Alzheimer,
Düzen altüst oluyor girdiği evde
Unutuluyor çok şey zamanla,
Dağarcıkta çok eskiler kalır.
Hiç istemeden unutulur pek çok şey...
Zor bir yaşam sınavıydı bu;
Kimsenin başarılı sayılmadığı.
Ömür pamuk ipliğiyle bağlı,
Bir gün koptu çok inceldiği yerden...
ne zor seyler yasıyor ınsanoglu...
YanıtlaSilOnca olumsizluk arasında ne yazık bir de insanın insandan çektikleri var.
YanıtlaSilÖmür, her birimize bambaşka hikayeler yaşatıyor...bu hastalık, yaşayan için de, yakın çevresinin mücadelesi için de kolay olmayan ve son derece hüzün verici bir durum...Gerçekten -ancak yaşayanın anlayabileceği- zor bir yaşam savaşı bu!..
YanıtlaSilSizin gibi böyle bilinçli yaklaşımların olması da mutluluk verici.Gerçekten kişi için de, çevresi için de acı veren bir durum.
SilHassasiyetinize çok teşekkür ederim.
Ah ben... Ah ben... Nerede umutlu, mutlu, iyi yürekli biri var bulur incitirim.
YanıtlaSilÇok kısmetli, çok aydınlık bir yaşamım olmadığı ve tüm kötülüklerin acı sonuçlarını derinden duyumsadığım için umutlu olmak benim için çok zor bir iş. Ama, insanları umutsuzluğa sevk etme çabamın da esasında saçma olduğunu üstümdeki yas havası dağılınca idrak ediyorum. Daimi bir umutsuzum maalesef...
İncitmiş olabilirim sizi. Yorum yazma, blog ziyareti vs bu gibi şeyleri gerçekten bir yana bırakarak, sizi incittiysem özür dilemek istiyorum. Özür dilerim. Eğer incittiysem, umutsuzluk beni incittiğindendir...
Çok değerli bir şiir, anlamlı da. Kaleminize sağlık. Saygılarımı sunuyorum.
Çok içtenlikle söylemek isterim çok sevdiğim, sabırsızlıkla beklediğim okurken mutlu olduğum birkaç blogdan birisiniz. Yorumunuzu görünce tabii ki çok seviniyorum. Ama sadece benim bloğa yazımıyorsunuz ki. Bunun için kırılmam çok yanlış olur. Zor incinirim ama nedenleri de bellidir.
SilSizi gerçekten çok seviyorum,kendime çok yakın buluyorum. Bu yorumu yazmanız da büyük incelik, çok teşekkür ederim. Sevgiyle...
Umutsuz değil ama muhalif olmayı da ben çok severim.
Çok içtenlikle söylemek isterim çok sevdiğim, sabırsızlıkla beklediğim okurken mutlu olduğum birkaç blogdan birisiniz. Yorumunuzu görünce tabii ki çok seviniyorum. Ama sadece benim bloğa yazımıyorsunuz ki. Bunun için kırılmam çok yanlış olur. Zor incinirim ama nedenleri de bellidir.
SilSizi gerçekten çok seviyorum,kendime çok yakın buluyorum. Bu yorumu yazmanız da büyük incelik, çok teşekkür ederim. Sevgiyle...
Umutsuz değil ama muhalif olmayı da ben çok severim.
Bu hastalığı biz yakından tanıdık... Babamda yaşadık bu hastalığı.. Ve bir gün pamuk ipliğine bağlı o hayat bitti... :( İnsan neler görüyor, yaşıyor şu dünyada. Nelere alışıyor...
YanıtlaSilBiz de annemde. Hasta için de, hasta yakınları için de çok zor bir hastalık.
SilAma inanıyorum ki acıyı tadan insan daha tahammülü oluyor.
Babanızı rahmetle anıyorum.
Sizlere sağlıklı, güzel günler diliyorum.
hayat çoğu zaman bizleri çok zor sınavlara tabii tutuyor...
YanıtlaSilBazen o sınavlardan başarıyla çıkıyoruz, bazen de geçer not alamayıp üzülüyoruz. Bazen zorlu bir mücadelede yenik düşüyoruz bazen de elimizde olmaya n nedenlerle yeniliyoruz.
SilYakın arkadaşımın babasında vardı bu hastalık..:(.Çok zor insanın çocuğunu bile tanımaması.:(...Rabbim şifa versin tüm hastalarımıza....Bu arada iyi bayramlar...:)
YanıtlaSilGerçekten çok zor bir hastalık. Çok zeki bir insanın küçük bir çocuk gibi davranması, gün gelip konuşamaması. Biz annemde yaşadık.
SilSağlıklı nice bayramlara...
Bu hastalığı yaşamak da yaşayan biriyle yaşamak da çoook zor, Allah yardımcıları olsun:(
YanıtlaSilİnsanız, hepimizin başına gelebilir. Ömrümüz varsa kim bilir bizim sonumuz nasıl olacak...
Doğru, hepimizin başına gelebilir.Alzheimer Derneğinde öyle aile öyküleri dinliyorum ki çok çok zor. Beyni zinde tutmak lazım. Stresten uzak kalmak lazım. Her şeye rağmen hastalık bulabiliyor Dileriz yakalanmâyalım...
SilNe güzel dile getirmişsiniz kaleminize sağlık..
YanıtlaSilTeşekkürler. Alzheimer annemde yaşadığımız bir hastalık.İnsan bilincinin giderek zayıflamasını günbegün izliyorsunuz.Umarım tedavisi bulunur.
SilSevgiler...